Review: Middle-earth: Shadow of Mordor – De verhalen die Tolkien schreef over Bilbo, Frodo en de wereld van Midden-aarde zijn immens populair. Door de verfilmingen van The Lord of the Rings en The Hobbit is dit alleen maar toegenomen. Er zijn al flink wat games verschenen naar aanleiding van de wereldberoemde boeken en films, maar in Middle-earth: Shadow of Mordor zien en ervaren we een nieuw en interessant hoofdstuk. Dat is althans zo als we naar de opzet ervan kijken, maar maakt dit het ook tot een sterke game? Ja, en het is zelfs dé of toch één van de verrassingen van dit jaar. Waarom het afslachten van orc´s zo geweldig is, vertellen we erg graag in onze review.

Het verhaal van Talion of toch dat van Celembrimbor?

De verhaallijn van Middle-earth: Shadow of Mordor vindt plaats net na de gebeurtenissen van Bilbo Baggins en voor de The Lord of The Rings trilogie. Hierin leren we Talion kennen, die als Ranger de Black Gate van Mordor bewaakt. Het begin van de game is zeer tragisch waarbij het hoofdpersonage Talion zijn vrouw, zoon en zijn eigen leven verliest. Voor Talion betekent dit echter niet het definitieve einde, want Celembrimbor ontwaakt en hij brengt Talion tot leven. Je speelt de game dus met de laatstgenoemde waarmee je op zoek gaat naar de verantwoordelijken van het geweld jegens hem en zijn gezin. Het is echter ook het verhaal van Celembrimbor en je komt er achter wat er met hem is gebeurd.

Zijn verhaal is door de gehele game meer op de voorgrond, maar is dit per se slecht of jammer? Nee, want ze vullen elkaar gedurende de game fijn aan. Celembrimbor is de smid die de ringen gemaakt heeft in Midden-aarde en trekt daardoor de aandacht van Sauron aan. Talion is qua personage naar onze mening niet heel schokkend, maar de samenwerking die hij heeft met Celembrimbor zorgde ervoor dat we het bleven volgen. Daarnaast geeft de smid hem ook speciale krachten die hij kan gebruiken als hij als Wraith de wereld betreedt. Dit zijn krachten die ervoor hebben gezorgd dat we ontzettend genoten van de gameplay.

Doet denken aan…

De gameplay van Middle-earth: Shadow of Mordor leent veel elementen uit eerder verschenen games. Dit is vooral terug te zien in twee speelstijlen waar je uit kan kiezen. Ga je meer stealth spelen, dan voelt het aan als Assassin´s Creed, inclusief helaas het af en toe oprennen van de muur terwijl je wilt klimmen. De meer directe aanpak en dus het ronduit hakken totdat je zwaard zowat breekt, lijkt verdacht veel op het vechtsysteem van de meest recente Batman games. Is dit goed of slecht jatwerk, denk je dan – om het even lomp te zeggen. Gelukkig is dit voor het grootste deel positief te noemen.

In Mordor kun je jezelf gemakkelijk verplaatsen door gewoon op kruisje te drukken om te rennen en met de linker analoge stick kies je waar je naartoe wilt gaan. Met de facebuttons bedien je aanvallen en andere acties. De gebruikelijke besturing van een hedendaagse actiegame dus en bij het klimmen gaat dit op dezelfde wijze als het voortbewegen. Klinkt simpel en dat is het ook wat op de meeste momenten prima werkte, maar het gebeurde toch wel een aantal keer dat we wilden klimmen om vervolgens alleen er tegenaan te rennen en weer te landen. Zeker in de vroegere fases van de game was dit zeer storend, want dan ben je nog niet zo sterk dat je een groep van vijanden aan kunt vallen.

Dit voelt dus aan zoals in de eerste game die we noemden, maar er zijn nog meer zaken waardoor de game op sommige punten niet helemaal lekker werkt en waar nog wel wat meer tijd in gestoken had mogen worden door Monolith. Het rijden (dat kan je namelijk ook doen) op bepaalde dieren zoals de Caragors ging namelijk nogal log en daarbij zijn sommige animaties raar of gewoon niet goed. Het zijn van die slordigheden die opvielen, maar ons gelukkig niet heel erg stoorden. Voor de rest speelt de game namelijk heerlijk weg en luistert de besturing nauw. Zo kun je in gevechten zeer soepel allerlei combo´s aan elkaar rijgen, wat doet denken aan de Batman games, maar dan net iets toegankelijker.

Het gaat namelijk allemaal wat vlotter en door de verschillende upgrades wordt dit ook gemakkelijker om te doen en daardoor leuker. Je kunt dus meerdere manieren gebruiken om het de orc´s lastig te maken. Met stealth kan je vanop een afstand orc´s afmaken met de boog, maar ook de omgeving gebruiken om ze te slim af te zijn. Laat een kampvuur ontploffen, breng een insectennest naar beneden of schiet de kooi open van een stel Caragors, die vervolgens op de orc´s af gaan. De directe aanpak heeft meestal tot gevolg dat je in een massaal gevecht belandt, waarbij je veel combo´s moet zien te maken om te overleven. Dit is vooral later in de game zeer vermakelijk, want dan heb je meerdere mêlee-aanvallen en Wraith-krachten tot je beschikking.

De Wraith-krachten maakt de gameplay uniek

Dat laatste is wel de reden waarom de gameplay toch uniek aanvoelt. Met een druk op de L1-knop activeer je de Wraith-krachten en kun je bij de start zien waar alle belangrijke items of vijanden zijn, welke allemaal oplichten. Bij deze actie vertraagt ook de tijd en zie je Celembrimbor tevoorschijn komen. Dit is niet alleen een gaaf zicht, maar tevens zie je dan de pijl en boog. Op dit moment gebruik je Focus en kun je met groot gemak pijlen in de hoofden van vele orc´s jagen, wat echt nooit ging vervelen. Je zult ook later de mogelijkheid krijgen om deze te upgraden, waardoor je ook hier combo´s mee kunt opbouwen en via één geschoten pijl van orc naar orc kan gaan om ze in één keer op een actievolle wijze te doden.

De gevechten voelen al rauw aan in het begin, maar worden alleen maar erger (en leuker) naarmate je upgrades uitvoert voor Talion. Via verschillende hoofd- en zijmissies verdien je XP, die je kunt spenderen aan de upgrades in een skill tree, welke onderverdeeld is in mêlee en Wraith. Zo kun je de vaardigheid vrijspelen waarmee je een executie kunt uitvoeren, waarbij je na een aantal combo´s met één slag het hoofd van een orc afhakt. Of je kan ervoor zorgen dat je na een combo een pijl met vuur kunt afvuren wanneer je in de Wraith-wereld bent. Dan kun je ook nog via speciale uitdagingen voor je zwaard, dolk en boog veel punten verdienen, waarmee je weer jouw Wraith-krachten (die gekoppeld zijn aan die wapens) verder kunt ontwikkelen, zoals het dragen van meer pijlen of het kunnen inzetten van de Runes.

Deze verdien je met het afmaken van sterke vijanden, zoals Captains of Warchiefs. Runes zijn attributen voor je zwaard, dolk en boog, en hebben bepaalde eigenschappen en zo kun je bijvoorbeeld een Rune hebben die heel snel je Focus-meter vult nadat je een headshot maakt met de boog. De locaties van deze sterkere vijanden verkrijg je door de lagere Captains te ondervragen. Hierbij komt ook wederom de bruutheid en gave presentatie weer naar voren, want de momenten dat Talion – of liever: Celembrimbor – zijn hand op het hoofd plaatst van een orc, werden bij ons nooit saai.

Het Nemesis systeem

Het vinden en afmaken van die hogere militairen gaat via het Nemesis systeem. Deze feature is een belangrijk onderdeel van de game, maar ook van de verhaallijn, want via deze weg kom je naar de hoogste regionen van de vijanden. Je kunt dit systeem zien als een soort ladder waarin de orc´s instaan voor de treden. Versla je dus die ene Orc, dan verzwakt het leger van Sauron en kom je hogerop, maar later krijg je de mogelijkheid om de orc´s als het ware over te nemen via Brand of ook wel brandmerken, waarbij je de vuist van Talion op het hoofd van de orc ziet. Hiermee kun je ervoor kiezen om de orc het vuile werk voor je te laten doen. Zo kan je hem een andere hoge orc laten doden of hem zelfs Warchief maken, waarna hij zich voor jou en je leger zal inzetten.

Mordor is grauw en mooi

Het Nemesis systeem – waar je hier en hier meer over kunt lezen – voegt veel toe aan de game en doordat de orc´s verspreid zijn door heel Mordor, zie je veel van deze grauwe doch erg bijzondere wereld. We moeten hierbij echt een compliment geven aan de ontwikkelaar, want alles oogt zo authentiek dat je jezelf bij vlagen echt in Mordor waant. Overal zie je modder, bomen, ruïnes en grote bouwwerken van de orc´s. Ze hebben echt een geloofwaardige wereld gemaakt die wij met groot plezier hebben verkend. Wat daarbij ook helpt, zijn de collectibles die je kunt verzamelen. Relikwieën leren je bijvoorbeeld meer over de geschiedenis van Midden-aarde. Je vindt ook voorwerpen waar Talion en Celembrimbor opmerkingen over maken of discussies over voeren. Dit is zeker een leuke interactie met de wereld.

Audiovisueel is de game, op de kleine problemen met de animaties na, zeer verzorgd. Mordor oogt op zich al erg fraai en ook de personages bevatten veel details. Zo vielen de details bij Talion op wanneer hij bijvoorbeeld zijn zwaard terug stopt of wanneer het zoveelste hoofd van een orc afgehakt werd, waarbij het donkere bloed rijkelijk vloeide. De voice-acting is verder ook netjes, met onder andere de stem van Troy Baker als Talion. Elke orc klinkt overigens erg vervelend, waardoor je ze nog meer wilt doden. De geluidseffecten zijn ook verzorgd, want telkens wanneer er een orc op een spectaculaire wijze omkwam, kregen we bijna medelijden met hem, want het klonk zo gruwelijk (goed). De soundtrack is verder prima en over het algemeen is het op dit gebied een prima titel. Het is niet de mooiste PS4 game ooit gemaakt, maar het weet wel perfect de sfeer neer te zetten die de titel nodig heeft.

Op lange termijn eentonig

Middle-earth: Shadow of Mordor is een vrij lange game, waarin wij vaak afgeleid werden door de vele zijmissies die je kunt doen, zoals het bevrijden van slaven of de uitdagingen voor de wapens. We merkten echter, na meer dan twintig uur met de game te hebben doorgebracht, dat hier niet heel veel variatie in zit. Doordat je wapens en krachten van upgrades voorziet, kun je hier zelf wel wat variatie in brengen, maar op den duur werd het toch wel wat eentonig. We waren dan ook na verloop van tijd op een punt aangekomen waar we al erg sterk waren en toen lieten we deze repetitieve activiteiten steeds meer links liggen. Het is iets dat na een lange tijd ging storen, maar het heeft de ervaring gelukkig niet verpest.

Conclusie:

Monolith heeft met Middle-earth: Shadow of Mordor een meer dan vermakelijke actiegame neergezet waar we ons uren mee hebben vermaakt. Het verhaal van Talion is eigenlijk vrij simpel, terwijl dat van Celembrimbor echt interessant is. De wereld ademt werkelijk de fantasie van Tolkien uit en is prachtig vormgegeven. De combat en gameplay werken fijn en vooral de Wraith-krachten voegen veel toe. Naarmate je verder komt, heb je steeds meer vaardigheden, waardoor er genoeg afwisseling is op dit vlak. Het Nemesis-systeem is verder tof en handig, maar komt met name laat in de game pas echt tot bloei wanneer je Warchiefs gaat aanvallen. Samenvattend is dit gewoon een verzorgde game, waar je, als je ook maar een kleine voorliefde hebt voor de verhalen van Tolkien, fantasy of een goede actiegame, zeker van gaat genieten.

Pluspunten

  • Boeiend verhaal
  • Prima gameplay
  • Brute actie
  • Wraith-krachten
  • Nemesis-systeem
  • Geluid
  • Mordor

Minpunten

  • Kleine technische fouten
  • Zijmissies wat eentonig