Review: Assassin’s Creed III: Liberation – Connor Kenway maakt op dit moment menig PlayStation 3 en andere platformen onveilig in Assassin’s Creed III, maar gelijktijdig verscheen ook Assassin’s Creed III: Liberation. Hierin spelen we met de wat meer onbekende Aveline de Grandpré in New Orleans en omstreken voor het goede doel van de assassins. Na ons avontuur met Connor gingen we gelijk verder met Aveline en vandaag presenteren we jullie ons oordeel.
Aveline, van slavenkind tot assassin
Net als Assassin’s Creed III pakt Ubisoft het met dit portable deel net event wat anders aan, want ook in deze game verloopt het begin anders dan je denkt. Je speelt aanvankelijk met een Aveline die een jaar of tien oud is en door haar moeder in de steek gelaten wordt. Je vader is in tegenstelling tot je moeder geen slaaf, maar een nobele handelaar die je na het vertrek van je moeder met liefde verder opvoedt. Kort na het onverwachte begin maakte de game een forse stap vooruit in de tijd, want voila, daar is opeens een volwassen Aveline. Toen konden we echt aan de slag in het draagbare Assassin’s Creed universum.
Hoe het verhaal zich verder zal ontvouwen laten we in het midden, aangezien het best een interessant geheel is. Aveline is een erg boeiend personage en dat komt mede doordat je niet weet wie haar afstammeling is in de animus. In tegenstelling tot eerdere Assassin’s Creed delen zul je geen enkel moment gameplay in het heden aantreffen. Nee, je zult als speler enigszins in het duister gehouden worden en de Aveline, zoals we haar hebben leren kennen, lijkt een prima charismatisch figuur binnen de franchise te zijn. Ze heeft wat van de hardheid van Connor, maar ook weer de nodige vrouwelijke charme, wat als een welkome afwisseling aanvoelt.
Rommelig verhaal wat veel vragen oproept
Hoewel Aveline een interessant personage is merkten we al vrij snel dat de opbouw van het verhaal in deze game een stuk onzorgvuldiger is dan hoe het in Assassin’s Creed III gebeurt. Tot aan het einde toe zit je vol met vragen waar je maar matig antwoorden op krijgt en aan het einde krijg je een hoogst merkwaardig moment te verduren waardoor je de draad helemaal kwijtraakt. Kort daarop wordt iets meer duidelijkheid verschaft, maar nog steeds kunnen we niet anders stellen dan dat het verhaal in deze game maar wazig en rommelig is. Dat neemt echter niet weg dat het wel een erg vermakelijke game is.
Als Aveline die de assassin uithangt heb je twee voornaamste doelen. Allereerst is dat het zoeken naar doelen die elke assassin bezig weet te houden. In dit deel is dat de schijf der kennis, wat je een aantal werkelijk prachtige locaties doet bezoeken en daarnaast ben je een dame met een hart en kom je vooral erg op voor de slaven in New Orleans, de Bayou en Mexico. Dit levert uiteindelijk door de hele game een goede variatie aan missies op, waarbij je zowel op je doelen jaagt als wat meer ‘reguliere’ opdrachten voltooit die je verder helpen in het verhaal.
Van een mooie stad naar het smerige moeras
De opbouw hiervan is vergelijkbaar met andere delen, dus in dat opzicht is het weinig nieuws onder de zon. Wel is het zo dat de missies keer op keer anders zijn en gevarieerd genoeg aanvoelen, mede doordat de game vol met interessante personages zit. In tegenstelling tot Assassin’s Creed III, waar het vooral om de harde actie draait, is het in deze game meer op het bovennatuurlijke gericht. Dit uiteraard in een realistisch contrast met de rest van de game. Zo krijg je te maken met hallucinaties en andere verwarrende zaken, wat het leven in het moeras (Bayou) des te realistischer maakt met de natives die daar met de plak zwaaien.
De Bayou is naast New Orleans het gedeelte waar je de meeste tijd zult besteden. New Orleans is een prima vormgegeven stad die qua opbouw weer net wat anders is dan de andere steden die de revue hebben gepasseerd de afgelopen vier jaar. De Bayou is echter een totaal ander geheel, want hoewel het klimmen en klauteren enorm veel lijkt op hetgeen we in de Frontier in Assassin’s Creed III deden heeft de Bayou toch een eigen stijl. Het is letterlijk één groot moeras, dus het is vooral een groene bende met een hele hoop water en zo hier en daar kleine eilandjes. Een prima setting voor een Assassin’s Creed game, want het is echt weer wat anders.
Genoeg zijmissies naast het hoofdverhaal
Verder zul je nog een slavennederzetting in Mexico aandoen, maar in vergelijking met de Bayou en New Orleans valt hier niet bijster veel te beleven en ondanks dat het erg mooi is vormgegeven zul je door het gebrek aan mogelijkheden hier vrij snel klaar zijn. Het is een belangrijke locatie voor het verhaal, maar daar blijft het dan wel bij. New Orleans en de Bayou hebben naast dat ze fungeren als locaties voor missies ook een mooi aantal zijmissies te bieden. Deze zijmissies zijn veelal erg vermakelijk, want als dochter van een belangrijk zakenman zul je zakenrivalen moeten aanpakken. Daarnaast doe je ook missies voor andere leden van de orde en meer.
Naast de tig zijmissies die de game te bieden heeft zijn er ook nog de nodige te verzamelen objecten. Denk aan pagina’s uit het dagboek van je moeder, schatten, Maya beeldjes en nog veel meer. In de Bayou kun je bovendien op jacht naar eieren van alligators, kampen en van smokkelaars en meer. In dat opzicht is er dus nadat je het verhaal hebt uitgespeeld nog genoeg om te doen en te verzamelen, maar toch kunnen we er niet onderuit door te stellen dat de game verre van de beoogde speelduur behaalt. Zo werd in de eerste instantie gezegd dat het hoofdverhaal rond de vijftien uur zou zijn en dat er nadien nog genoeg anders te doen was. Binnen twaalf uur hadden we min of meer alles gedaan, waarmee de game in verhouding met andere delen in de franchise relatief kort is.
Of het een slechte zaak is valt te betwisten, want ruim tien uur gameplay is voldoende, maar omdat de game erg fijn speelt op de handheld wil je al snel meer en je bent daarnaast ook een fors aantal meer speeluren gewend van de andere grote delen op de consoles. Weet dus dat je relatief snel klaar bent met deze game, maar dat mag je er niet van weerhouden om de game niet te spelen, want doordat Aveline een vrouw is brengt dat een aantal interessante nieuwe elementen met zich mee buiten alle standaard assassin opties van tegenwoordig om.
Eén grote verkleedpartij
Aveline kan zich als vrouw namelijk verkleden. Zo kan ze als een dame met aanzien over straat gaan en andere mannen charmeren en ze zo verleiden dingen voor je te doen. Wil je gemakkelijk in de slaven opgaan, dan trek je een slavenoutfit aan en voor het echte werk kun je natuurlijk als assassin zelf gaan. Ieder outfit brengt zo zijn voor- en nadelen met zich mee, want als dame ben je niet heel erg snel en kun je niet klimmen, maar door het charmeren van mannen kun je handige dingen bereiken en daarnaast heb je ook een paraplu die gelijk als dodelijk wapen functioneert, aangezien je er darts mee af kunt vuren zonder dat ook maar iemand het in de gaten heeft.
Als assassin ben je natuurlijk gewoon assassin en dat verschilt weinig van de andere delen. Als slaaf ben je echter vrij kwetsbaar, want hoewel je gemakkelijk in slaven opgaat zonder dat wachters het doorhebben ben je op straat ook een gemakkelijk prooi van op lust uitzijnde mannen. Gelukkig biedt het suikerkapmes in veel situaties een oplossing. Doordat je wisselt van outfit per missie geeft de game een leuke draai aan de gameplay, want het geeft je nieuwe mogelijkheden in het benaderen van sommige missies en de verschillen per outfit zijn bovendien voldoende om iedere outfit interessant genoeg te houden.
Geen pop-up, framedrops, maar…
Assassin’s Creed III verweten we dat het teveel last had van framedrops en pop-up en hier is in Assassin’s Creed III: Liberation gek genoeg geen sprake va. De game draait als een zonnetje en hoewel het grafisch geen Uncharted: Golden Abyss is, kan het prima mee met de subtop van grafisch spektakel op een handheld. Ook de voice-acting is prima in orde, dus in grote lijnen hebben we te maken met een game die op diverse vlakken goed en fijn in elkaar steekt. We hadden echter zo nu en dan toch wat moeite met het klimsysteem.
Het klimmen gaat in Assassin’s Creed III op een vernuftige nieuwe manier door je hoofd (rechter analoge stick) mee te draaien in de richting waar je heen wilt. Op één of andere manier werkt dat niet bepaald soepel in deze handheld versie, waarbij we regelmatig tegen verkeerde dingen opklommen of ergens juist vanaf vielen. Dat is in missies waarbij tijd en snelheid cruciaal is knap irritant. Een ander irritant punt is dat de game de secundaire opdrachten per missie niet duidelijk weergeeft, waardoor je net naast een 100% synchronisatie valt en je dus onnodig een missie opnieuw moet spelen, mits je de 100% wilt halen uiteraard.
Daarnaast heeft de game er een handje van om volledig willekeurig zonder enige reden een missie te doen falen. Dit zal ongetwijfeld aan onze speelstijl hebben gelegen, maar door de wat matige verduidelijking van de do’s en dont’s maak je snel een fout en als je dan een missie speelt zoals de game het wil en je er nog uitgegooid wordt om op nieuw te beginnen, dan raak je er helemaal de logica van kwijt. Gelukkig komt het niet al te veel voor, alleen richting het einde en dat is wat vervelend, maar terugkijkend op de algehele ervaring moeten we zeggen dat het eigenlijk maar een smetje op de totale game is, maar wel een hardnekkige.
Een wat ongebruikelijke multiplayer
De singleplayer is ondanks de enige tekortkomingen toch een erg fijne aangelegenheid om te spelen. Het is een prima portable avontuur dat je zeker als vermakelijk zult ervaren. Naast dat de game een singleplayer bevat kun je ook aan de slag in de multiplayer, waarbij je de globe te zien krijgt en hierop zie je bij de vele grote plaatsen over de gehele wereld iconen staan van ofwel de assassins of de tempeliers. Door soldaten in te zetten voor een aanval of juist verdediging dien je de vele punten te beschermen of te veroveren. Met als uiteindelijke doel volledige dominatie van de globe door de factie waar je voor speelt. Het idee is wel grappig, maar zo niet Assassin’s Creed, waardoor wij er eigenlijk vrij snel op uitgekeken waren.
Conclusie:
Assassin’s Creed III: Liberation is een volwaardig deel voor de PlayStation Vita met een erg fijn en leuk hoofdpersonage. De locaties – Mexico, New Orleans en de Bayou – zijn stuk voor stuk erg mooi vormgegeven en ze bieden naast het verhaal genoeg zijmissies. Toch zul je met een uur of twaalf alles wel gezien hebben en de speelduur oprekken kan enkel door voor de 100% synchronisatie te gaan of de wat aparte multiplayer te spelen. Het verhaal mag dan wel wat rommelig zijn door van de hak op de tak te springen en ook is het zomaar uit missies gooien wat irritant, uiteindelijk is er wel sprake van een degelijke PlayStation Vita game en een waardige additie aan de franchise doordat de onvolkomenheden te overzien zijn. Audiovisueel is het bovendien een sterke titel en dat maakt deze game tot een prima PlayStation Vita titel.
Pluspunten
- Aveline de Grandpré
- New Orleans, de Bayou en Mexico
- Wisselen van outfits per missie
- Audiovisueel netjes
- Unieke wapens, zoals de paraplu
Minpunten
- Verhaal wat rommelig
- Game gooit je soms willekeurig uit missies
- Multiplayer voegt niet veel toe
- Klimmen gaat iets minder soepel dan in AC III
heb toch echt last van framedrops in de steden net zo als ac3
en dat af en toe er een error op treed zo als de game crasht
Op de framedrops na is het een geweldige game. BTW @ boven : framedrops in AC3 heb ik niet zo last van maar soms merk ik het wel . Vooral vervelende pop-ups. Maar dat gedeelte van code wordt nu altijd in de laatste periode van de ontwikkeling opgelost en anders gewoon een patch over een paar maanden. Jammer want de games zijn geniaal.
Is volgens mij praktisch niet geoptimaliseerd voor de vita. Zou me ook niks verbazen als dit naar de andere platforms gaat als het slecht verkocht heeft. En zo geniaal is het niet. Het verhaal is ook niet je van het.
@86.208.163.xxx:
Deze speelt AC heerlijk, wat betreft niet geoptimaliseerd voor de Vita dat is gelul.
Sterker nog deze game draait beter dan zijn grote broer op de PS3. Waar je bij de ACIII regelmatig vreemde glitches tegekomt. Heeft AC3 Lib dit heel wat minder. Laad schermen zijn nagenoeg niet aanwezig, wat bij ACIII wel storend is.
En dan het laden van de game zelf is ook erg rap. Toegegeven het verhaal is matig en onduidelijk. ook het kleur gebryikt is wat saai. Maar de 3 persona die je hebt de slaaf, de dame en assassin zijn een goede toevoeging. Al met al een goede eerste start op de Vita.
Toch wel een mooi cijfer.
KAN IEMAND MIJ HELPEN?
Wat is de beste koop? (Lettend op bijvoorbeeld de hoeveelheid tijd die je erin kan steken) AC Liberation, NFS Most Wanted Vita of LBP Vita?
Waarom komt het gelijk tijdig uit met AC3?
@Naam…:
Als het tussen die drie games gaat haal je het minste tijd uit AC3. Dit omdat je hier het verhaal uitspeelt en je dan meestal ‘klaar’ bent. Need for Speed Most Wanted is erg vet, ook online. Ik speel ‘m op de PS3 maar de Vita versie is ongeveer even goed. LBP Vita kan je ook veel tijd aan besteden maar dat moet je ding zijn.
Voor speelduur zou ik kiezen voor NfS: MW (tenzij je groot fan van LBP bent).
@Naam…: Niet OFF-TOPIC gaan, dankjewel
ONTOPIC: Nice, aleen had ik gedacht dat deze twee nog elkaar zouden kruisen in de verhaal-lijn.
@mausi-gangsta: Gebeurt ook wel een beetje. Aveline en Connor komen elkaar ook tegen.
Ik ben net begonnen op de PS3, en na 5 minuten kon ik het verhaal al niet meer volgen. Ik begrijp al niet hoe je plots in het begin in dat theater terecht komt. En welk karakter speel je eigenlijk ? Er wordt in het begin gewoon niets uitgelegd.
de beeld is heel goed behalven stuiken bewegen niet 🙁 ik weet dat het niets metemaken heeft met forum maar dat wil ik ins voor brengen voor de lezers!
hoewel het grafisch geen Uncharted: Golden Abyss is, kan het prima mee met de subtop van grafisch spektakel op een handheld. 🙂 ik denk dat het beter beeld is dan Uncharted.
@speler: Pas na 3u komt alles op zijn plek
Heb toch wel momenten gehad dat de framerate flink in zakte en verder vind ik de game audiovisueel best tegenvallen. Al wat glitches tegen gekomen en zeker niet zo mooi als op de screenshots.
Moet wel zeggen dat de game nu wat boeiender wordt en ook qua gameplay. Het verplaatsten via de bomen is geinig en werkt prima alleen het vechten is ietwat lomp.
Voelt in totaal aan als een haastklus, maar wel vermakelijk. Goede review verder.
Ik vind dat de audio in de game slecht klinkt, en baal er van dat ik 39 euro heb neer gelegd voor Dit. Ik wordt ook zomaar aangevallen en mijn berucht meter loopt zomaar vol, de game is donker en het beeld is vaag.
“Voor mij”
Gameplay: 7.5
Graphics: 7.0
Sound: 6.0
Replay: 1.0
Totaal voor mij: 5.0
Op geen enkel vlak te vergelijken met de kwaliteit van Untharted.
Hoe AC is op de ps3 kan ik nog niet over oordelen, maar kan wel zeggen dat ik er een veel beter gevoel bij had dan AC op de Vita.
Lol, replay 1.0.
Are you kidding me?
Ga hem zeker halen!
Maar 3% van de Vita bezitters heeft deze game gekocht (zo’n 100.000 stuks). Dat is erg weinig. De game valt mijnsinziens ook zwaar tegen. Ik zit in hetzelfde schuitje als PS3Dennis.
Ps3dennis: grappig dat je het geluid aanhaalt, want daar ben ik het absoluut mee eens en lees ik in veel recensies niet terug. Het geluid heeft vaak een lage bitrate, vooral bij geluidseffecten… Dit klinkt allemaal behoorlijk karig, vooral met een goede koptelefoon op. Plaatsgebrek op het kaartje?
@Faunus: Zijn de Graphics wat slechter dan de van Uncharted?
Mooie review, ik ga de game zelf volgende week even kopen bij de game mania en tot die tid kijk ik er erg naar uit!
@Naam…: Er staat ook IK/VOOR MIJ.
Als ik hem uit zal spelen, zal (IK) hem nooit meer opnieuw spelen, ga niet eens de moeite doen om hem uit te spelen.
@Myron: Plaats gebrek op het kaartje voor het geluid, daar dacht ik ook direct aan.
@The Six Path Of Pain: Op zich is het geen lelijke game, maar echt niet zo netjes zoals in de screens. Vergelijkbaar met Uncharted ja, maar met betere watereffecten.
De animaties zijn overigens erg fraai en over het algemeen een vermakelijke game. Wel een haastklus geweest vanwege de bugs/glitches en vandaar in totaal vind ik dat de game te veel kost.
@Faunus: Hmm bedankt voor de reactie, volgende week heb ik de game ook en dan ga ik zelf maar eens oordelen.