Hands-on: The Last of Us – Naughty Dog was na drie Uncharted delen eens toe aan een nieuwe IP en na een geruime tijd van mysterieus teasen werd het nieuwe project aangekondigd tijdens de Video Game Awards van eind 2011. The Last of Us was de nieuwe game en gelijk stond het internet op z’n kop over hoe mooi het er wel niet uit zag. Toen we de game op de E3 vorig jaar zagen, werd ons enthousiasme nog verder opgestuwd en nu de release snel nadert, konden we aan de slag met een previewversie. Dat was genieten van het begin tot het einde en waarom dat zo is ga je nu lezen.

Joel en Ellie

Iedereen moet inmiddels wel weten dat de game rond twee personages draait en dat zijn Joel en Ellie. De previewversie was dan ook de gelegenheid bij uitstek om kennis te maken met dit duo en wat ons vooral opviel is dat de ‘band’ tussen de twee als uniek te omschrijven valt. Joel is eigenlijk een rustige en verantwoordelijke kerel die niet in het straatje van de doorsnee videogameheld past. Zijn karakter is totaal anders dan dat van bijvoorbeeld een Nathan Drake en juist door zijn kalme en verantwoordelijke uitstraling krijg je een bijzonder personage voorgeschoteld waar je veel meer over te weten zou willen komen.

Ellie daarentegen is een typische opstandige puber die geregeld dingen doet zonder direct na te denken, met als gevolg dat Joel haar terugroept of aangeeft dat ze het rustiger aan moet doen. Daarbij komt nog eens kijken dat Ellie overduidelijk veel heeft meegemaakt en zich niet snel laat afschrikken door ernstige momenten en gruwelijke moorden, sterker nog, ze scheldt de aanvallers rustig uit met termen die je niet snel door een tiener gezegd hoort worden in een game. In dat opzicht lijken Joel en Ellie behoorlijke tegenpolen te zijn op karaktertrekjes, maar tegelijkertijd is het wel een interessant duo.

Daar waar Joel nadenkt, kalm en effectief is, is Ellie de domme flapuit die in veel gevallen beter haar mond kan houden. Toch is het niet zo dat je continu op Ellie moet letten, want in benarde situaties lijken de twee uiterst handig op elkaar ingespeeld te zijn. Joel is duidelijk degene met brute kracht, maar tegelijkertijd kan hij niet zonder Ellie. Misschien wel in de gevechten, maar op andere momenten waarbij bepaalde obstakels overwonnen moeten worden komt zij goed van pas. In gevechten speelt ze overigens een belangrijke rol door vijanden af te leiden door objecten zoals bakstenen te gooien.

Ook was er een moment tijdens het spelen waarbij Joel in een val liep en ondersteboven aan een dak hing. Ellie was de enige die Joel uit zijn positie kon bevrijden door op het countergewicht te klimmen en het touw door te snijden. Terwijl Ellie dit aan het doen was, werd ze aangevallen door doorgedraaide mensen, evenals The Infected. Op dat moment was het aan Joel om ondersteboven de vijanden één voor één een kopje kleiner te maken en als een vijand Ellie dan alsnog te pakken krijgt, dan moet je als Joel zijnde snel zijn, want er loopt een meter af die aangeeft hoelang Ellie nog in leven is.

De samenwerking van het duo in de game is op vlak van gameplay erg interessant, want hoewel we slechts één echt moment hadden waarbij de samenwerking van cruciaal belang was, zal de uiteindelijke game er logischerwijs mee vol zitten. Bovendien zorgt haar aanwezigheid voor een interessante ontwikkeling van het duo evenals de personages zelf. Het duo is bijzonder te noemen en dan vooral door de uitwerking van de twee in een setting die origineel is voor games en dat levert een dynamische verhouding op die nog wel eens erg boeiend kan worden.

Items zoeken, zoeken en nog eens zoeken

In de post-apocalyptische wereld van The Last of Us is er amper leven meer te vinden en de twee steden die we aandeden waren behoorlijk vervallen. Het gevolg is dat de voorraden schaars zijn en je tussen het wandelen van A naar B en het uitschakelen van de vijanden continu op zoek bent naar nieuwe items. Gaandeweg tref je de nodige kogels aan, maar dit zijn er nooit echt veel, met als gevolg dat je verantwoord met je wapens om moet gaan, want als je zonder zit, zal het alleen nog maar uitdagender worden.

Naast dat je op zoek moet naar munitie voor je wapens zul je ook allerlei andere items aantreffen die ogenschijnlijk nutteloos zijn, zij het niet dat Joel bijzonder handig is en van verschillende objecten nieuwe items kan craften. Denk bijvoorbeeld aan een extra holster, zodat hij meer pistolen mee kan nemen. Tijdens het spelen hebben we eventjes gekeken naar het crafting menu en dit is erg uitgebreid. Dus reken er maar op dat je de gehele game aan het zoeken bent naar items om vervolgens je eigen inventaris uit te breiden, waardoor je meer mee kunt nemen dat van pas kan komen bij blokkades op je pad of tegenstanders die opeens opduiken.

The Infected en de euh… Insane?

Over tegenstanders gesproken, hier zit een tweedeling in. Wat vooral naar voren is gekomen is dat je het op moet nemen tegen The Infected, mensen die half gemuteerd zijn door een niet al te fijne schimmel. Toch blijkt dit in de praktijk anders uit te pakken, want doordat The Infected zich min of meer gedragen als zombies, zijn ze niet af te schrikken door een paar kogels. Je zult een forse hoeveelheid munitie moeten verspillen om ze te doden, met als gevolg dat als je er twee of drie op je pad hebt, je na er één gedood te hebben zonder munitie zit, en reken maar… één aanval van The Infected en je kunt opnieuw beginnen.

The Infected zijn bovendien nog razendsnel ook en dat maakt de game bijzonder uitdagend en het dwingt je op verschillende momenten om goed na te denken over hoe je deze aanvalt, dan wel omzeilt. Juist dit omzeilen zal een grotere rol spelen dan het vechten hiertegen en hierbij kun je handig gebruik maken van bakstenen of lege flessen die je kunt gooien om ze af te leiden. In de eerste instantie vielen we de The Infected ook zo aan, maar hier kwamen we al snel op terug, want stealth is vele malen effectiever.

Stealth wordt vervolgens afgewisseld door andere elementen en dat is het zoeken naar nieuwe items evenals mogelijkheden om bepaalde obstakels te overbruggen en voor je het weet sta je oog in oog met een andere groep vijanden. Dit zijn wel gewoon nog mensen, maar die zijn compleet het spoor bijster, want ze vallen je zonder pardon aan als een losgeslagen stier. Eén voordeel is dat je ze vrij snel hebt uitgeschakeld, mits je in hectische situaties goed met wapens om kan gaan. Het nadeel is wel dat ze zelden alleen zijn en je het dus slim moet aanpakken, want hoewel ze zich als totale idioten gedragen, zullen ze je wel proberen te flanken en meer.

Voorlopige conclusie:

Dat The Last of Us een topper in wording is was ons vorig jaar op de E3 al duidelijk, maar nu we even met de game hebben kunnen spelen zijn we er helemaal zeker van. Het is allesbehalve een traditionele game, want de gameplay is niet alleen een stuk trager dan gedacht, het wisselt zich ook goed af door middel van variërende elementen, zoals het zoeken naar items, het overbruggen van obstakels op je pad, stealth en de gevechten tegen de vijanden die je onderweg aantreft. The Last of Us is uniek op meerdere fronten en dan hebben we het nog niet eens gehad over de fantastische voice-acting, audio en de prachtige graphics. The Last of Us is een parel in wording!