Review: Le Tour de France 2014 –Het is weer een mooie sportzomer. Zo is het WK voetbal momenteel volop aan de gang en morgen gaat ook de Tour de France 2014 van start. Bij dergelijke sportevenementen horen natuurlijk games en Cyanide komt ook dit jaar weer met een Le Tour de France game. Wij stapten alvast op de fiets en reden de ronde van Frankrijk uit. Of dat met succes ging ga je nu lezen.

Complete pakket

Le Tour de France 2014 is een mooi compleet pakket, het beschikt over de belangrijkste licenties waardoor je de tour van dit jaar één op één zult kunnen beleven. De start in Engeland inclusief een aantal etappes met vervolgens de overtocht naar Frankrijk om uiteindelijk te eindigen op de Champs de Elysee. De gehele tour is aanwezig in de game en dat betekent dat je een behoorlijk afstand mag gaan afleggen op je fiets.

Bij aanvang krijg je gelijk een duidelijk menu voorgeschoteld en daaruit blijkt dat de game niet heel breed qua modi gaat. Je kunt natuurlijk de gehele tour rijden, je kunt losse etappes rijden, je eigen team een soort van samenstellen en in coöp of tegen elkaar aan de slag. Dit zijn vrij basismodi en de game overstijgt zichzelf niet door unieke features toe te voegen. Wel zijn er wat nieuwe zaken ten opzichte van het vorige deel, maar dat gaat niet heel erg breed. Neemt niet weg dat we alsnog de beste tour ervaring kunnen beleven met deze game.

Veel regels en belangrijke zaken

Op het oog is de Tour de France gewoon een wedstrijd waarbij de wielrenners van het begin naar het einde moeten fietsen en degene die daar over de streep komt met de minste tijd op de klok is de winnaar. Er komt echter meer dan alleen dat bij het wielrennen kijken. Sterker nog, het is een behoorlijk complexe sport, maar maak je geen zorgen. De game bevat een geschreven handleiding (in-game) die je werkelijk alles uitlegt wat je moet weten.

Als je dus als een leek begint aan de game dan word je gelukkig niet gelijk in het diepe gegooid en als aanvulling op de geschreven handleiding (die nieuwkomers absoluut even moeten doornemen) krijg je nog een spelende tutorial. Hierbij leer je stap voor stap de manier van de Tour de France rijden kennen en tevens maak je goed kennis met de scherminformatie. Deze informatie is van groot belang, want hierin zie je onder andere het verschil met andere rijders qua tijd, qua punten, maar ook hoeveel aanvalskracht en uithoudingsvermogen je nog hebt.

Net zoals in het echt is als een idioot op de sprint knop drukken kansloos, want dan zul je voortijdig vermoeid raken en ver achter in het peloton eindigen als je over de streep komt. Het opletten op de balken die de fysieke gesteldheid voorstellen is van groot belang en daar waar het fietsen eigenlijk domweg het inhouden van de R2 knop is, zul je wel je snelheid moeten bepalen en moeten schakelen tussen twee versnellingen om zo effectief mee te kunnen doen. Wat dat betreft kent de game eigenlijk een secundair element en dat is wat het spelen van de game pas echt interessant maakt.

Het fietsen van A naar B is – heel eerlijk – niet echt heel interessant. Je zit op je fiets, behoudt een net tempo en zorgt dat je niet op je bek gaat. Wat de gameplay echter interessanter maakt is de tactiek die je toepast, want dat is waar het om gaat. Ga je achter de ontsnapte kopgroep aan en verspil je veel energie? Of blijf je in het peloton rijden en zet je gezamenlijk de achtervolging in? Het zijn allemaal van die zaken die tijdens het rijden een rol spelen en waar je een goede tactiek in moet kiezen.

Dat wordt nog eens verbreed doordat iedere wielrenner uit je ploeg weer zo zijn eigen specialiteiten heeft en in dat opzicht zul je op sommige momenten ook moeten samenwerken. Des te leuker dus dat er een coöperatieve modus aanwezig is, want dat komt het tactische element ten goede. Terwijl je dus al fietsend een tactiek bedenkt om zo hoog mogelijk te eindigen zul je in de tussentijd ook nog te maken krijgen met tussensprints, het timen om even wat eten naar binnen te gooien om zo je energie aan te vullen en meer.

Toch blijft het lastig

Het tactische element is eigenlijk hetgeen wat het belangrijkste is om de tour succesvol af te leggen en je bent tijdens het fietsen dan ook veelal bezig met deze zaken. Daarbij komt nog de optie om instructies aan je ploeggenoten te geven en je kunt onderling ook wisselen. Het is wat dat betreft een behoorlijk diepgaand en uitgebreid geheel, want je kunt werkelijk alle tactiek toepassen. Desondanks is het met de aanwezigheid van een handleiding en tutorial alsnog een vrij hoge drempel waar nieuwkomers overheen moeten. Als je helemaal niets van de sport weet dan zul je er de nodige moeite mee hebben.

Cyanide doet haar best om alles zo goed uit te leggen en dat wordt zeker gewaardeerd, maar het is en blijft qua tactisch element een vrij lastig geheel om te doorgronden en daarmee is de leercurve dus ook vrij hoog. Iets waar fans van de franchise of wielren-liefhebbers weinig moeite mee zullen hebben. Nieuwkomers krijgen wel een stortvloed informatie op zich af wat een beetje overweldigend aanvoelt en pas na een aantal ritten te hebben gereden krijg je echt goed door hoe je de tactiek die je in gedachten hebt op de juiste manier kunt toepassen. Dus als je nieuw bent, houd dan rekening met enige tijd om het goed te leren kennen alvorens je echt alle plezier uit de game haalt.

Fietsen gaat zonder slag of stoot

Los van de tactiek gaat het verder wat betreft het fietsen prima. De game laat zich goed besturen en dat is vooral te danken aan de simpelheid. Je dient te schakelen op het juiste moment, af en toe wat te eten en teamorders uit te delen. In de tussentijd gebruik je R2 om het tempo te bepalen en dat gaat allemaal tegelijkertijd meer dan soepel. Als je veel orders wilt uitdelen en even geen tijd hebt om goed op te letten wat er gebeurt is er nog de mogelijkheid om automatisch een ploeggenoot te volgen zodat je hier rustig de tijd voor hebt. Het zijn allemaal zaken waar Cyanide goed over heeft nagedacht en wat in de praktijk ook zijn uitwerking vindt.

Toch zijn er ook wat punten waarop de game minder goed scoort. Zo is het visueel voor een PlayStation 4 game allesbehalve van de bovenste plank. De details zijn aanwezig, maar het is allemaal wat karig. Ook de animaties van de wielrenners zijn wat beperkt, want die zijn allemaal gekopieerd en van een ander hesje voorzien om zo de verschillende ploegen aan te duiden. Ook kun je zonder problemen half door andere wielrenners heen fietsen zonder dat je valt. Sterker nog, het is nogal een opgave om onderuit te gaan, want tegen renners aanbotsen, tegen achterwielen aanfietsen, het kan allemaal zonder gevolgen.

Ook als het gehele peloton de bocht doorgaat ziet dat er totaal niet realistisch uit, men lijkt opeens te draaien en dat in sommige bochten op een te hoog tempo. Het is voornamelijk het visuele aspect waar de game op tekortschiet, want ook de physics zijn zeer matig. Het is allemaal net iets te soepel en ook de mogelijkheid om door elkaar heen te fietsen is een beetje knullig. Dan is er nog de audio, welke vrij basaal is en het commentaar dat je zo nu en dan hoort wordt wel erg vaak herhaalt waardoor je dat op een gegeven moment zat wordt. De game heeft zeker een hoop te bieden, maar het schiet op andere vlakken dan weer tekort en dat maakt het helaas niet tot de ultieme Tour de France game.

Conclusie:

Le Tour de France 2014 is als virtuele weergave van de sport een aardige game. Het draait naast het fietsen vooral om de tactiek en dat gaat behoorlijk diep. Daar zul je, zodra je tactiek slaagt, de meeste voldoening uit halen. Dit komt voornamelijk doordat het fietsen over afstanden van 200 kilometer vrij snel gaat vervelen. En games waarin je je verveelt, tja. Je moet wel echt een liefhebber zijn van de sport wil je alle etappes uit gaan rijden, want op een gegeven moment heb je het wel gezien. Dat is niet echt iets waar Cyanide wat aan kan doen, maar dat is meer dat de sport hierin vrij weinig te bieden heeft. Het is voor de fans wellicht interessant, maar als je weinig met de sport hebt zul je hier heel snel op uitgekeken zijn.

Pluspunten

  • Tactische elementen
  • De gehele tour is aanwezig
  • Coöperatieve modus
  • Lekker ontspannen als je alles door hebt

Minpunten

  • Steile leercurve
  • Wordt vrij snel saai
  • Audiovisueel matig
  • Gebrek aan goede physics