http://playsense.nl/plaatjes/img_4b2f785b6b19a.jpg

Review: Saw -Wat ooit eens begon als een film waarbij mensen op een enorm lugubere wijze een ontsnapping moesten zoeken, is uitgelopen tot één van de meest populaire franchises in de filmindustrie. De films zijn namelijk immens populair en Konami zag daar natuurlijk een kans liggen, namelijk een videogame van Saw. In tegenstelling tot de meeste films heeft Saw naar ons inzien wel een goed verhaal wat ook gebruikt kan worden in een videogame. Maar of de uitwerking van Konami nu wel zo geweldig is geworden als gehoopt, dat lees je in deze review.

Ganzenborden is anders

De Saw films staan natuurlijk bekend om de enorme zieke gedachte die achter het opzetten van al die ‘gezellige’ spelletjes ligt. De films vallen lang niet iedereen in de smaak, want wil je het mooi vinden, moet je wel een sterke maag hebben. De films worden vooral bij het grote publiek als misselijkmakend ervaren, wat natuurlijk geen wonder is gezien de liters bloed en talloze mensen die liggen te creperen van de pijn, je moet er van houden. En hetgeen wat iedereen zo als misselijkmakend ervaart in de films, missen wij juist in de game. De sfeer weet men wel goed over te brengen bij de speler, maar de spanning, nee die is er niet. De game is verder ook niet ‘eng’, zoals de films bij veel mensen dat wel zijn. En de spelletjes die voor je opgezet zijn trachten ziekelijk over te komen, maar doen je veelal weinig.

http://playsense.nl/plaatjes/img_4b2f78ec2cdae.jpg

Repetitief

Bijna alles wat je doet in de game lijkt op elkaar en de missies zijn dan ook echt heel repetitief. Het blijft maar van punt A naar punt B huppelen en af en toe een puzzeltje oplossen. De puzzels zijn op zich wel leuk om te doen, maar hangen je na een tijdje ook de strot uit. Elk struikelblok moet je overwinnen door het oplossen van een puzzel, wil je verder komen in de game, fail en try-again gameplay dus. De puzzels zijn overigens niet van het niveau sudoku in de Sp!ts, je moet er wel even bij nadenken en je zal merken dat het af en toe toch wel weer een uitdaging is om er eentje op te lossen.

Lopend stuk karbonade

Je bent niet de enige die opgesloten is door Jigsaw, ook andere mensen vallen je regelmatig aan alsof je een lopend stuk karbonade bent die in een hondenasiel loopt. Dit komt omdat er in je lichaam een sleutel zit die leidt tot de vrijheid van andere mensen. Dit leuke idee is ook nog eens vrij goed uitgewerkt, je moet de andere mensen bijvoorbeeld regelmatig strikken met één van de boobytraps die in het level terug te vinden zijn.

http://playsense.nl/plaatjes/img_4b2f7928e9ca2.jpg

Grafisch en Geluid

Op grafisch gebied weet Saw je ongetwijfeld te verrassen, het is misschien geen hoogstandje maar wel goed om aan te zien. Wat wel jammer is, is dat je meestal speelt in donkere ruimtes en dus weinig kleur terugvindt in de game. Ook speelt het zich allemaal binnen af dus dan is het al een stuk gemakkelijker om het grafisch beter te krijgen dan bijvoorbeeld een open-wereld game. De gezichten van de personages hadden wel een beurtje anti-aliasing kunnen gebruiken, deze zien er namelijk nogal lelijk uit.

Het geluid is zo ontzettend belabberd in deze game, dat is niet te geloven. Je zou immers toch verwachten bij een moment waarop het eng wordt, dat het geluid daarop aangepast wordt maar niets is minder waar. Hetzelfde irritante deuntje hervat zichzelf gewoon weer en het geluid draagt dan ook echt helemaal niets bij aan de game, zonde.

http://playsense.nl/plaatjes/img_4b2f795705783.jpg

Conclusie

Saw kent repetitieve gameplay wat zich afspeelt in veelal donkere ruimtes, die er op zich aardig uitzien, met een belabberde soundtrack. De puzzels, waar de game het meeste omdraait, worden na verloop van tijd saai en alles behalve leuk om te doen. Je raadt het al, Saw is niet veel soeps en slechts voor een korte periode vermakelijk. Wellicht is het later leuk om deze uit de budgetbak te halen, maar zelfs 30 euro zou ik nog niet eens voor deze game overhebben.

Pluspunten:

  • Uitdagende puzzels
  • Grafisch niet slecht

Minpunten:

  • Soundtrack is enorme bagger
  • Gameplay is op den duur repetitief
  • Totaal geen schrikeffecten of gevoel dat het eng is