DLC Special: Assassin’s Creed III – De Tirannie van Koning Washington: Het Verraad – Vorige maand verscheen het eerste deel in de drieluik De Tirannie van Koning Washington voor Assassin’s Creed III en inmiddels zijn we aan de slag gegaan met het vervolg hierop, namelijk: Het Verraad. Wederom kregen we een verhaal voorgeschoteld met daarbij een aantal missies en wat zijmissies en in dit artikel lezen jullie of dit deel uit het drieluik net zo interessant is.

Ratonhnhaké:ton bezoekt Boston

Voordat je verder leest, als je de vorige DLC nog niet gespeeld hebt, sla dan even de komende twee alinea’s over. In Het Verraad gaat het verhaal verder waar het in ‘De Schade’ stopte. Hier werd Ratonhnhaké:ton neergeslagen door Putnam en in Het Verraad kom je bij in de gevangenis in Boston. Putnam is trots en toont Washington dat hij Ratonhnhaké:ton gevangen heeft die vervolgens besluit om hem te laten onthoofden als voorbeeld. Gelukkig heeft Ratonhnhaké:ton de mogelijkheid om zich te transformeren tot een onzichtbare wolf en dat doet de bewakers panikeren die de cel open doen om te kijken waar je gebleven bent.

Goed, ontsnappen is dan niet al te moeilijk en je doel in deze downloadbare content is om achter Benjamin Franklin aan te gaan. Waarom precies weet Ratonhnhaké:ton ook niet echt, maar hij heeft een goede aanleiding om hem op te gaan zoeken. Relatief snel vind je Franklin en dan krijg je een aaneenschakeling van missies voorgeschoteld die behoorlijk gevarieerd zijn, maar uiteindelijk enkel en alleen dienen als voorbereiding op het grootse slotstuk in de drieluik, welke over enige tijd zal gaan verschijnen.

Als adelaar rondvliegen

Na ruim anderhalf uur spelen in het eerste hoofdstuk kreeg je als Ratonhnhaké:ton de speciale kracht om je als onzichtbare wolf voort te bewegen. Deze feature is ook in deze downloadbare content uitermate handig, maar hier blijft het niet bij. Na ongeveer een kwartier spelen neem je alweer een één of ander indianendrankje in, waardoor je in een zielenwereld terecht komt om een nieuwe kracht te vergaren. Dit is een adelaarskracht en hiermee kun je – nadat je de zielenwereld doorlopen hebt – jezelf bijzonder handig en snel van locatie naar locatie verplaatsen.

Als je de kracht geactiveerd hebt, dan zie je continu een markering in beeld die zich aanpast op waar jij heen kijkt. Deze markering duidt locaties aan waar jij met een druk op de knop naartoe kunt vliegen en als je er eenmaal handig mee bent kun je heel Boston doorkruisen zonder ook maar één keer te landen. Net zoals de wolvenkracht is ook deze kracht uitermate handig, maar deze is wel iets beperkter. Je kunt met de wolven namelijk een roedel oproepen die de vijanden aanvallen en dat is met de adelaarskracht niet aan de orde.

Wel is het mogelijk om vanaf een hoger gelegen punt vijanden te markeren om er vervolgens als adelaar op af te vliegen, maar doordat vijanden bewegen is een bepaalde vijand markeren vrij lastig. Bovendien beweegt de marker waar je naartoe kunt vliegen in de omgeving ook continu mee en zowel vliegen naar een bepaalde plek als een vijand markeren gebeurt via dezelfde knop dus dat is een beetje onhandig en kan sporadisch wat frustrerend werken. Voornamelijk als je de secundaire doelstellingen wilt volbrengen, zodat je 100% synchronisatie haalt. Maar goed, dat is slechts een smetje op de glans van deze DLC.

Je bent er relatief snel doorheen

Net zoals bij het vorige hoofdstuk ben je ook vrij snel door Het Verraad heen. Met pakweg twee uur spelen heb je het verhaal wel uit en als je voor 100% synchronisatie gaat, dan zul je ongetwijfeld wat missies moeten herspelen, waardoor je er nog een uurtje bij op kunt tellen. Daarnaast zijn er tig schatten te vinden in Boston en bevat de DLC ook weer een aantal zijmissies. Denk dan aan hongerige mensen van eten voorzien, konvooien overvallen, burgers redden en meer. Verder kun je nog wat herinneringen opzoeken die refereren aan de parallelle belevenissen van Assassin’s Creed III. Als je ook dit op 100% wilt halen, dan kun je nog rustig een uur of twee tot drie bij de totale speeltijd optellen wat de lengte van deze DLC tot een uurtje of vijf, zes maakt.

Conclusie:

De Schande was het eerste deel in de drieluik en deze kwam goed uit de verf en hetzelfde kan gezegd worden over Het Verraad. De DLC gaat qua verhaal verder waar het is gebleven en hoewel het verhaal iets minder interessant is dan die van ‘De Schande’ is het erg vermakelijk om te doorlopen. Het voelt vooral aan als een tussendeel, met daarin een aantal belangrijke schakelingen die allemaal tot de ontknoping komen in het laatste deel. De DLC bevat naast het verhaal verder de nodige extra missies en te zoeken objecten, dus hiermee kun je wel weer even vooruit. Bovendien is de toevoeging om je als adelaar te verplaatsen een zeer fijne manier om jezelf snel voort te bewegen. In het kort: als je de vorige DLC leuk vond, dan zul je je ook hier zeer zeker goed mee kunnen vermaken.