Gespeeld: Puppeteer – Sony Japan Studio is een ontwikkelaar die zich voornamelijk bezig weet te houden met het ontwikkelen van games die je niet of nauwelijks op andere consoles terug zult zien. Dat betekent dat vrijwel alles dat uit deze studio komt als uniek en bijzonder te omschrijven valt en hun laatste project is Puppeteer. Een game die inderdaad prima als uniek en bijzonder valt te omschrijven, want Puppeteer is vernieuwend en origineel. Wij konden op de E3 al even met de game aan de slag, maar onlangs arriveerde een uitgebreidere previewversie. Tijd om nog eens naar deze bijzondere game te kijken.

Het levende theater

Het concept van Puppeteer heeft Roel in zijn E3 hands-on al enigszins toegelicht, maar voor wie die gemist heeft, zal ik het nog even kort omschrijven. De opzet van de game is namelijk zo dat het zich volledig in een theater afspeelt. Je neemt de rol aan van het onfortuinlijke jochie Kutaro, dat direct te maken krijgt met een vijand die zijn hoofd eraf bijt. Is dat een ramp? Nee, gelukkig niet, want je bent een ‘puppeteer’ en je bestaat dus uit een soort hout met papiermaché en je kunt dus zonder problemen je hoofd wisselen, maar daarover straks meer.

Het theater is rijk gevuld met publiek en zij zitten vol spanning te kijken naar het verhaal dat zich afspeelt op het decor. Het verhaal zal jij gaan leiden doordat jij het hoofdpersonage bent in het theaterspel en dat levert een bijzondere ervaring op. Want doordat het zich in een theater afspeelt heb je te maken met een beperkte ruimte en als je het einde van een decor bereikt, zul je snel naar het volgende decor gaan om zo het verhaal te vervolgen. Dat gecombineerd met juichende en klappende mensen op de achtergrond geeft inderdaad de illusie dat je je in een theater bevindt waar prachtige verhalen verteld worden.

Hoofden wisselen

Doordat de game zich in een theater afspeelt en je keer op keer nieuwe decors voorgeschoteld krijgt is de game per definitie origineel. De gameplay mag dan tot op zekere hoogte redelijk traditioneel platformen zijn, juist die setting is wat het tot een bijzonder originele game maakt. Daarbij komt nog dat het verhaal tussen de scènes door uitgebreid verteld wordt door een voice-over, evenals dat je interactieve cut-scènes voorgeschoteld krijgt waarbij je ondertussen het verhaal toegelicht krijgt door middel van personages die hun zegje doen.

De gameplay mag in de kern redelijk traditioneel zijn, maar ook hierbij treffen we wat unieke aspecten aan. Zo kun je doordat je in het begin je hoofd al kwijt raakt allerei andere hoofden op je lichaam zetten. Gaandeweg zul je steeds meer hoofden tegen gaan komen en deze variëren van bananen tot ridderhelmen en van hamburgers tot spinnen. Je kunt het zo gek niet verzinnen of het komt wel voorbij in de game. Nu is dat niet zomaar voor de lol, maar deze hoofden spelen ook een belangrijke rol en dat is dat elk hoofd een eigen unieke feature kent die weer gebruikt kan worden tijdens het spelen.

Knippen, bommen gooien en kristallen verzamelen

Echt een prominente rol voor de hoofden hebben we in de preview versie die we speelden nog niet gezien, maar op ene gegeven moment zullen ze steeds belangrijker worden, maar hoe precies is nog even afwachten. Waar we tijdens het spelen vooral mee te maken kregen waren andere aspecten binnen de gameplay. Zo zul je gedurende je avontuur vergezeld worden door verschillende figuren die je los van Kutaro met de rechter analoge stick kunt besturen. Door deze metgezel bij objecten in het decor te plaatsen kun je met een druk op de knop een rammel aan het object geven om te zien of er kristallen te vinden zijn.

Deze kristallen vind je overal in de diverse decors evenals als je vijanden verslaat en deze zijn van belang om jezelf een goede doortocht te garanderen. Als je al je hoofden kwijt bent zul je opnieuw moeten beginnen, maar als je 50 kristallen hebt krijg je een extra leven. Zie het als een extra push om Kutaro zo lang mogelijk in leven te houden tijdens het spelen evenals dat het verzamelen van objecten – in dit geval een soort kristallen – in games met platform gameplay als basis relatief standaard zijn.

Terwijl je van links naar rechts, rechts naar links en van beneden naar boven en andersom wandelt tijdens het spelen in de decors zul je gaandeweg steeds meer uitdaging voorgeschoteld krijgen. Na enige tijd spelen kregen we een forse schaar tot onze beschikking en hiermee konden we vijanden knippen, waardoor de schaar gelijk als wapen erg effectief bleek. Maar dat is niet het enige, want de schaar speelt ook een belangrijke rol om jezelf te verplaatsen in levels. Als je begint met knippen en er is materiaal om te knippen, dan zul je je kunnen blijven verplaatsen.

Zo was er een level met een hoop bladeren met ons eindpunt bovenin het level. Er waren een hoop bladeren recht omhoog en door te blijven knippen bewoog Kutaro zich langzaamaan steeds verder omhoog. Zonder deze bladeren of zonder deze schaar had Kutaro daar nooit kunnen komen en dat is dan slechts een voorbeeld. Er zijn tig verschillende mogelijkheden met de schaar met als meest toffe element de eindbaas gevechten die je aantreft waarbij de schaar een cruciale rol speelt. De schaar zul je vrij vroeg krijgen en na enige tijd zal je arsenaal aan wapentuig uitgebreid worden met bommen die ook weer nieuwe gameplay elementen evenals puzzels met zich meebrengen.

Voorlopige conclusie:

De gameplay van Puppeteer lijkt in de kern niet heel veel anders te zijn dan dat van bijvoorbeeld LittleBigPlanet. Toch weet Studio Japan hier de nodige extra waarden aan mee te geven doordat de gameplay uitgebreid wordt met nieuwe mogelijkheden en ook de originele setting speelt hier een belangrijke rol bij. Puppeteer is een game als geen ander en de creativiteit spat er overal vanaf. Het speelt als een zonnetje, is vermakelijk en bovenal uniek. Puppeteer kan zomaar eens van de betere PlayStation 3 games van dit najaar gaan worden. Zorg dat je Puppeteer in de gaten blijft houden, het zal je gaan verrassen!