Review Aliens vs Predator – We hebben een tijd geleden de multiplayer al uitgebreid besproken en daar kwamen we tot een aardig positieve conclusie. Nu is het eindelijk tijd om de hele game eens even onder de loep te nemen. De films zijn niet altijd even goed ontvangen en of dat ook zo is met de eerste HD-versie van de game, dat lees je natuurlijk in deze review!

Eén verhaal, drie perspectieven

Je hebt de ‘Alien’, de ‘Predator’ en natuurlijk de ‘Marine’. Deze drie hebben in de game ook allemaal een aparte story modus, of eigenlijk een aparte kijk op hetzelfde verhaal. Op die manier zie je verschillende belangrijke momenten uit de game vanuit drie verschillende perspectieven. ‘The Company’, ook wel de ‘Weyland-Yutani Corporation’ genaamd, wilt buitenaardse wezens gevangen nemen om deze te onderzoeken. Als Marine wordt je gedropt op de planeet om te reageren op een noodsignaal. Als Alien begin je door je koningin en andere maten te bevrijden, en de Predators komen ook even langs omdat de mens zich op hun heilige grond bevind. Deze manier van meerdere ooghoeken in één verhaal is een oude eigenschap van deze franchise aangezien de eerste game, die ruim 10 jaar geleden uitkwam, dit ook al had. Het is wel duidelijk dat ontwikkelaar Rebellion zich vooral heeft gefocust op het verhaallijn van de Marine’s, wat logisch is aangezien het grootste deel van de fans daar meteen mee zullen beginnen.

Marine

Als Marine heb je vooral in het begin dat klassieke horrorgevoel en ze weten je dan ook een aantal keer goed te laten schrikken. De piepjes van je bewegingssensor en de donkere omgevingen weten voor een enge setting te zorgen als je weet dat er een Alien of Predator in de buurt zit. Helaas verdwijnt dit enge gevoel vrij snel zodra je in het oerwoud en de tempels komt, want in beter verlichte omgevingen zijn je twee vijanden helemaal niet zo eng. Sterker nog, in de latere omgevingen voelt het net zo standaard als in elke andere willekeurige shooter. Het is allemaal erg lineair, maar dat betekent zeker niet dat je het verhaal zo uitspeelt zonder enige vorm van moeite. De gameplay geeft een beetje een retro gevoel aangezien je niet kan inzoomen, niet kan bukken en je een eindbaas hebt voor je klaar bent. Het lijkt erop alsof Rebellion op dat vlak de ontwikkelingen van de laatste jaren links laat liggen.

Alien

De Alien campagne is vooral in het begin erg vermakelijk. Het kunnen lopen en rennen op zo goed als alle ondergronden is een leuke basis voor een aantal unieke gameplay features. Het sluipen door ventilatiegaten om zo naar een andere ruimte te komen of het wachten op het plafond om op het perfecte moment toe te slaan, dat zijn dingen die een hoop beloven. Helaas werkt dit niet helemaal zoals je zou wensen en zul je al snel gewoon over de grond lopen om onnodige irritaties te voorkomen. Zo moet je bijvoorbeeld R2 ingedrukt houden om op een andere ondergrond te klimmen, maar je Alien doet dit geregeld zonder dat jij het überhaupt wilt. Als je van een muur naar een steen springt, maak je vaak zo’n rare sprong dat het even duurt voordat je door hebt naar welke kant je kijkt en waar je nou eigenlijk heen wilde. Gelukkig springen we door R2 ingedrukt te houden weer op de grond, waarna we ons weer kunnen oriënteren en we het opnieuw kunnen proberen.

[flv]http://www.gametrailers.com/download/62044/t_aliensvp_uk_launch_hd.mov[/flv]

Predator

Als Predator zul je, net als bij de Alien, je vijanden proberen te besluipen en in de val te lokken. Natuurlijk kan je ze ook gemakkelijk zelf opzoeken, vooral door de mogelijkheid om een apart zicht te gebruiken waardoor je de Marines of Aliens goed ziet, zoals bekend uit de films. Je kan jezelf ook zo goed als onzichtbaar maken en met de enorme sprongen die je kunt maken kun je vanaf een afstandje je vijanden makkelijk bekijken en besluiten wanneer en hoe je ze aanvalt. Als predator kun je namelijk wapens vinden, die variëren van een ouderwetse speer tot een mitrailleur op je schouder. Hiernaast heb je nog een aantal aanvallen die je kunt doen als je een vijand besluipt en van achteren aanvalt. Door op het juiste moment op vierkantje te drukken kun je een aanval doen die je vijand meteen afmaakt. Zo trekt de Predator de ruggengraat uit een mens en kijkt hem diep in zijn angstige ogen aan en steekt een Alien zijn staart door je heen of onthoofd hij je.

Grafisch

De cutscenes zien er bovendien erg mooi uit. Een hoog gehalte bloed en andere viezigheid vult je scherm als je iemand op zo’n gruwelijke wijze afmaakt. Helaas kunnen we dat niet over de hele game zeggen zonder te liegen. Alles ziet er best redelijk uit, maar er zijn geen momenten waar je even versteld staat van de pracht van bijvoorbeeld een omgeving. Textures zijn af en toe ver te zoeken en je zal je wel eens afvragen of je echt een PlayStation 3 game aan het spelen bent. Gelukkig zien de Aliens, Predators en Marine’s er een stuk beter uit en hebben we ook weinig te klagen over hun wapens of hun bewegingen. Al met al is het grafische aspect zeker niet storend, maar je zal zelden een moment voor jezelf nemen om alles eens goed te bekijken.

Multiplayer

Met een matige singleplayer als basis voor de game zou je verwachten dat de multiplayer al helemaal niet te doen is, aangezien de focus van een ontwikkelaar meestal op de singleplayer ligt. Het tegendeel is waar want de multiplayer is zeker vermakelijk. Een ‘Deathmatch’ of ‘Team Deathmatch’ is al heel leuk om te spelen, maar de lol komt pas echt als je een van de meer unieke modi kiest. Door de speciale eigenschappen van vooral de Aliens en de Predators komt er een hele nieuwe vorm van spelen naar boven. Zo is er een modus waar je met tot 18 Marines speelt en er één Alien wordt uitgekozen. Iedereen die dood gaat zal ook terugkeren als Alien. Zo kan het gerust 20 minuten duren voordat de eerste Marine dood gaat, want je helpt je collega’s natuurlijk en vervolgens kan de game in drie minuten uitgespeeld zijn.

Je verdiend punten door mensen af te maken of door lang te overleven. Naast een standaard ‘Domination’ modus zoals we die wel kennen is er ook nog de Predator Hunt, waarbij er één speler als Predator begint en de rest als Marine. Als je binnen 90 seconden iemand afmaakt, begint je tijd opnieuw te lopen. Loopt je tijd af of wordt jij neer geschoten, dan wordt iemand anders de Predator. Verder is er ook nog een klassieke overleving modus, toepasselijk genaamd ‘Survivor’, waarin er vlagen met Aliens op je afkomen en je deze af moet maken. Des te meer kills, des te meer punten.

Conclusie

Aliens vs Predator heeft de franchise zeer zeker nieuw leven ingeblazen. De game is met een redelijke singleplayer en vermakelijke multiplayer zeker een aanrader voor fans van de franchise, want deze weet de bekende algehele sfeer goed over te brengen. Van het geschreeuw van een Alien tot het enge gevoel als Marine in donkere omgevingen, het zit er allemaal in. Helaas is het in vergelijking met andere shooters die nu te koop zijn geen geweldige game. Geen spetterende graphics, een matige singleplayer en een hooguit vermakelijke multiplayer geven helaas een nare nasmaak aan een geweldig concept.

Pluspunten:

  • Neemt sfeer van films goed over
  • Drie perspectieven op één verhaal
  • Unieke en leuke multiplayer modi

Minpunten:

  • Geen grafisch wonder
  • Matige singleplayer
  • Lineaire level design

trofeeën