Preview: Dying Light – Rondom zombies worden al jaren films en games gemaakt, maar sinds de enorme populariteit van de The Walking Dead televisie serie lijken zombies enorm in opkomst te zijn. We worden zowat doodgegooid met zombie games met hierbij de treurige constatering dat een groot deel amper als kwaliteit te omschrijven valt. De enige goede zombie game van de afgelopen twee jaren die puur om zombies draaide was The Walking Dead van Telltale games, maar misschien dat Dying Light zichzelf aan het rijtje van kwalitatieve games mag gaan toevoegen.

Mirror’s Edge meets Dead Island

Techland is een ontwikkelaar met een wisselende reputatie. Zo maken ze soms ijzersterke games (Call of Juarez: Bound in Blood en Gunslinger), maar ook erg matige games (Dead Island en Riptide). Hoe het met Dying Light gaat aflopen is op dit moment nog moeilijk te zeggen, maar een eerste indruk is altijd het belangrijkste en deze was bovengemiddeld goed toen ik de presentatie van de game op de E3 bijwoonde. Sterker nog, het was persoonlijk één van de verrassingen van de E3 door de toch wel unieke insteek van gameplay elementen.

Dying Light is anders dan de andere zombie games en dat komt doordat de gameplay onder te verdelen valt in twee segmenten. Als eerste is daar natuurlijk de combat die een beetje vanzelfsprekend is in dergelijke games, maar wat uniek te noemen valt is de free-running gameplay. De game laat zich dan ook het beste omschrijven als een gameplay mix van Mirror’s Edge met Dead Island, maar dan eentje die er allereerst fenomenaal uitziet en daarnaast ook nog eens van goede kwaliteit lijkt te worden.

Verschil tussen dag en nacht

In deze game neem je de rol aan van een geïnfecteerd persoon die zich op een onbewoond eiland bevindt. Doordat hij geïnfecteerd, maar blijkbaar immuun tegen het virus is, geeft dat gelijk een twist in de gameplay. Als hij gebeten wordt, dan zal dat voor de verandering eens geen dodelijke gevolgen hebben wat de game een andere insteek geeft aan hoe het verhaal zich zal gaan ontwikkelen. Toch is hij niet volledig onschendbaar en dat komt doordat er nogal verschillen zitten tussen dag en nacht.

Dat is niet spreekwoordelijk bedoeld, maar heeft direct affiniteit met de gameplay. Overdag tref je overal waar je komt zombies aan die je kent uit eerdere games, films, series en meer soortgelijke. De hersenloze wezens die als enige doel hebben jou te bijten. Tijdens de demonstratie werd getoond dat deze zombies weinig tot geen gevaar opleveren, want door de free-running gameplay kon het hoofdpersonage zich uiterst gemakkelijk en vlot voort bewegen. Het ontsnappen aan zombies gaat dan ook bijzonder gemakkelijk, mede doordat je als speler zijnde overal op kunt klimmen en je via daken kunt verplaatsen.

Gebruik maken van de omgeving is hierbij van belang en de game geeft je hier voldoende mogelijkheden toe. Er was tijdens de presentatie een moment waar het iets te druk werd aan zombies waarop onze held inderdaad moest vluchten en door te rennen en op het hoofd (!) van een zombie te springen kon deze een hoger gelegen dak bereiken om zo te vluchten. Natuurlijk kun je ook het gevecht aangaan en de wereld ligt vol met allerlei wapens die je kunt gebruiken wat varieert van machetes tot bijlen en meer. Leuk detail is dat na meer hakken je wapens steeds roder worden, wat aangeeft dat je echt als een beest aan het gedragen bent.

De dodelijkste vijanden in de nacht

Overdag is het bevechten van de zombies nog vrij gemakkelijk, maar ’s nachts wordt het opeens een ander verhaal. Enkel in de nacht komen de zogenaamde ‘Volatiles’ naar buiten en deze zijn veel gevaarlijker dan de gewone zombies. Wel beschik je over de mogelijkheid om een pulse uit te zenden en te zien waar deze vijanden zich begeven om je zo op een stille wijze langs deze wezens te bewegen, maar als je gesnapt wordt… pfoe, dan zul je moeten rennen voor je leven en dat leverde een creepy en spannende sfeer op waarbij je als speler echt rent alsof je leven er vanaf hangt.

Dan zijn er ook nog de mensen die net geïnfecteerd zijn. Deze zijn nog bezig met turnen en hoewel ze niet meer rationeel nadenken hebben ze nog wel de beschikking over alle menselijke capaciteiten. Kortom, die gasten rennen net zo hard als een mens en net zoals bij de nachtelijke wezens zijn deze een groter gevaar dan de gewone zombies en doordat de game een degelijke variatie in zombies kent suggereert dat dat de gameplay behoorlijk gevarieerd is en automatisch een goede balans creëert tussen het vechten met de zombies en het ontsnappen via het zeer vlot ogende free-running systeem.

Craften á la The Last of Us

Het bevechten van de zombies gaat zoals eerder al aangegeven met allerlei wapens, maar om dit aspect toch wat van meer diepgang te voorzien kun je de verschillende wapens die de game rijk is van upgrades voorzien. Dit deed erg denken aan The Last of Us, want om het crafting systeem te gebruiken zul je een speciaal daarvoor bedoelde tafel moeten zoeken. Als je deze eenmaal gevonden hebt, dan kun je wat je maar wilt upgraden, zodat je de vijanden met minder moeite een kopje kleiner kunt maken. De combat leek dan vooralsnog wat simplistisch te zijn, maar met een goede variatie aan zombies zal dit ongetwijfeld voor de nodige afwisseling zorgen. Mede omdat er naast de gewone, half-turn en nachtelijke zombies ook nog zombie monsters zijn die je het leven zuur kunnen maken.

De free-running gameplay is iets nieuws voor een game met een dergelijke insteek en dat kan voor een verfrissende afwisseling zorgen. Het rondrennen door de wereld van Dying Light tijdens de presentatie deed direct aan Mirror’s Edge denken en dan zowel als het gaat om de vrijheid als de soepelheid waarmee dit ging. Hierbij kun je tevens gebruik maken van de omgeving. Zo kan het zijn dat je een stuk naar beneden moet springen, maar de sprong is te hoog om in je eentje te ondernemen. Als je dan toevallig net een zombie ziet, dan kun je deze naar beneden gooien en er achteraan springen om op deze zombie zachtjes een aantal verdiepingen lager te landen.

Verder kent de wereld overal mogelijkheden om in of op te klimmen wat je in de gelegenheid stelt om rond te kijken in de wereld op zoek naar je doel of gevaren. Ook kun je vanaf bepaalde hogere punten je free-run sessie starten en zo jezelf vlot voort bewegen in de speelwereld van Dying Light. Wel is het nog de vraag of het hier om een volledige open wereld gaat of dat zich dit beperkt tot bepaalde gedeeltes waarin je alle vrijheid krijgt. Dat het in ieder geval anders te noemen valt is duidelijk en wat ons betreft ook een verrassende ontwikkeling.

Voorlopige conclusie:

Dying Light heeft ons goed weten te verrassen op de E3 door de toffe mix van een zombie-slasher te zijn gezamenlijk met het free-runnen zoals we dat van Mirror’s Edge kennen. De gameplay leek vooralsnog voldoende afwisselend te zijn en naast vlotte gameplay bij zowel het vechten als free-runnen zag de gehele wereld er grafisch werkelijk prachtig uit. De game werd gedemonstreerd op een PC met vergelijkbare specs als de next-gen consoles, dus dat beloofde wat. Toch zijn we nog wat sceptisch door de wisselende reputatie van Techland, maar de eerste indruk was positief en dat is altijd een goed teken.