Review Darksiders – De eerste titel van de Vigil Games studio heet Darksiders, een game die gaat om één van die vier ruiters genaamd War. War is er ingeluisd en heeft per ongeluk de aarde en de mensheid vernietigd en heeft daarmee ook de balans tussen de hemel en de hel verpest. Een goede reden voor wraak en War is niet het type die je kwaad wilt maken. Raden wij je aan om lekker demonen en engelen af te slachten of is het beter om hem in de schappen te laten liggen? Dat lees je in deze review!

Hemel, hel, aarde… Ruzie

Het verhaal begint met een regen aan meteorieten die op de aarde inslaan. Een grote chaos is het gevolg, en die chaos wordt nog groter als blijkt dat de meteorieten geen stenen maar demonen en engelen waren. Het verhaal is losjes gebaseerd op de bijbel waarin de vier ruiters Conquest, War, Famine en Death een soort tool zijn van god om wraak te nemen op de aarde. De vier ruiters verschijnen zodra de zeven zegels verbroken zijn. Nu zit War inmiddels ook op aarde, maar de drie andere ruiters zijn niet gekomen. Er zijn namelijk maar zes van de zeven zegels verbroken en War heeft dus ‘de wet’ gebroken door naar de aarde te komen. War moet hiervoor gestraft worden, maar weet een deal te sluiten zodat hij terug kan keren naar de aarde en de echte verantwoordelijken kan straffen. Helaas denkt iedereen nog steeds dat hij verantwoordelijk is en dat zorgt ervoor dat zowel engelen als demonen (en zombies!) hem overal zullen aanvallen.

War is duidelijk het stereotype held, met weinig woorden en veel daden. De woorden die er wel uitkomen zijn dan ook oppervlakkig en bijna voorspelbaar. Dit is af en toe wel grappig, maar in veel gevallen zul je gewoon snel terug naar het afslachten van demonen willen, want echt een karakter heeft War niet.  Your everyday super hero zullen we maar zeggen.

Vierkantje, vierkantje, vierkantje

Gelukkig heeft War wel een aardige lijst aan moves die je uit kan voeren met verschillende wapens. Zo zul je onder andere met een zwaard en een zeis je tegenstanders kunnen bewerken. Nee, het is niet een beetje steken en zwaaien, maar het onthoofden, door midden hakken en verminken van je vijanden. Het ziet er ongelooflijk indrukwekkend uit. Zodra je vijand bijna dood is zul je, net als bij de God of War reeks, een knop boven je tegenstander zien waarmee je hem op de meest gruwelijke manieren afmaakt. Het grote verschil is dat er hierna geen ‘Quick Time Event’ komt en je dus niet op een hele serie knoppen hoeft te drukken voor je deze move doet. Nou zien we toch al een beetje veel QTE de laatste tijd, dus dat valt bij ons wel goed. Het moet natuurlijk niet alles rechtstreeks kopiëren van de GoW reeks.

Ondanks dat je ongelooflijk veel moves kunt doen met meerdere wapens kent de game geen onmogelijke knoppen combinaties. Vooral in het begin van het spel zul je alleen vierkantje indrukken voor je zwaard en kruisje om te springen. Later speel je een tweede wapen vrij die je bediend met driehoekje: lekker simpel en effectief. Zodra je wat verder bent in het verhaal kun je er wel skills bij kopen die ook je linker analoge stick en triggers gebruiken. Deze koop je bij een handelaar die stomtoevallig overal opduikt en in elke map zijn eigen plekje heeft. Deze handelaar, genaamd Vulgrim, voorziet je van alles wat je nodig hebt. Van drankjes die je leven weer herstellen tot nieuwe moves voor je wapens. Wat je hier ook kunt kopen zijn ‘Wrath moves’, dat zijn speciale moves die je kan doen zodra je genoeg Wrath hebt verzameld. Denk hierbij aan het in brand zetten van je vijanden tot het uit de grond schieten van een tiental zwaarden. Wrath verzamel je door vijanden af te maken en gele zielen te krijgen. Naast gele zielen voor Wrath verzamel je ook groene zielen (leven) en blauwe zielen (geld).

Vulgrim kan je ook voor een prijs toegang geven tot zijn eigen transportsysteem, waarmee hij in elke map verschijnt. Zo kan je makkelijk van de ene area naar de andere gaan zonder een uur te hoeven lopen. Toch is dat niet de enige manier om snel rond te reizen. Je bent namelijk een ruiter en die rijden logischerwijs op paarden. Je paard, Ruin, vind je later in het spel weer terug en die rent natuurlijk een stuk sneller dan onze gespierde held.

Afwisseling

Je gaat op zoek naar ‘The Destroyer’ en om hem te vinden moet je heel wat obstakels zien te overwinnen. Niet alleen door te vechten, maar je zult ook veel moeten puzzelen in Darksiders. Zie het als een God of War III meets Zelda. Het puzzelen is goed te doen en je zult zelden echt vast zitten, maar het is absoluut een leuke afwisseling. Zo kun je bijvoorbeeld met je boemerang, bestaand uit dubbele zwaarden, een schakelaar raken die de tijd vertraagd zodat je op tijd langs een enorm grote spin kan komen. Een beetje afwisseling is niet zo gek want de game biedt ongeveer 15 tot 20 uur aan gameplay.

Onderweg zal je ook verschillende uitdagingen moeten doen, zoals het verslaan van 40 vijanden binnen de tijdslimiet of een aantal kills maken door counter attacks, die je doet door precies op tijd te blokken. Na een paar van deze uitdagingen gedaan te hebben gaat er een deur open en kan je verder met het verhaal. Mocht je genoeg vijanden hebben afgemaakt loopt je chaos balk ook nog eens vol, wat je de mogelijkheid geeft te veranderen in een enorm monster. Zo kijk je zelfs de grootste vijanden op ooghoogte aan. Dit effect is wel zo afgelopen en zodra je terug veranderd zal je opnieuw chaos moeten sparen voor je dit weer kunt doen.

Lekker kleurrijk

Iets wat direct opvalt bij het spelen van Darksiders is het kleurrijke geheel. De bazen en omgevingen zien er echt indrukwekkend mooi en groot uit en de animaties verlopen bijzonder vloeiend. De vele combinaties van moves lopen ook nog eens mooi in elkaar over en lijken echt bij elkaar te passen. Verder zijn er een hele hoop mooie effecten te vinden zoals je vleugels bij een dubbele sprong en de strepen die je wapens maken door de lucht. Dat samen met de kleurrijke stijl van de game geeft een heerlijke sfeer. Ook War zelf ziet er aardig indrukwekkend uit, met veel details op zijn outfit en zijn wapens. Zijn paard, Ruin, laat een minstens zo indrukwekkende indruk achter, met zijn brandende hoeven en neusgaten.

Helaas heeft Darksiders wel te kampen met wat lichte framerate drops en een beetje screen tearing, maar dat komt gelukkig niet vaak genoeg voor om je ervaring te verpesten. Het is een beetje vervelend op den top. Wat we wel jammer vinden is dat ondanks de omgevingen er indrukwekkend uitzien, we een beetje de link tussen deze gebieden missen. We lopen van een verlaten woestijn naar de ruïnes van een stad, maar hoe dat ooit is geweest voor de Apocalypse is lastig voor te stellen.

Conclusie

Darksiders neemt veel elementen weg van andere games. De combat doet je denken aan God of War en de puzzels aan Zelda. Dit neemt niet weg dat dit beide goede games waren en dat  het, als je het op de juiste manier implementeert, gewoon een goede toevoeging kan zijn in een game. Darksiders is geen betere versie van de eerder genoemde games, maar is alsnog zeker je tijd waard, alleen al om hoe alle elementen in elkaar zitten verwerkt. Darksiders heeft een leuke grafische look en is leuk om te spelen, maar brengt weinig vernieuwing in een genre waar menig topper in uit is gekomen. Je bent ongeveer 15 uur tot 20 uur bezig met deze game.

Pluspunten:

  • Verslavende gameplay
  • Mooie vloeiende moves
  • Leuke grafische stijl
  • Biedt 15 tot 20 uur gameplay

Minpunten:

  • War is een stereotype held
  • Lichte framedrops / screen tearing
  • Weinig vernieuwing in bekend genre