In actie gezien: The Witcher 3: Wild Hunt – Het succes van The Witcher heeft zich jarenlang moeten beperken tot de PC & Xbox 360. Maar de exclusieve titels voor Microsoft worden per jaar schaarser, want na de huidige generatie consoles zal het nieuwste deel van The Witcher ook op PlayStation speelbaar worden. Met de nieuwe generatie consoles in het vooruitzicht, geeft dat ontwikkelaar CD Projekt Red voldoende bewegingsruimte om met veel vernieuwingen op de proppen te komen en hier leggen zij dan ook de focus op. Met een open wereld die groter is dan ooit te voren en graphics die naar eigen zeggen nog heerlijker zijn dan het gratis bier dat ze uitdelen tijdens hun presentaties, zal dit waarschijnlijk geen ondergeschoven kindje worden.

Hoe The Witcher 3 haar voorganger voorbij zal streven

Want laten we eerlijk zijn; dat was bij The Witcher 2 wel het geval. Hoe goed de cijfers ook waren, hoe veel reviewers de game ook de hemel in prezen, qua verkopen deed deze game zijn werk maar matig. Dit had grotendeels te maken met de overdaad aan verhaal, welke je nadat het tot rust kwam aan je lot overliet qua mogelijkheden. Er was zo ontzettend veel te doen en te leren, dat het voor de gemiddelde gamer moeilijk was om in te komen. Zij die zich door die eerste paar uur heen wisten te worstelen en uiteindelijk ook de moeilijkheidsgraad door de knieën kregen, wilden niet meer anders dan doorgaan. Uren aaneengesloten spelen leek de enige optie wanneer je eenmaal verslaafd was aan The Witcher 2: Assassin of Kings, maar voordat je zover kwam waren de meeste al afgehaakt en dat is doodzonde.

We zullen nog wel aan grote porties verhaal moeten geloven, want je kunt hier bij een fatsoenlijke RPG niet omheen. Wel heeft CD Projekt Red er ditmaal voor gekozen om een scheutje ‘shock value’ toe te voegen aan hun promotie voor de game, zoals deze ook in de trailers wordt vertoond. Er wordt direct een reden in de schoot geworpen waarom je deze game moet gaan spelen, ookal heeft dit waarschijnlijk erg weinig te maken met de uiteindelijke game. Beelden zoals die grijpen je aan en de menselijke compassie speelt hierin een grote rol. Je hebt tijdens de game wel voldoende missies die je wel echt aan het denken zetten, die je laten graven in je eigen ziel voor wat jou het beste lijkt. Natuurlijk kan je hier ook gewoon lak aan hebben en voor een hoop tumult zorgen, maar het moraal van het verhaal is dat je keuzes moet maken met de Geralt alsof het je eigen leven is wat je wellicht op het spel zet.

Keuzes zijn niet moeilijk als het maar één uitkomst heeft

Zo werd ons een gedeelte getoond waarin je een dorp in rep en roer vindt, waarbij het conflict al dusdanig was gevorderd dat zelfs de dorpshoofden elkaar beschuldigden van het leed wat heeft plaatsgevonden. Je leert al gauw de oorzaak van al het kwaad en uiteindelijk moet je kiezen wie je gaat helpen. Welke keuze je ook maakt; het loopt slecht af. De reacties vanuit de dorpelingen worden enorm menselijk weergegeven, tot op het niveau dat je medelijden krijgt en berouwt dat je überhaupt een keuze hebt moeten maken. Ondanks dat je weet dat het uiteindelijk niets had uitgemaakt. Verhaalsgewijs ziet dit er in verband met de grootte van de game en de weinige tijd voor de ontwikkelaar om alles te laten zien, nogal afgekapt uit. Maar wij verwachten dat dit nog wel een staartje zal krijgen wanneer het eindproduct op de markt verschijnt.

Mononoke Hime

Tot dusver hadden we nog maar weinig van de echte gameplay gezien, maar hierin kwam al gauw verandering. Tijdens de verkenning van de wereld, die grotendeels te paard verliep, liep Geralt een enorm en eng uitziend wezen tegen het lijf. Zijn enge gejammer joeg me de stuipen op het lijf. Het deed me in de eerste instantie denken aan een Ghibli film, ‘Mononoke Hime’, waarin de God van het bos eruit zag als een gigantisch hert met een uit de kluiten gegroeid gewei. Echter was deze niet zo vriendelijk van aard en gooide het zijn trukendoos op tafel om Geralt zo levenloos achter te laten. De meest vreemde vertoningen speelden zich af op het beeld tijdens het gevecht, dit was overduidelijk geen normale verschijning. Tijdens het vechten werd het beeld donker en was moeilijk te zien waar de volgende aanval vandaan zou komen. Voordat we volledig geaccommodeerd waren, was het gevecht alweer afgelopen. Niemand kwam als winnaar uit de bus, maar het wezen bleek gevlucht te zijn. Hoewel we in de eerste instantie blij waren dat dit afschuwelijke wezen ons alleen liet, hadden we nog meer schrik dat hij later wellicht alsnog zou terugkeren… en wanneer?

Voorlopige conclusie:

Goed, wij waren tot dusver zeker onder de indruk. Oké, de game liep wel één keer vast en waren nog wat kleine inconsistenties, maar laten we zeker in het achterhoofd houden dat het hier om een pre-alpha versie gaat. Deze bestaan juist om al die kleine bugs en imperfecties te spotten en te verwijderen voor het eindproduct. We verwachten dan ook niet dat deze overvloedig aanwezig zullen gaan zijn wanneer het eindproduct in de schappen ligt. Nee, voor een versie in een vroeg stadium als deze mag ie er zeker zijn. Grafisch zal het nog worden opgepoetst en ook de wat emotieloze gezichten zullen leven worden ingeblazen in de tussentijd. Wij vragen ons wel af hoe ze het met een grote open-wereld gaan aanpakken met betrekking tot de draw distance en pop-up, want dat lijkt ons wel een hele klus. Wellicht geen die ze niet kunnen klaren, maar dat zullen we met de tijd leren. Maar, bij nader inzien kon dat laatste ook aan het bier liggen, wie weet.