Hands-on: Dark Souls II – Demon’s Souls was een ongekend moeilijke game, zeker in verhouding met andere soortgelijke titels die op de hedendaagse markt te vinden zijn en omdat deze game zo moeilijk was, wist het al snel een niche te worden die een eigen community opbouwde. Enige tijd later was daar een nieuwe game onder de noemer Dark Souls en hoewel het veel overeenkomsten had met Demon’s Souls, sprak de ontwikkelaar liever over een spiritueel vervolg in plaats van een daadwerkelijke sequel. Nu hebben we niet meer met verwarring te maken, want het aankomende deel heet heel simpel Dark Souls II en wij speelden hem.
Het is een makkie, die game
Wat vooral een belangrijk aspect is voor de fans van het eerste deel en Demon’s Souls is dat het een ongenadig hoge moeilijkheidsgraad kent. Je bent ogenschijnlijk volstrekt kansloos tegen de vele vijanden die je aan zult treffen en de meest standaardvijand is al een uitdaging op zich. Een aspect dat op handen gedragen wordt, maar waar wel enige vrees over ontstond toen Namco Bandai Dark Souls II aankondigde. De game zou toch niet gemakkelijker worden? Nee hoor. Het kopje boven deze alinea is juist sarcastisch, want in het halve uurtje dat we met Dark Souls II hebben mogen stoeien was de conclusie al snel getrokken. Dit. Gaat. Rete. Moeilijk. Worden!
De E3 demo was een willekeurig moment uit de game waarin we gedropt werden en waar het op neer kwam was om zelf uit te zoeken wat het doel was. Goed, met dat gegeven begonnen we aan onze tocht, om drie minuten later opnieuw te mogen beginnen, want de eerste confrontatie liep niet bepaald goed af. De demo was redelijk uitgebreid in de zin van waar we naartoe konden gaan en hoewel het aantal vijanden eigenlijk best laag was, is het maar net hoe jij de vijanden aan pakt om effectief te zijn, want sommigen zijn dusdanig sterk dat je met je gewone wapens weinig kans maakt om schade uit te delen.
Dark staat letterlijk voor duisternis
Leuk voorbeeld is dat we de sterkere vijanden ook aantroffen op een plek waar je ze vooral niet wilt aantreffen. Na meerdere malen de omgeving in het begin van de demo te hebben verkend, bleek er één optie mogelijk te zijn om verder in het level te geraken. Prima, maar wat blijkt, dit was een tunnel zonder ook maar enig licht. In het donker liepen we dus angstig door de tunnel heen en waar we vervolgens tegenaan liepen was geen object – nee, dat was net de vijand die je liever niet aantrof.
Ze op hoop van zegen aanvallen om zo enigszins iets qua schade aan te richten was niet het beste idee, want ook in deze tunnel zijn we meerdere malen gestorven. Maar de aanhouder wint en door gewoon maar een beetje langs de muren te grinden om een uitgang te vinden, troffen we vervolgens een doorgang naar buiten aan. Eindelijk, meer ruimte, meer zicht en de mogelijkheid om mezelf in veiligheid te brengen. Goed, daarmee is het gevaar niet geweken, want ook hier troffen we weer nieuwe vijanden aan en het riedeltje begon weer opnieuw.
Technisch verbeterd
We hoeven niemand nu nog te vertellen dat de game net zo moeilijk is als voorheen, want dat moet inmiddels wel duidelijk zijn. In dat opzicht zullen de fans van Demon’s Souls en het eerste Dark Souls zich optimaal kunnen vermaken met het vervolg – voor zover dat ontelbare keren sterven vermaak te noemen valt, maar hé, ieder z’n ding. Met de gameplay zit het ook wel snor; het voelt in grote lijnen gelijk aan het vorige deel en hetzelfde kunnen we zeggen over de opbouw van de game. Zo zijn er briefjes te vinden die je hints geven over wat je moet doen, het vechten gaat nog steeds relatief log en de vijanden zijn in een goede variatie aanwezig.
Visueel is de game er wel wat op vooruit gegaan. Het vorige deel was grafisch op zich netjes en het straalde overduidelijk een grimmige duistere sfeer uit en datzelfde zien we in het tweede deel terug. Wel heeft de ontwikkelaar naar de kritiekpunten gekeken en hoewel een E3 demo niet garant staat voor het uiteindelijke product, kunnen we wel stellen dat het er visueel allemaal nog een stuk beter uitzag. Ook de animaties gaan iets vlotter en van de framedrops die het eerste deel kende is amper sprake in dit vervolg. Als laatste was er nog de audio en From Software weet dat in het tweede deel op zeer positieve wijze voort te zetten.
Voorlopige conclusie:
Dark Souls II gaat een ontzettend moeilijke game worden, dus de fans kunnen zich alweer klaar gaan maken voor een avontuur met een trial & error gehalte van ongekend niveau. De gameplay lijkt vooralsnog meer van hetzelfde te bieden, maar dan wel met allerlei subtiele verbeteringen op diverse vlakken die de game alleen maar ten goede komen, en ook op audiovisueel vlak is het allemaal net even wat beter. In dat opzicht lijkt Dark Souls II alleen nog maar meer te gaan bieden in vergelijking met het eerste deel en hoe moeilijk de game ook gaat zijn, het vooruitzicht is in ieder geval erg goed!
Ik moet nog aan de eerste beginnen maar hoe meer ik daarover lees hoe minder ik goesting heb .
Ik had ook al gelezen dat hooftdev het nog moeilijker zou maken dan de 1ste .
Mag ik vragen wie er deze uitdaging zal aangaan of verkoop zo een game niet veel ?
@tyger1: Dark souls heeft zo’n 1,51 miljoen exemplaren verkocht (Bron: VGchartz). De overstap van Demon’s Souls naar Dark Souls qua moeilijkheidsgraad was niet groot, waardoor de doorgewinterde Souls veteranen minder moeite hadden met Dark souls, waaronder ik. Om de overstap nu wat minder makkelijk te maken, komt de FromSoft met traps, slimmere AI en een wereld waarin je écht vrij bent om te gaan en staan waar je maar wilt. Je kan de verschillende regio’s doen op elke volgorde die je leuk vindt.
Ik zou het spel alleen aanraden aan iemand, als diegene bereid is om er genoeg tijd in te steken. Je bent al gauw 70 uur kwijt voordat je door je eerste playthrough bent. Uiteindelijk na NG+5 kan je alle aanvalspatronen van de vijanden wel dromen!
Als een game te moeilijk is, is het niet leuk om te spelen, als ze je steeds te pletter slaan en je voor de zoveelste keer opnieuw moet beginnen. Dat resulteert enkel in frustratie en gevloek (en het zou je een controller kunnen kosten). Op een gegeven moment denk je “waar ben ik in godsnaam mee bezig?” Je moet wel lekker met de game bezig kunnen zijn om voortgang te maken. Maar als je een moeilijke game hebt, en je heel lang bezig bent om verder te komen, daar krijg ik enkel een vloek neiging van. Te makkelijk is ook niet leuk, maar te moeilijk ook niet. Laat deze game aan me voorbij gaan. En wil ik echt weten hoe deze game is, dan is er altijd nog youtube…
Dit is de game waar ik naar snak.
Alle andere games boeien me niet meer
Behalve bf4 natuurlijk.
@Straatveger: het mag dan wel moeilijk zijn, maar de voldoening die de game geeft als je iets gehaald hebt is fantastisch, al is de game nog zo genadeloos
@7th-son: Inderdaad, als je het haald..
laat maar komen.
demon/dark souls zijn de beste games die ik gespeeld heb.
Hahah je had me wel te pakken met dat eerste kopje zeg.