Review: Doom 3: BFG Edition – Doom is één van de meest iconische first person shooters aller tijden en deel drie wordt nog steeds gezien als een game die elke gamer gespeeld moet hebben. Het was dus zeker een goede zaak om met de Doom reeks de huidige trend te volgen en een HD remake uit te brengen. Een retro meesterwerk met goede graphics, dat klinkt als een ideale combinatie, maar is dit wel werkelijk zo…?

Doom 3, of trilogie?

Het zal je misschien verbazen, maar de BFG editie van Doom 3 bevat veel meer dan deze ene game. Voor je veertig euro krijg je namelijk Doom, Doom 2 en Doom 3 met de Ressurection of Evil uitbreiding en de nog nooit eerder uitgebrachte The Lost Missions. Je krijgt dus duidelijk genoeg games voor je geld en de mensen van Bethesda zorgen er zo voor dat dit de ultieme verzameleditie is die elke fan moet hebben, maar ook dat elke leek meteen de hele serie kan aanschaffen.

De nadruk ligt wel duidelijk op Doom 3 en voor diegenen die nog niets kennen van deze game zullen we het verhaal even kort samenvatten. In Doom 3 wordt je naar een onderzoekscentrum op Mars gestuurd. Hier verricht men baanbrekend onderzoek naar allerlei zaken, maar vooral naar nieuwe brandstoffen. Net door de noodzaak hiervoor heeft men een oneindig budget en moet men geen rekening houden met ethische regeltjes. Jij bent naar Mars gestuurd omdat er de laatste tijd erg veel “incidenten” plaatsvinden waarbij medewerkers gek worden of verdwijnen. Je hebt nog maar net je eerste missie ontvangen, of je komt oog in oog te staan met zombies, demonen en nog veel meer!

Al gauw is zo goed als iedereen dood of vermist en is het aan jou om deze situatie op te lossen. Doom 3 heeft een erg sterk verhaal het blijft spannend tot op het einde. Het zit vol met twists en we twijfelden er constant aan wie nu net de werkelijke schurk is en hoe deze hele situatie nu eigenlijk is kunnen ontstaan. Dit zorgt er natuurlijk voor dat je deze game niet zomaar weglegt en nog het liefst van al de singleplayercampagne, welke een dikke tien uur duurt, in één sessie uitspeelt.

Een horror game?

De setting van Doom doet ons al huiveren, want een beter scenario dan een zombie/ demonen plaag in een duister, industrieel lab vol hoogtechnologische snufjes op een andere planeet bestaat niet. Ook moet je eigenlijk ogen op je rug hebben, want om elk hoekje kan één van je hongerige collega’s je opwachten, maar de demonen kunnen ook nog eens spawnen waar ze maar willen, waardoor je opeens drie afschrikwekkende schepsels achter je rug kan vinden. Dit klinkt dus duidelijk als een rasechte horrorshooter, maar jammer genoeg is Doom 3 dit niet echt.

We kunnen geloven dat dit in 2004 doodeng was, maar ondanks de grafische update zien de demonen en andere afschrikwekkende verschijningen er niet zo extreem eng uit. Ook heeft men ervoor gekozen om de flashlight op je armor te monteren, waardoor je niet meer tussen licht en vuurkracht moet kiezen, wat in de orginele pc-versie wel het geval was. Is de game dan helemaal niet meer eng? Toch wel, want zoals we al zeiden kan er om elke hoek een zombie je bespringen, of kan je opeens achter je het ronken van een kettingzaag horen, waardoor je van je stoel valt van het verschieten. Doom 3 is dus eigenlijk wel een horrorshooter, maar doordat de game al wat ouder is, teert ze eigenlijk enkel op deze zogenaamde jump scares.

Is de game hierdoor minder goed of zelfs slecht? Helemaal niet, want de omgeving compenseert dit ruim en je moet constant op de tippen van je tenen lopen doordat de vijanden altijd en overal kunnen opduiken. Ook moet je doorheen de game PDA’s verzamelen om verder te kunnen, maar deze bevatten ook erg veel informatie. Het is dus zeker een aanrader om deze PDA’s grondig te bestuderen, want ze bevatten sfeerscheppende audio logs en ook het mailverkeer van medewerkers, waarin bijvoorbeeld aangekaart wordt dat bepaalde medewerkers kinderstemmen hoorden, om daarna opeens te verdwijnen.

Een goede shooter?

Men heeft de besturing alvast erg goed omgevormd voor de PS3, want het leek echt of we in de huid van ons personage gekropen waren. De gameplay in het algemeen was ook niet slecht, maar hier merk je duidelijk dat dit een remake van een oudere game is. We zijn het namelijk gewoon dat je een kamer binnenstormt en meteen naar de dichtstbijzijnde kast kan duiken om hier cover te zoeken. Dit is in Doom 3 helemaal niet het geval. Van een cover syteem was er nog geen sprake, dus zal je zelf wat creatief moeten zijn in het zoeken naar cover, of om de aanvallen van je vijanden heen moeten bewegen.

Ook de vijanden voelen wat verouderd aan. Op de zombie marines na kan geen enkele vijand cover zoeken. Ook lijken de vijanden niet echt rekening te houden met wat jij doet. Ze stormen namelijk altijd recht op je af, waardoor je hen gemakkelijker kan raken. De game is dus wat verouderd, maar het gaat nog steeds over een HD remake, niet over een nieuwe game. Je zal dus dit klassieke model moeten appreciëren, want anders ga je niet veel plezier aan deze game beleven en je er zelfs constant aan gaan ergeren.

Natuurlijk heeft een goede shooter het nodige aantal wapens en hier stelt Doom 3 niet teleur. Naast je vuisten en handpistool zal je al snel een heel arsenaal aan wapens verzamelen, welke variëren van een shotgun tot futuristische hightech wapens, of een goede oude kettingzaag. Ook liggen enkele wapens goed verstopt, waardoor je uitgedaagd wordt om van het eigenlijke pad af te wijken en op zoek te gaan naar deze wapens. Dit loont ook de moeite, want je zal ze zeker en vast nodig hebben op de wel erg pittige hogere moeilijkheidsgraden!

Een hele berg extra’s

Zoals we eerder al zeiden stopt het echter niet bij Doom 3. Na tien uur zal je namelijk meteen aan de al even legendarische Ressurection of Evil uitbreiding willen beginnen, of aan de gloednieuwe Lost Missions. In deze nieuwe missies kruip je in de huid van een andere marine, welke met zijn team in de uitbraak belandt en zal moeten knokken om te overleven. Het is erg leuk dat er ook iets nieuws inzit, maar het verschilt niet echt van de eigenlijke game, waardoor het zich tot een leuke, korte extra beperkt.

Waar we ons vooral mee vermaakt hebben zijn Doom en Doom 2. Deze games hebben natuurlijk geen HD make-over gekregen, waardoor je opeens 20 jaar terug in de tijd gaat en je in één van de eerste pc-shooters bevindt. Een duidelijk verhaal is er niet en je hebt maar één doel: zo veel mogelijk vijanden neermaaien terwijl je naar de uitgang loopt. Het is dus niet echt spectaculair, maar we hebben ons uren vermaakt met deze twee games. Meer nog, we betrappen ons er geregeld op dat we onze console even opzetten om nog snel wat Doom te spelen.

Conclusie:

Doom 3: BFG edition is dus niet alleen de ultieme verzameling voor elke fan, maar ook de kans voor elke leek om deze geweldige serie te ontdekken. De game voelt wat oud aan, maar de geweldig enge omgeving en het iconische karakter van deze game compenseren dit ruimschoots. De BFG editie heeft niet alleen een lange levensduur doordat ze veel games bevat, maar ook nog eens omdat de replaywaarde enorm is. Wij raden deze game dus zeker aan iedereen aan die tevreden kan zijn met een erg goede game die wat ouder aanvoelt.

Pluspunten

  • Sfeerscheppende omgeving
  • Erg goed verhaal
  • Constant spannend
  • Bevat alle Doom games

Minpunten

  • Voelt wat oud aan
  • The Lost Missions zijn niet erg spectaculair