Review: Child of Light – Ubisoft Montreal kennen we de afgelopen jaren vooral van de Assassin´s Creed serie. Dit is altijd een immense productie waar veel ontwikkelaars aan werken, maar soms mag een deel daarvan ook aan een kleiner project werken. Far Cry 3: Blood Dragon is daar een voorbeeld van en deze game beviel ons ontzettend goed. Vandaar dat we ook zeer benieuwd waren naar een nieuw, kleiner project: Child of Light. Vanaf de eerste minuut dat we de game speelden, werden we ondergedompeld in een geweldig en sprookjesachtig avontuur dat jong en oud zal aanspreken.
Aurora groeit door een zware taak
Het kleine meisje met het knalrode haar genaamd Aurora is de rondvliegende hoofdrolspeelster in deze side-scrolling, turn-based RPG. Ze wordt weggerukt van haar huis en moet er vervolgens voor zorgen dat de zon, de maan en de sterren terugkeren naar de plaats waar ze thuishoren. Deze zijn in het bezit van de Koningin van de Nacht en ze zal deze zware taak moeten uitvoeren om naar huis te kunnen komen en haar vader te helpen. Dat het een loodzware taak is, blijkt al snel, want Aurora moet door de hele wereld heen die Lemuria heet. Deze sprookjesachtige wereld is werkelijk een feest voor het oog. De game draait namelijk op de UbiArt Framework engine, die eerder ook al voor de laatste Rayman delen is gebruikt.
Het lijkt wel of de makers zonder moeite fraai artwork zo over hebben gezet naar de game, want het lijkt wel een schilderij, zo mooi. Het geeft de game meteen een zeer aangename en tegelijkertijd rustgevende sfeer waar we graag in vertoeven. Het is daarnaast ook nog eens erg gevarieerd waardoor we maar al te graag verder wilden spelen om te zien wat voor schilderachtige settings er verder nog waren. De muziek past trouwens ook naadloos bij de game, want je hebt enerzijds de wat meer opzwepende muziek bij de gevechten en anderzijds de pianomuziek die fijn op de achtergrond klinkt en de juiste sfeer aan het geheel geeft.
Wachten op je beurt tot je kunt onderbreken
Normaal beginnen we een review niet snel met het audiovisuele aspect, maar dit is één van de grootste pluspunten van Child of Light. Het is een unieke stijl qua graphics en ook wel qua audio. Qua gameplay heeft het op zich ook wel een eigen gezicht, maar wie Grandia II gespeeld heeft, zal het herkennen. Het is een turn-based RPG, maar wel eentje waar je een soort wachtsysteem voor je hebt en waar je duidelijk kunt zien wanneer je de tegenstander kunt onderbreken. Onderaan zie je namelijk een balk die de ‘Timeline’ heet. Hier zie je precies wanneer jij jouw spreuken of aanvallen kunt uitvoeren.
In Child of Light kun je mêlee aanvallen uitvoeren evenals magie, en zo kan Aurora met haar kleine zwaard slaan, maar ook met magie, zoals Light Ray, wat schade aanricht bij donkere monsters. In de Timeline zie je dus wanneer je kunt aanvallen of verdedigen, en hiermee kun je bepalen of het handiger is om defensief of offensief te spelen. Het laatste gedeelde van de Timeline is namelijk rood en in dat gedeelte kun jij of de tegenstander onderbroken worden in de actie. Ben je sneller bij het einde ervan, dan zul je jouw aanval doen en de actie van de tegenstander onderbreken, waardoor deze opnieuw zijn actie moet opladen in de Timeline.
Hier komt veel strategie bij kijken en dan met name als je de game op de hoogste moeilijkheidsgraad speelt. Dan komt er best wat denkwerk bij kijken en kan het net onderbreken van een vijandelijke actie het verschil zijn tussen leven en dood. Het is een systeem dat werkt en voldoening geeft als je op het laatste moment de vijand inhaalt op de Timeline en jouw actie daardoor net wat eerder uitvoert. Het is eigenlijk een best simpel systeem, maar wel één dat zeer effectief werkt. Daarnaast heb je een trouwe vuurvlieg met de naam Igniculus bij je die je bij de gevechten kan helpen. Hij kan namelijk door licht op de vijanden te schijnen ze vertragen op de Timeline, wat je net die nodige voorsprong kan geven.
Vuurvlieg die je helpt
Igniculus kan je tijdens gevechten ook helpen door bij de planten, die overigens ook in de rest van Lemuria te vinden zijn, healthpoints of magicpoints bij te vullen. Ook kan hij ‘Wishes’, zoals ze in de game heten, verkrijgen door over de planten heen te vliegen. Hiermee vul je zijn balk aan en dat is nodig, want Igniculus kan zo niet alleen vijanden blijven vertragen, maar jou ook health blijven geven. Je bestuurt de vuurvlieg gemakkelijk (na enige gewenning) met de rechter analoge stick, terwijl je Aurora met de linker bedient. In coöp kan een tweede speler Igniculus onder zijn duim nemen, wat het spelen wat vlotter moet maken, al kan het voor diegene wat passief zijn. De vuurvlieg kan verder soms ook vallen tijdelijk uitschakelen.
Meer speelbare personages, met meer variatie als gevolg
Igniculus is een leuke sidekick, die af en toe komisch uit de hoek komt, maar het vuurvliegje zal niet je enige kameraad zijn. Als Aurora zal je namelijk geleidelijk tijdens je avontuur meer speelbare personages krijgen die allemaal jouw party joinen. Elk hebben ze zo hun specialiteiten als het gaat om mêlee aanvallen of magie. Zo heb je een circusartiest die met haar atletische aanvallen schade veroorzaakt. Aan de andere kant is daar de kabouter Finn, die het vooral van magie moet hebben. Ze hebben trouwens ook hun eigen verhaal en een quest waardoor je meer over ze leert. Het verhaal van de game is al interessant, maar bevat door de speelbare personages meerdere lagen. Al laatste heeft elk personage een eigen set skills, die je via een skilltree met het verdienen van XP kunt uitbreiden.
Zo kun je langzamerhand de personages specialiseren in bepaalde aanvallen en hun aandacht richten op een aantal punten om zo het maximale eruit te halen. Ook hier is genoeg variatie aanwezig en elk personage heeft zijn eigen tactiek in de gevechten. Ook kun je gevonden edelstenen (die Igniculus soms voor je kan vinden of die Aurora zelf vindt in kisten) mengen met elkaar via het craften. Ze hebben van zichzelf al bepaalde effecten, zoals vuur, stroom of water, maar door ze te mixen kun je sterkere effecten krijgen. Je kunt de Oculi, zoals het heet, toevoegen aan drie stukken kleding, wat telkens voor een ander effect zorgt. Het ontwijken van aanvallen kan op die manier beter gaan of je krijgt per gevecht meer XP. Dit systeem is best uitgebreid en het voegt zeker wat toe aan het geheel.
Kleine minpunten
We hebben het nu over het audiovisuele aspect gehad en de gameplay, die meer dan prima is, want op beide vlakken is het goed uitgewerkt met voldoende variatie en vooral fantasie. Het verhaal is bijzonder en boeiend en wordt tevens op een geinige wijze gebracht. De conversaties tussen de verschillende personages gaan via spraakballonnen, wat niet nieuw is, maar het toffe is dat de tekst rijmt. Aan de andere kant is het jammer dat het dan weer niet gesproken is, want de rijmen zijn in het Engels en hierdoor lastig te volgen. Toch jammer, aangezien het goed geschreven is en het verhaal interessant.
Child of Light bevat ook een aantal platformelementen. Zo kun je aan het begin als Aurora nog niet vliegen waardoor je genoodzaakt bent om van platform naar platform te springen. Later, als je kunt vliegen, moet je rekening houden met de omgeving. Stekelplanten kunnen je pijn doen en wind kan je een andere route op sturen. Het is op dit gebied geen hoogvlieger als het om platforming gaat, wat niet storend was, maar de puzzels die je moet oplossen waren veel te makkelijk, wat toch een tikkeltje zonde is als we naar het totale beeld kijken dat we van de game hebben. Het komt neer op wat schijnen met Igniculus, maar dat is het dan ook wel. Weinig puzzelwerk vereist.
Conclusie:
Child of Light is een bijzondere, fantasievolle en sprookjesachtige ervaring en tegelijkertijd een degelijke RPG. De wereld van Lemuria is ontzettend fraai gerealiseerd waarin elk nieuw hoofdstuk aanvoelt als een nieuw schilderij dat voor je ogen verschijnt en dat tot ontdekken uitnodigt. Het rondvliegen van Aurora en Igniculus werkt prima en er is voldoende afwisseling aanwezig in de gameplay en vijanden. De gameplay kan op de hoogste moeilijkheidsgraad voor veel uitdaging zorgen, terwijl het aan de andere kant een vergevende turn-based RPG kan zijn. Voor de ervaren speler kan er wellicht wat diepgang missen, maar daar hebben wij nauwelijks last van gehad. Verder is het verhaal interessant en de manier waarop het gebracht wordt erg tof, al was het beter geweest als de rijmen gesproken waren, aangezien dat beter was overgekomen. Voor de prijs (€14.99) is Child of Light een aanrader, want het is op veel gebieden erg speciaal.
Pluspunten
- Geweldige stijl
- Audiovisueel verzorgd
- Sfeervol
- Interessant verhaal
- Vechtsysteem
Minpunten
- Liever gesproken rijmen
- Puzzels stellen weinig voor
Was echt een goed spel!
Ik wil gewoon geen 2D games meer zien met mannetjes van links naar rechts lopen. PS4 games moeten er gemaakt worden. Pfff ik game al maanden niks meer. Wat een ellende dat nextgen.
@31.151.39.xxx:
inderdaad. in mei komen er pas weer goede games. infamous 2 was niks, thief was niks
Inderdaad kan die indie crap niet meer zien.
echte ps4 games svp
True that.. fokkin Indie Station.. enige games waarmee ik me nog enigszins vermaak zijn de Lego games. Maar ook die kan je zonder groot verschil kopen voor de ps3.. dus ja
@31.151.39.xxx: ik weet niet waar je last van hebt maar als je 2d games met mannetjes niet meer wil zien kijk je er gewoon toch niet meer naar.
en trouwens child of light is met een vrouwtje niet met een mannetje.
wel tof dat de game ook cross-buy is
Briljant rijtje opmerkingen hierboven van anoniempjes die wel lopen te z**ken, maar de moeite niet nemen een account aan te maken. Dat zou echt eens geblokkeerd moeten worden.
Bovendien is lezen blijkbaar heel er lastig, dit is nl helemaal geen indie-game, maar van Ubisoft!
Ook is het geen next-gen (de term is trouwens current-gen inmiddels), maar een crossgen. Je krijgt de PS3 EN de PS4 versie voor hetzelfde geld, en speelt hem op het platform dat je hebt/ waar je hem op wil spelen. Lijkt me een win-win toch?
Het is echt een geweldig spel, grafisch bijzonder mooi, en de gameplay is prettig. Is dat niet voldoende voor je, koop je toch gewoon wat anders?
Of ga je lekker weer de CoD tegen BF4 fanwar uitvechten ofzo.
Sommige reacties kan ik niet serieus nemen, want dit is allerminst een indiegame. In de inleiding staat heel duidelijk de naam van de studio wat verre van een onafhankelijke studio is. Voor je reageert lees eens goed, want anders kom je gewoon dom over.
Heb de deluxe edition in pre-order staan. Lijkt me echt een super toffe game!
Puzzels stellen weinig voor?
Mooi, daar ben ik toch niet goed in!
Is die morgen ook te downloaden voor de ps4? Hè er veel zin in, zeker na deze review!
@Mithrandir: dus een 2d game is gelijk één kut game? Jij zou een up ban moeten krijgen voor teveel onzin lullen. Als jij nou vind dat er niet genoeg echte next gen games komen koop je toch een pc of een xbox.
Huh ? Heeft iemand c.o.l
@77.175.28..xxx: Jep, de game is morgen (of eigenlijk vandaag inmiddels) na de Store update aan te schaffen.
@Retrogamer: Waar heeft Mithrandir het dan over dat 2D games ‘kut’ zijn?
@Rastapopulos: shit verkeerd geqoute. sorry. rot telefoon.
@Rastapopulos:
Al zijn er wel wat reacties verwijderd en die quote is op een verwijderde reactie.
@Retrogamer: Ah, ik dacht al 🙂
@Mithrandir:
Egt he in youre face
@Retrogamer: thanks
Ook uitgespeeld, game is wel ok, persoonlijk vind ik een 7,5 wel de max eigenlijk. Afgezien van het timerbalkje is het een vrije klassieke RPG game waar verder niet zo heel veel puzzels of andere zaken in zaten.
Muziek en grafisch gezien erg leuke game maar ik bv. geen aanstalten om na het uitspelen nog terug te keren naar het spel om een paar dingen af te maken of te verzamelen.