Hands-on: BioShock Infinite – Het was 2007 toen Irrational Games met een titel kwam die bij velen in het geheugen zal blijven als een bijzondere ervaring. Diegenen die Rapture betraden kwamen iets speciaals tegen. Een wereld in art-deco stijl die uniek en gevaarlijk was, maar ook vol verhalen zat. Na een redelijke sequel die niet echt kon verrassen zal in maart een nieuwe BioShock het levenslicht zien. De game is een lange tijd wat afwezig geweest, maar recent konden we dan eindelijk voor het eerst hands-on aan de slag. Dat we erg baalden toen de demo stopte, maar wel met een glimlach achterbleven zegt al veel, alleen hebben jullie daar natuurlijk niet veel aan. Lees daarom hieronder onze bevindingen van deze eerste echte kennismaking met de game.

Een totaal andere wereld tussen de blauwe hemel en wolken

In de eerste twee BioShock titels bevonden we ons diep in de oceaan tussen wetenschappers en de lokale bevolking. De reden waarom zij hier een toevlucht zochten was omdat onder andere de regels minder streng waren en zo konden wetenschappers een stuk verder gaan in hun operaties. In BioShock Infinite betreed je een volledig andere wereld, zoals je al in trailers heb kunnen zien. De stad heet Columbia en komt voort uit een actie van de Amerikaanse overheid. Men wilde aangeven wat het land kon en wie ze waren. De zwevende stad moest daar een voorbeeld van zijn, maar door een incident met Chinese burgers loopt het volledig uit de hand. Het project wordt daarom door de Amerikaanse overheid verworpen, maar de stad wordt niet vernietigd en stijgt op.

Op deze manier ontstaat de stad Columbia, waar het volk die het heil hoger hebben gezocht geïsoleerd zijn van de wereld beneden. Al snel komt er een burgeroorlog waarin verschillende groeperingen de macht willen grijpen. Dit duurt een tijd, totdat er twee groepen over blijven. De Founders van Comstock en Vox Populi. De stad in de lucht heeft dus voordat jij daar arriveert al een aardige geschiedenis achter de rug, waar jij de nasleep nog goed van zal merken tijdens je verblijf daar. Dit is overigens een beknopte versie van het verhaal achter de stad, maar daar zal je nog veel meer over leren tijdens het spelen van de game. Dit doe jij vanuit de ogen van voormalig agent Booker DeWitt, welke vanaf de grond naar boven gaat om een dame genaamd Elizabeth te vinden. Dit doet hij, omdat dit zijn laatste kans is om zijn schulden af te lossen.

Wat deze schulden zijn en wie zijn opdrachtgever precies is werd ons niet duidelijk. Soms tijdens het spelen werden we geconfronteerd met iets dat leek op flashbacks, maar dit bleef allemaal erg wazig. Dit geeft wel aan dat het verhaal van Infinite niet glashelder is, maar dat er meerdere lagen aanwezig zijn. Tijdens de drie uur die wij speelden kwamen we meer van dit soort dingen tegen, waardoor je toch geïntrigeerd blijft en alles wil volgen. Het verhaal lijkt sowieso erg interessant te worden. De stad zelf zit vol met verhalen, wat we destijds ook zagen in Rapture. Het speelt zich allemaal af rond 1912 en hierdoor zie je nog veel racisme en rassenscheiding in de stad. De strijd tussen de Founders en Vox Populi zal ook niet te ontwijken zijn door de vele propaganda.

Andere setting, maar dezelfde toffe vibe

Irrational Games heeft dus wederom een stad neergezet waar een hoop aan de gang is en waar niets is wat het lijkt. Daarbij doet Columbia qua sfeer en stijl amper onder voor Rapture. Het is echter wel een totaal ander plaatje. Zodra je de stad voor het eerst ziet met je eigen ogen zul je dat gelijk merken. Je wordt zowat verblind door de felle zonnestralen tussen de prachtig vormgegeven statige gebouwen en als je verder kijkt zie je een vredige blauwe lucht met wolken. Gek genoeg voelt het best anders aan door de sfeer, maar was de BioShock vibe toch zeer voelbaar. Het is de manier hoe personages in de wereld leven, maar ook door de typische geluiden van de notificaties. Het is echter vooral de gameplay die vertrouwd aanvoelt.

Zoals eerder gezegd ben jij als Booker op zoek naar Elizabeth en hiervoor moet je een hoop doen. In het begin werden wij langzamerhand geïntroduceerd tot de stad en zie je hoe het leven er is. De leider van de Founders, Zachary H. Comstock en grote vijand in de game, weet dat jij er bent en Elizabeth moet vinden. Hij wil dit voorkomen en daarom ben je na de eerste stap die je zet in Columbia een ´Wanted Man´. Voordat we onze zoektocht naar Elizabeth konden starten, werden we al van alle kanten aangevallen. Hierbij maakten we kennis met een totaal nieuw wapen en vervoermiddel binnen de BioShock serie en kenmerkend voor Infinite: de Skyhook. Hoewel wij hadden verwacht dat we gelijk via rails gingen ontsnappen moesten we het als wapen gebruiken. Je kunt hem namelijk erg handig hanteren wanneer vijanden vlakbij je komen.

De Skyhook is een nieuwe en ontiegelijk brute feature

De Skyhook heeft als mechanisme dat het op hoge snelheid kan draaien en scherpe kanten heeft. Ideaal om dus even net als met een ijsschep een hap uit de schedel van een vijand te nemen. Of wat dacht je van de Skyhook klemmen bij de nek, waardoor deze als een dun takje om knakt. Dit zijn voorbeelden van de finishing moves die je kunt uitvoeren nadat je diegene een paar klappen hebt verkocht, maar je kunt natuurlijk ook gewoon gelijk het hoofd eraf rammen. Het is kortom een geweld(ad)ig wapen voor mêlee en levert een hoop gore op. Naast dat je er rake klappen mee kunt uitdelen is de Skyhook van groot belang om jezelf te verplaatsten in Columbia, wat je via de rails doet die verspreid zijn door de stad.

We vroegen ons af hoe dit in zijn werk zou gaan, maar na wat korte gewenning kunnen we alleen maar zeggen dat dit ontzettend gemakkelijk werkt. Als je een rails ziet kun je er met groot gemak aan gaan hangen en met de linker analoge stick versnellen. Om er af te gaan en te landen bij een gebouw of balkon kijk je er naar en zie je precies waar je neer zal komen. Het komt wel wat neer op timing, maar je kunt ook hangen aan de rails en rustig kijken. De Skyhook is dus iets nieuws binnen BioShock en we zijn echt verrast hoe simpel het werkt, maar ook hoe tof het is om te gebruiken. We willen niet zeggen dat het een adrenaline boost geeft, zoals in een achtbaan, maar het is wel ontzettend gaaf om door de stad te gaan op hoge snelheid en van verschillende rails te wisselen.

Na de kennismaking met de Skyhook werd er in stappen steeds meer duidelijk hoe de gameplay is. De Skyhook is een belangrijk onderdeel, maar het schieten met een groot arsenaal aan wapens mag niet ontbreken. Zo kun je een pistool, shotgun, RPG en meer wapens gebruiken, maar deze hebben eigenlijk toch een beetje een bijrol in de actie. De plasmids waren namelijk altijd toch wel de meest toffe wapens als we ze zo kunnen noemen. In dit nieuwe deel heten ze Vigors en tijdens de speelsessie leerden wij er een aantal kennen. Zo kregen we Possession tot onze beschikking. Hiermee kun je turrets die normaal jou aanvallen het werk voor je laten doen.

Erg handig als je wat extra dekking nodig hebt, maar elke Vigor heeft een tweede eigenschap. Met Possession kun je namelijk ook mensen overnemen en hun jouw werk laten opknappen. Gebruik je het op één van Comstock´s mannen, dan zal deze zijn collega´s beschieten of aanvallen en als de klus geklaard is zelfmoord plegen door zich bijvoorbeeld een kogel door het hoofd te jagen. Dan is er nog Devil´s Kiss, welke we na een intensief gevecht met een eindbaas verkregen. Hiermee kun je vuurballen gooien, maar als andere eigenschap kun je ook een vuurbal ergens plaatsen op de grond of muur wat als een soort mijn werkt. Hierdoor is het meer een val voor vijanden en als zij erover heen lopen krijgen ze te maken met de effecten van de Vigor. Dan is er nog Murder of Crows, waarmee je een groep kraaien op vijanden kunt afsturen. De kraaien pikken er op los en zijn ideaal om zo even wat vijanden bezig te houden, zodat je kunt kijken naar de volgende stap tijdens een shoot-out. Deze kun je tevens op de grond plaatsen en dan zie je een vogelnest op de grond die als val werkt.

Als laatste Vigor kregen we Bucking Bronco en hiermee kun je vijanden voor korte tijd in de lucht werpen. Zo kun je dus snel jouw shotgun selecteren en juist richten om diegene uit te schakelen. Of natuurlijk een andere Vigor gebruiken. Het combineren hiervan lijkt beloond te worden, maar het zorgt ook voor toffe actie. Aan actie ontbreekt het zeker niet, want de gevechten werden naarmate we verder kwamen steeds intenser. Kenmerkend voor gevechten in de BioShock serie zijn de vijanden die niet op een afstand gaan schieten, maar de confrontatie opzoeken. Dit is in dit nieuwe deel niet veel anders. Ze rennen echt naar je toe op sommige momenten, waardoor je snel moet handelen om de vijand te slim af te zijn. Hierdoor ontstaan intense gevechten waarbij je goed op moet letten en dat is nu net wat de gameplay een stuk interessanter en gevarieerder maakt.

Bekende gameplay, maar met wat veranderingen

We zaten tijdens de confrontaties echt op het puntje van de stoel (bank in dit geval) en dat heeft met meerdere factoren te maken. Zoals we zeiden komen vijanden echt op je af, maar moet je ook op jouw arsenaal en items letten. We konden namelijk maar twee verschillende soorten wapens dragen en hoewel je meerdere Vigors kunt gebruiken heb je maar een paar slots om ze snel in te zetten. Daarbij komt ook dat je Vigors niet oneindig kan gebruiken. Met Salt of zout (vervanger van Eve), zoals je het tevens kunt noemen vul je de balk bij, welke leeg raakt na gebruik van een Vigor. Per Vigor verschilt ook het gebruik, waar je dus ook rekening mee moet houden. Echter kun je met het looten van voorwerpen en kisten dit vinden en bijvullen. Tevens zijn er genoeg verkoopmachines aanwezig waar je met geld Salt kan kopen. Je leest het, er zijn veel dingen anders, maar toch in zekere zin gelijk.

Andere veranderingen zijn dat je upgrades voor wapens gewoon bij bepaalde speciale verkoopmachines kunt kopen in plaats van dat je moet zoeken naar een upgradestation. Verder kun je door middel van Infusion flessen jouw healthbar, saltbar en schild uitbreiden. Ja, inderdaad je hebt nu ook een schild, welke je tegen de eerste inkomende schade zal beschermen. Aan de speler is zelf de keuze waar die zo´n fles voor gebruikt. Wil je meer health dan kies je daar voor en verder. Andere vaardigheden gaan via Gear of beter gezegd kleding wat je aan kunt trekken. Deze Gear kun je door goed zoeken vinden en zo hadden wij er eentje die vijanden in de brand zette als deze Booker aan had geraakt. Exploratie wordt door de Infusion flessen en Gear dus gestimuleerd.

Naast dat we dit vonden is het sowieso slim om als speler vaak van het vaste pad af te gaan. Hierdoor kwamen wij er achter dat de omgeving veel meer vrijheid biedt dan je van tevoren denkt als je in een nieuw gebied komt. Ook kwamen we een paar keer een mogelijkheid tot een sidequest tegen, maar deze waren nog niet actief in de demo. Daarnaast kwamen we wel wat meer te weten over Columbia zelf en haar inwoners door het vinden van Voxophones waarop je verhalen hoort van personen en Kinetoscopes die via beelden vertellen over wat er gaande is of in het verleden is gebeurd. Hierdoor werden wij als speler meer de game in getrokken. Opvallend is trouwens dat Booker als personage geen stille is en zelf soms het dialoog opstart in de wereld. Het is een levend en echt persoon die reageert op de omgeving. Iets wat je toch niet vaak ziet in first person shooters.

Dynamiek wijzigt door Elizabeth

Dit aspect zagen we steeds meer terug richting het einde van de demo, waar we eindelijk Elizabeth zagen. Al vanaf de eerste ontmoeting zie je dat deze twee personages een speciale band zullen hebben in de game. Door een bepaalde situatie die we liever niet beschrijven besluit Elizabeth Booker te helpen. Zij heeft namelijk net als Booker ook krachten, maar dan wel unieke. Zij kan zogenaamde scheuren (Tears) creëren in de wereld, welke jij kunt gebruiken in de strijd. Zo kan ze een turret tevoorschijn halen, of haken waarmee jij via de Skyhook de vijand kunt flanken. Het lijkt voor meer variatie te zorgen in de gameplay, maar ook een helpende hand. Zo geeft ze je weleens health of Salt als je dat nodig hebt of geeft ze geld als ze dit vind. Verder lijkt ze zich vooralsnog buiten de gevechten te houden en te wachten tot jij klaar bent met de vijanden.

Met Elizabeth erbij veranderen gevechten weer qua dynamiek, omdat zij je dus kunt helpen en je nog meer vrijheid hebt in de tactiek. Zo kun je de Skyhook gebruiken om jezelf via rails te verplaatsen en zo de vijand vanaf boven aan te vallen. Elizabeth gaat dan achter je aan en zoekt gelijkt naar mogelijke Tears. Dit gaat allemaal in een vrij hoog tempo en we hadden vaak het gevoel dat we werden opgejaagd door de vijand die je het liefst opzoekt. Met de Vigors, wapens, Tears en het managen van jouw items blijf je constant bezig en is de actie op deze momenten erg intens. Toch zijn er ook rustigere momenten waar je even rond kunt kijken en zo konden wij even genieten van de fraaie wereld die neer is gezet. Toch moeten we bekennen dat de game er niet altijd even mooi uit zag, maar hier kunnen we echt pas wat over zeggen als we de uiteindelijke versie kunnen spelen.

Voorlopige conclusie:

Het is een hele lap tekst geworden, maar er valt gewoon zoveel interessants te vertellen over BioShock Infinite. Het verhaal bevat meerdere lagen en facetten met boeiende personages in de wereld die Columbia heet. Booker DeWitt is geen saai en stil hoofdpersonage en de band die hij lijkt op te bouwen met Elizabeth kan voor een mooi en meeslepend verhaal zorgen. De gameplay staat al als een huis met de verschillende Vigors en hoewel er wat veranderingen zijn voelt het vertrouwd aan. De Skyhook werkte daarbij verrassend makkelijk en samen met de andere onderdelen van de gameplay zorgt het voor intense en gave actie. We kwamen soms ook dingen tegen, waardoor ik even achter mijn oor moest krabben. Een voorbeeld daarvan is een vierkoppig mannenkoor die een nummer van de Beach Boys zongen. Het is dus typisch BioShock, maar toch wel fris. Sommige zaken zijn gelijk duidelijk en anderen heel vaag, maar daardoor juist erg boeiend. Afijn, zoals je kunt lezen ben ik erg positief over mijn eerste kennismaking met de game en kan al niet meer wachten om meer te spelen.