Review: Ni no Kuni: Wrath of the White Witch – Op dit moment is het hartje winter en aangezien we de laatste tijd een pak sneeuw hebben zien liggen in Nederland was het weer verder wat grauw en saai. Dat laatste past ook bij een sleur waar sommige volwassenen tegenwoordig in zitten. Studeren of werken, je volgt vaak hetzelfde ritme. Het is niet meer zoals vroeger toen je zorgeloos als kind jouw fantasie kon gebruiken om in een volledige andere wereld te belanden. Nu heb je dat als je wat ouder bent niet zoveel meer, maar gelukkig is daar Ni no Kuni: Wrath of the White Witch van Level 5 en Studio Ghibli. Hierin betreed je een fantasierijke wereld met de meest uiteenlopende diersoorten, personages en een sprookjesachtig verhaal. Wij staken de afgelopen tijd een hoop uren in de game om jou te kunnen vertellen dat dit een game is die verrast, ontroerd en waarmee je jezelf weer even kind voelt.

Tragische gebeurtenis zorgt voor geweldig avontuur

De in Japan zeer bekende producent van animatiefilms, Studio Ghibli, zal wellicht niet bij iedereen gelijk een belletje doen rinkelen. Dit aangezien niet iedereen van tekenfilms houdt of er helemaal niet meer naar kijkt. De studio maakt sinds 1985 al visueel spectaculaire films, welke sprookjesachtige verhalen bevatten. Het mag dan geen verrassing zijn dat dit laatste aspect volop aanwezig is in Ni no Kuni: Wrath of the White Witch (vanaf nu Ni no Kuni). Het begint allemaal bij een dertienjarige jongen met de naam Oliver. Hij is samen met een vriend uit de buurt druk bezig met een project, totdat het helemaal mis gaat. Zijn moeder komt tot zijn redding, maar het noodlot slaat toe. Zijn moeder komt tot overlijden en Oliver blijft hierdoor alleen achter.

Oliver is ontroostbaar en is een schim van zijn vroegere zelf, maar als hij op een middag al huilend om zijn moeder rouwt, gebeurt er iets magisch. De nogal apart ogende knuffel, waar Oliver´s tranen op landen komt tot leven. De levende knuffel stelt zich voor als Drippy en vertelt de jongen dat er een andere wereld is waar hij naartoe kan gaan om zijn moeder te redden. In deze andere wereld leeft de soulmate van zijn moeder in de vorm van een tovenares die daar nog wel leeft, maar gevangen wordt gehouden. Red Oliver haar. Dan leeft zijn moeder in de echte wereld ook weer. Hoewel dit onrealistisch klinkt is Oliver snel overtuigd en besluit een poging te wagen, want thuis is hij tenslotte toch alleen en herinnert die plek hem teveel aan zijn moeder.

Ik kies jou!

In deze andere wereld, waar Drippy het over heeft, maken duistere krachten de dienst uit en loert het gevaar om elke hoek. Oliver is hier echter niet zonder wapens, want in deze fantasievolle plaats bezit hij over magie en is zijn metgezel Drippy een elf. De magie zul jij in Ni no Kuni veelvuldig moeten gebruiken en dat in de stijl van een typische turn-based Japanse RPG. Alleen zeggen we het dan een beetje verkeerd, want zo zit het niet helemaal in elkaar. Oliver heeft een aantal spreuken die hij zelf kan gebruiken, maar dat is niet alles. Hoewel hij zelf een vuurbal kan maken met zijn toverstok of zichzelf en anderen kan genezen, kan hij ook zogenaamde Familiars besturen op het strijdveld. Dit zijn als ze klein zijn koddige beesten die je kunt zien als de Pokémons. Ze zien er schattig en kleurrijk uit, maar kunnen wel via aanvallen of magie van waarde zijn in gevechten.

Een Familiar bestaat uit verschillende soorten, zoals de kleinere en snellere die het vooral van mêlee moeten hebben. Zij zijn sterk en kunnen aanvallen van de andere partijen ontwijken of goed verdedigen, maar hebben op het gebied van magie weinig te vertellen. Dan zijn er nog degene die echt gespecialiseerd zijn in magische aanvallen en ook veel spreuken kunnen leren. Ook zijn er Familiars die weer een mix van het bovenstaande zijn. Kortom, er zijn een hoop variaties in vaardigheden, maar ook in uiterlijk. Als je een Familiar lang bij je houdt, veel laat vechten en voedzaam snoepwaar blijft geven zullen zij in level stijgen en uiteindelijk evolueren. Vandaar ook dus de referentie met Pokémon.

Toegankelijk en diepgaand

Het systeem met de Familiars is erg bevredigend, want je ziet hun voorgang echt en vooral het evolueren is erg tof. Ze gaan er dus anders uitzien, maar krijgen zo ook de mogelijkheid om andere spreuken en acties te leren. Dit zorgt voor variatie in de gameplay, want je kunt dan verschillende tactieken gebruiken. Ze kunnen meer en dus kun je er meer mee spelen. Het bedienen van de Familiars gaat met groot gemak en is toegankelijk te noemen. Zodra je een vijandelijke Familiar ziet zul je in een gevecht belanden. Dan kun je er voor kiezen om met Oliver spreuken te gebruiken, maar het inzetten van jouw Familiars is veel effectiever. Als je er eentje hebt gekozen komt deze tevoorschijn en zal het voor je vechten.

In een gevecht lijkt het alsof je omstebeurt mag aanvallen, zoals we dat normaal zien in games uit het genre, maar het is in Ni no Kuni een tikkeltje anders. Je hebt als je de vijand van achter benadert altijd de eerste slag en vice versa, maar bij een gelijk begin is hier vrijheid in. Je kunt kiezen om gelijk de aanval te kiezen of in de verdediging te gaan. Tevens hoef je niet te wachten tot de andere partij zijn actie heeft afgemaakt, want je kunt elkaar blijven aanvallen. Dit wel met het risico dat de andere jou tegelijkertijd ook aanvalt. Soms kom je er dan op een harde wijze achter dat dit een foute beslissing was, al is de game op dit vlak best vergevend. Zo is er een magische steen waar je jouw Magic Points en Health Points kun opladen en meteen even kunt saven. Deze vind je vaak voor grote gevechten, wat wel zo handig is als de eerst gekozen tactiek niet succesvol blijkt.

De eerdere benoemde Magic Points en Health Points zijn van cruciaal belang tijdens de gevechten en vandaar dat item managment zeer belangrijk is. Let je hier niet goed op en heb je bijvoorbeeld geen eten of drinken bij je waarmee je ook jouw MP en HP bij kunt vullen, dan zal je dit merken. Gevechten kunnen namelijk best pittig zijn, maar wat we al zeiden is de gameplay op dit onderdeel zeer toegankelijk. Vijanden die vuur gebruiken zijn extra gevoelig voor aanvallen met water en mechanische vijanden moeten het weer niet hebben van wind. Vrij simpel allemaal, maar dit betekent niet dat het aan diepgang ontbreekt. Dit komt doordat Oliver en Drippy het avontuur niet alleen ervaren.

Je vecht niet alleen

In het verloop van de game zullen anderen je namelijk gaan ondersteunen in jouw missie. Zo ontmoet je een dame en nog een andere jongen die jij in gevechten ook kunt controleren. De dame kan bijvoorbeeld met haar harp aanvallen doen, maar belangrijker nog is dat zij via een serenade Familiars kan aantrekken, waardoor jij meer keuze hebt hierin. Door de uitbreiding met deze speelbare personages komen er meer opties en heb je meer Familiars die je kunt gebruiken. Daarbij leert iedereen steeds meer spreuken en kan Oliver deze zelfs ook op de wereld gebruiken en zijn omgeving manipuleren. Later kun je via alchemie items creëren en zelfs wapens maken met materiaal wat je vind in de wereld en als beloningen krijgt. Dit gaat echt heel diep, maar je hebt altijd een boek bij je waar veel informatie te vinden valt over van alles wat Ni no Kuni is en hierdoor is het nooit onduidelijk.

Met de gevechten verdien je Experience Points en zo stijgen jouw Familiars en Oliver in level wat dus die eerdere genoemde beloningen in de vorm van meer vaardigheden oplevert. Met het volgen van de verhaallijn zul je veel vijanden tegenkomen, maar het is ook wijs om de vele sidequests te doen. Dit levert extra voedsel, geld en andere mooie bonussen op die je kunnen helpen bij jouw missie. Deze missies bestaan uit het verslaan van grote vijanden (Bounty´s) of kleinere simpelere opdrachten, zoals het vinden van een dagboek of het verzamelen van ingrediënten voor een gerecht. We merkten aan deze quests, hoewel ze best vermakelijk waren, op een gegeven moment redelijk eentonig worden. Deze fetch-quests, waarbij je vaak iets moet ophalen of vinden zijn in overvloed aanwezig en qua variatie ontbreekt het hier een beetje aan. Zeker in contrast met het hoofdverhaal.

Wonderbaarlijk, kleurrijk en mooi

Het hoofdverhaal, waarin Oliver samen met Drippy de meest uiteenlopende en bijzondere personages ontmoet is een waar genot. Na de introductie tot het verhaal zaten we helemaal in de wereld van Ni no Kuni. De stijl die we kennen van Studio Ghibli is zo mooi neergezet dat we daar zowat een staande ovatie voor willen geven. Toen we voor het eerst de Overworld zagen, (waarmee je van boven Oliver ziet tijdens het reizen naar de verschillende locaties) zaten we direct helemaal in de sfeer. Qua verhaal en dialogen zit het erg netjes in elkaar met vermakelijke gesprekken tussen de personages, waar humor ook een grote factor is. Elke belangrijke missie heeft ook een achterliggende boodschap en je zult ook weleens iemand moeten helpen en dan zijn of haar verhaal aanhoren. Dat maakt de game des te interessanter en vermakelijker tegelijkertijd.

De wereld is dus helemaal in de stijl van Studio Ghibli en dat is ook terug te zien in de scènes. Sommige zijn door de studio zelf gemaakt en lijken regelrecht uit één van hun films te zijn gehaald. Het is prachtig, sfeervol en mooi geanimeerd. Je zult niet altijd van dit soort scènes zien, want andere ogen wat statisch, maar Level 5 heeft hier een aardige mix in weten aan te brengen waardoor het niet stoort. Er zijn soms wel dialogen waarvan je al zeker weet wat er gezegd wordt en wij hadden dan na een lange tijd spelen toch snel de neiging om deze snel door te klikken wat handig genoeg kan. Het verhaal blijft wel boeiend en dit in combinatie met alles er omheen, zoals de stijl, deed ons constant door willen spelen.

De stijl van hoe een game in elkaar steekt heeft natuurlijk ook te maken met de graphics. Een game kan dan wel op het vlak van stijl heel tof zijn, maar als de game verder audiovisueel teleurstelt is het alsnog een domper. Ni no Kuni is dat allerminst. Ga je echt van dichtbij textures bekijken zal je opvallen dat deze wat vaal ogen, maar weet wel dat de wereld ontzettend kleurrijk en gevarieerd is wat de vale textures een non-issue maakt. De ene keer loop je door de woestijn om vervolgens met een schip de oceaan over te steken en een donker woud te betreden. Al deze locaties zijn het toneel voor de vele gevechten en de effecten en animaties die je hierin ziet zijn van een hoog niveau. Vooral als een Familiar een speciale aanval doet valt dit op. Puur genieten.

Op grafisch gebied is Ni no Kuni een zeer verzorgde titel en zo zijn we in de vele uren dat we de game tot nu toe hebben gespeeld nog geen één foutje tegengekomen. In deze tijd is dat gewoon zeldzaam te noemen. De audio verdient ook zeker aandacht, want de de muziek bijvoorbeeld zorgt ervoor dat je helemaal in de vibe van de game zit. Joe Hisaishi en het Japanse Filharmonische Orkest waren hier verantwoordelijk voor. Eerstgenoemde maakte al eerder muziek voor films van Studio Ghibli en dat is hoorbaar. De soundtrack past perfect bij de game al moeten we toch een opmerking plaatsen. Je hoort namelijk na elk gevecht precies hetzelfde muziekje en na een lange tijd weten we het wel en wordt dit zelfs irritant. Verder is de audio, zoals we zeiden, prima en is ons advies trouwens om de game met het Japanse stemmenwerk te spelen. Dat is naar onze mening net wat toepasselijker en beter.

Conclusie:

Altijd al eens in een film van Studio Ghibli willen zitten, waar jijzelf de hoofdrol in speelt en zowat eindeloos en zorgeloos uren kunt genieten van een mooi en meeslepend verhaal? Dit is het en het heet Ni no Kuni: Wrath of the White Witch. We moeten eerlijk bekennen dat we de game nog niet helemaal uitgespeeld hebben, maar al genoeg hebben gezien en gespeeld om te zeggen dat het iets speciaals is. De samenwerking tussen Level 5 en Studio Ghibli is een zeer geslaagde. De wereld en het verhaal erachter is interessant alsook de personages, welke je spreekt en waarmee je vecht. Het vechten werkt simpel doch doeltreffend en het doorontwikkelen van je eigen Familiars en die van jouw team geven veel voldoening. Dat het ook nog eens op audiovisueel gebied een stijlvolle en verzorgde game is maakt het plaatje compleet en een waar sprookje.

Pluspunten

  • Meeslepend verhaal
  • Leuke personages
  • Toegankelijk en diep
  • Familiars
  • Audiovisueel erg verzorgd
  • Prachtige, afwisselende sfeervolle wereld
  • Mooie soundtrack
  • Uren aan content

Minpunten

  • Fetch-quests wat inspiratieloos
  • Iets teveel voorspelbare dialogen
  • Eentonige muziek na gevechten