Review Assassin’s Creed 2 – Het duurde even, maar daar is hij dan: de review van Assassin’s Creed II. Het vervolg op het succesvolle eerste deel heeft een hoop goed te maken. Assassin’s Creed was een erg goede titel, maar liet nogal wat steekjes vallen door de repetitieve gameplay. Na de derde grote assassination werd het tergend om voor de zoveelste keer nietszeggende NPC’s te gaan redden. Zal Assassin’s Creed II de nodige variatie gaan brengen die de serie toch wel hard nodig heeft? Dat, en meer, lees je in deze review!

My name is Ezio Auditore Da Firenze

De game begint al meteen goed met een actievolle openingsscène. Je bent gewoon nog steeds de welbekende Desmond en zit ook nog opgesloten in Abstergo. Wanneer de lieftallige Lucy je snel dwingt in de Animus te gaan krijg je het verhaal van het eerste deel even in het kort uitgelegd en maak je de geboorte mee van één van je andere voorvaders: Ezio Auditore Da Firenze, de nieuwe hoofdpersoon in deze game. Er wordt uitgelegd dat er een grote oorlog aan de gang is tussen de assassin’s en de tempeliers om de stukken van Eden te bemachtigen. Desmond moet worden getraind tot een volwaardige assassin en dit leert hij door als Ezio Italië onveilig te maken voor de tempeliers. Hierdoor krijgt Desmond namelijk dezelfde assassin skills als Ezio zelf.

Door deze game open eigenlijk twee verhaallijnen. De ene is die van Ezio in de Animus en de andere is de verhaallijn uit de Animus waarin je in het hedendaagse leven op de vlucht bent voor de tempeliers. Uiteindelijk komen deze geweldig samen en laat deze titel de weg open voor het derde deel. Het verhaal is een stuk boeiender dan in het eerste deel en dit komt mede door het hoofdpersonage. Waar Altaïr een beetje een rotzak was, is Ezio een personage waarin je jezelf veel meer kunt vinden en verplaatsen.

Het kan zijn dat dit allemaal als abracadabra voor je klinkt, maar de mensen die het eerste deel gespeeld hebben weten wat we bedoelen. Het is naar onze mening dan ook best wel een vereiste dat je het eerste gespeeld hebt, uitspelen is geen eis maar helpt je wel bij het tweede deel.

De broodnodige variatie

Assassin’s Creed werd hard afgerekend op zijn repetitieve gameplay. Gelukkig heeft Ubisoft hier goed naar geluisterd en het werd al snel duidelijk dat bij het tweede deel variatie in de missies boven aan de prioriteitenlijst stond. Dit laat zich ook laten terugzien in de game. Het eerste wat opvalt is dat het niet meer nodig is om side missies te doen om zo in het hoofdverhaal door te kunnen gaan. Het is nu aan jou om te kiezen wat je wilt doen. Vooral de missies in het hoofdverhaal zijn erg gevarieerd. Natuurlijk zijn er nog steeds de grote assassination missies, maar de weg naar deze missies toe zitten vol met onverwachte plotwendingen.

Over de side missies ben ik wat minder te spreken. Ondanks dat er zeker meer variatie is, voelt het naar mijn smaak na een tijdje toch nog wat karig. Er zijn een aantal verschillende missies die je kunt doen naast het hoofdverhaal. Zo zijn er parcoursen die je binnen een bepaalde tijd moet afleggen, brieven die binnen de tijd moeten worden bezorgd en mannen die in elkaar moeten worden gemept, omdat ze vreemdgaan. Het nadoen van postbode Siemen is wel het meest belachelijke, daar valt echt totaal geen lol mee te beleven. Daarnaast zijn er nog de alternatieve assassination missies die mijn persoonlijke voorkeur hebben. Alleen de assassination missies blijven in de smaak vallen. De andere side missies, die ik zojuist genoemd heb, zal je al snel overslaan. Voor de echte fanatieke spelers zijn er ook nog verschillende verzamel missies, waaronder veren en assassin emblemen.

Pimp mijn stad

Ook Ezio moet natuurlijk zijn geld verdienen. Dit is ook hard nodig, omdat er nu winkels aanwezig zijn in de game. Zo kun je potions, wapens, kunst en nog veel meer aanschaffen. Om dit allemaal te kunnen financieren heeft Ezio een vaste bron van inkomsten, namelijk zijn eigen stad. In het begin van de game wordt je al snel voorgesteld aan de lichtelijk vervallen villa van je familie. Het hele stadje dat erbij hoort valt ook bijna van ellende uit elkaar. Je kan winkels en gebouwen weer renoveren. Hoe mooier je stad eruit komt te zien, hoe meer inkomen je krijgt. Dit verzamelt zich allemaal in een grote kist in je villa. Zorg echter wel dat je op tijd je geld gaat ophalen, want anders houdt die gierige rot zus van je het geld wat niet meer in je kist past! Het is een erg leuke toevoeging aan de game. Na een tijdje ga je echter zoveel geld verdienen dat er geen reden meer is om te sparen voor dat ene vette wapen of die ene goede armour set.

Authentiek tot in de puntjes

Eén van de redenen waarom het tweede deel van Assassin’s Creed mij zoveel meer aansprak dan het eerste deel was door de locaties. Het is fantastisch dat in het eerste deel Damascus en Jeruzalem waren nagebouwd, maar ik was er nog nooit geweest dus ik herkende er ook niks. In het tweede deel is dit echter anders. Italië is namelijk makkelijker te bereiken vanuit Nederland en in alle grote steden van de game heb ik ook gelopen: Venetië en Florence, maar ook in San Gimignano ben ik geweest. Het was dan ook een feest van erkenning toen ik de prachtige gebouwen zag waar ik voor heb gestaan. De steden zijn tot in de puntjes verzorgd en de highlights van tegenwoordig zijn ook aanwezig met de Rialto brug als mijn persoonlijke favoriet. De muziek sluit ook goed aan op de sfeer en daar is dan ook geen slecht woord over te zeggen.

Het is wel duidelijk te zien dat de game op de engine loopt van zijn voorganger. Assassin’s Creed 2 kan nog redelijk goed mee komen met de grote grafische toppers van vandaag, maar voor het derde deel moet er echt een grafische update komen. Sommige character models waren namelijk echt niet om aan te zien met als fantastisch voorbeeld je spuuglelijke broertje waarvan je al snel gaat twijfelen of het wel een jongen is. Ook als er in een cutscène wordt ingezoomd op de gezichten ziet dit er niet al te mooi uit.

Conclusie

Ubisoft had een grote uitdaging toen ze aan Assassin’s Creed II gingen werken. De game moest namelijk vernieuwend worden en variatie toevoegen, en we moeten toegeven, dit is ze aardig gelukt. Gelukkig is Assassin’s Creed II op alle vlakken aan zijn voorganger voorbij gegaan. Ze hebben de basis van Assassin’s Creed gepakt en deze verbeterd plus een fantastisch verhaal toegevoegd. Ezio zal je nog een lange tijd bijblijven, zelfs wanneer je de game hebt uitgespeeld de beste man laat namelijk een flinke indruk achter.

Pluspunten:

  • Meeslepend verhaal
  • Solide gameplay
  • Variatie in missies
  • Authentieke steden

Minpunten:

  • Side missies hebben niet veel nut
  • Verouderde engine
  • Overschot aan geld