Review: DuckTales Remastered – Het is lang geleden dat er een DuckTales game is verschenen. Om precies te zijn betreft het maar liefst 24 jaar en voor iedereen die toen al op deze planeet rondliep moet het terugkijken op die game nu pure nostalgische gevoelens oproepen. We waren dan ook zeer blij verrast toen Capcom eerder dit jaar een HD remake van de game aankondigde onder de naam DuckTales Remastered. Deze game verschijnt later deze week in de PlayStation Store en wij konden er al mee aan de slag. We beleefden de avonturen met de familie Duck opnieuw en we genoten!

De Zware Jongens

De game begint met een aanval van de Zware Jongens op het geldpakhuis van Oom Dagobert, maar hij heeft een goede alarminstallatie en daardoor is hij binnen de kortste keren terug bij zijn eigendom. Kort na deze introductie kun je gelijk met Dagobert aan de slag en dit eerste level dient tevens als tutorial waar je een paar basis gameplay features uitgelegd krijgt en terwijl je dit doorloopt ontvouwd zich het verhaal voor de rest van de game.

Naarmate je verder in het pakhuis komt en meerdere Zware Jongens verslaat kom je uiteindelijk uit in het kantoor en hier is iets opmerkelijks. Van al het geld dat er in het pakhuis te vinden is waren de boeven meer geïnteresseerd in een schilderij dat an sich niet zoveel waarde heeft. Wat blijkt? In dit schilderij is een schatkaart te vinden en doordat Oom Dagobert de Zware Jongens heeft weten te verslaan is hij weer in het bezit van deze schatkaart en dat luidt gelijk het avontuur dat DuckTales Remastered heet in.

De hele wereld over reizen

De schatkaart is er eentje die voor elke schattenjager een ware droom is. Er staat hier niet één schat op, maar veel meer. Bijgevolg kun je via de supercomputer van Oom Dagobert kiezen welke schat je als eerste wilt gaan zoeken en dat brengt je naar alle uithoeken van de wereld. Voor de ene schat doorkruis je de jungles van de Amazone en even later sta je kou te lijden in de Himalaya en weer even later bibber je van angst in het kasteel van Dracula.

De variatie in de levels die de game je voorschotelt is alom aanwezig en dat is een fijne afwisseling. Leuke details zijn dat de gameplay zich enigszins aanpast op de levels die je aandoet. Dat zit hem dan vooral in de vijanden en gevaren die je onderweg aantreft. Zo heb je in de Amazone last van stekelplanten, slangen en eend-etende planten. In het kasteel van Dracula zijn er spoken en mummies actief enzovoort. Ieder level heeft zo zijn eigen thema en dat komt nu anno 2013 nog steeds prima uit de verf.

Klassieke gameplay

De gameplay zelf is eigenlijk oersimpel. Je beweegt je personage op het scherm van links naar rechts, boven en beneden door de linker analoge stick te gebruiken. Met het vierkantje kun je een mep uitdelen wat effectief kan zijn bij interactieve objecten die je onderweg aantreft. Als je het vierkantje ingedrukt houdt, dan zal Oom Dagobert zijn stok gebruiken als een soort stuiterende veer. Hiermee kun je vijanden gemakkelijk uitschakelen en hoger gelegen plekken bereiken. Dit is van belang omdat de levels vol met geheimen zitten.

Deze zul je moeten vinden alvorens je bij de eindbaas in het betreffende level uitkomt en als je hier eenmaal bent krijg je ook weer een goede uitdaging voorgeschoteld. De manier waarop je de eindbazen aanpakt is min of meer vergelijkbaar met hoe je gewone vijanden aanpakt dus in dat opzicht is het eigenlijk continu hetzelfde. Toch kent de game ook in dat opzicht een goede variatie en dat valt te danken aan hoe het leveldesing in elkaar steekt. De grote vijand bij eindbazen is lang niet altijd de eindbaas zelf, maar meer het level zelf. Hierdoor ben je zowel obstakels aan het ontwijken als trachten de eindbaas een kopje kleiner te maken.

Dit alles werkt allemaal als een zonnetje en het spelen van de game gaat meer dan gemakkelijk. Toch is er wel één punt van kritiek en dat is dat het springen niet echt lekker werkt. Geregeld kom je lianen, touwen, kettingen en meer tegen en hiermee kun je omhoog of omlaag klimmen. Echter moet je zo precies springen dat Oom Dagobert het touw of varianten hierop beetpakt. Mis je het op een millimeter na? Dan val je naar beneden en kun je opnieuw beginnen. Iets wat irritant is, zeker als je gevaarlijke ondergronden juist zonder health te verliezen wilt overbruggen.

Verzamel en unlock een berg items

Laten we vooropstellen dat de game als een zonnetje speelt en dat het niet altijd even fijn werken van het springen een smet op de verder glansrijke uitvoering van de game is. De gameplay is oersimpel, uitdagend en bovenal erg leuk en de game motiveert je ook om levels opnieuw te gaan spelen. Overal zijn diamanten te vinden en hoe meer je hiervan bij elkaar spaart, des te meer items je kunt unlocken in de galerij en geloof me, daar staat een hoop klaar om vrijgespeeld te worden.

Nostalgie in HD

Voor ongetwijfeld een deel van de mensen die deze game gaan spelen zal dit een nostalgische ervaring worden en het is des te fijner om te weten dat Capcom erin geslaagd is om de game zo te maken dat het het origineel eer aan doet. Dat zien we terug in verschillende aspecten. Zo zijn de dialogen (in het Engels) ingesproken door de originele voice-actors en dat is de bekroning op deze HD uitgave. Iedereen die toen jong was en zich destijds liet omgeven met DuckTales herkent dit uit duizenden wat de nostalgische ervaring des te beter ten goede komt.

Daarnaast is de audio zelf, dus met het welbekende deuntje, een fijn hoorspel. Ieder level kent zijn eigen deuntje, maar dit past allemaal precies binnen de sfeer die de game wilt uitstralen met als hoogtepunt natuurlijk de welbekende DuckTales themesong. Dan is er nog het visuele aspect en ook hierin slaagt Capcom met vlag en wimpel. Visueel ziet het geheel er fantastisch uit met scherpe textures en een breed kleurenpalet. Nu betreft het een game in tekenfilmstijl, maar ondanks dat gegeven is het visueel werkelijk waar een schitterend resultaat geworden.

Conclusie:

DuckTales Remastered is bij uitstek het voorbeeld dat games van ruim 20 jaar oud nog steeds erg leuk kunnen zijn. Capcom weet de HD prima uit te voeren en deze nieuwe versie is een ware nostalgische trip doordat de bekende muziek en voice-actors een rol hebben gekregen in deze nieuwe versie. De gameplay is op het springen dat wat irritant is verder dik in orde en de game bevat genoeg unlockables om je geruime tijd zoet te houden. Bovendien kan de moeilijkheid naar ‘Extreme’ gezet worden na het uitspelen en daar heb je helemaal een kluif aan! DuckTales Remastered, zo zien we HD uitgaves van klassieke games graag.

Pluspunten

  • Muziek & voice-actors
  • Visueel prachtig
  • Speelt als een zonnetje
  • Uitdagend en vermakelijk

Minpunten

  • Springen werkt niet altijd even lekker