Gespeeld: Volume – Mike Bithell is geen onbekende naam in de indie-scene en dat is allemaal te danken aan zijn game Thomas Was Alone. Momenteel werkt hij aan een nieuwe game die onder andere naar de PlayStation 4 komt en dat is Volume, een game waarin ‘goed nadenken’ centraal staat. Het ziet er simpel, doch origineel uit en bevat een aantal basiselementen voor goede puzzelgameplay, maar is in werkelijkheid een echte breinbreker.
Robert Locksley en ‘Volume’
Om geluid aan te duiden in niveaus wordt de term ‘volume’ gebruikt. De indruk kan ontstaan dat deze game dan ook enigszins aan muziek is gelinkt, maar laat je niet foppen. Het ‘Volume’ in deze game is namelijk een apparaat dat overvallen kan simuleren en werd gebruikt bij een poging tot een coup. Robert is een simpele dief die per toeval op dit apparaatje stuit en voor hem als dief is oefenen in een simulatie geen gek idee. En dat is dan waar jij om de hoek komt kijken, want jij gaat allerlei simulaties beleven en die tegelijkertijd live uitzenden.
Robert Locksley is daarmee ineens een ander persoon, want hij gebruikt het immers om aan te tonen hoe overvallen voorbereid en uitgevoerd worden. Dit brengt een behoorlijk aantal levels met zich mee, waarin het aanvankelijk de bedoeling is om van A naar B te lopen, maar al snel neemt de moeilijkheidsgraad toe. Dan komen er namelijk ook bewakers aan te pas en die moet je zien te omzeilen, dan wel voor de gek houden met de middelen die je hebt. En dat is precies wat de game zo uitdagend maakt.
Oplopende moeilijkheidsgraad
Daar waar je simpel begint, is het natuurlijk logisch dat de moeilijkheidsgraad toeneemt en dat is niet alleen te wijten aan de bewakers die in de simulatie rondlopen. Ook het leveldesign speelt hierin een belangrijke rol en hoewel het misschien simpel oogt, kan het behoorlijk lastig zijn om een puzzel op te lossen. Als je dan eenmaal de oplossing uitgedokterd hebt, dan is het eigenlijk zo voor de hand liggend als maar kan. Het is een beetje de bekende weg, het urenlang nadenken over een puzzel om vervolgens te realiseren dat je veel te moeilijk aan het denken bent.
Maar goed, dat is dan ook de kracht van Volume, want als je met bewakers te maken krijgt die gangen blokkeren, dan moet je die eerst afleiden. Ook kan het zijn dat de omgeving dwarsligt, want je zult achter sommige objecten moeten schuilen, maar als je niet oppast, ziet de bewaker je alsnog. Of wat te denken van bewakers die eigen patronen hebben waarbij timing een belangrijke rol speelt? Hoewel de levels qua structuur klein zijn, kan het alsnog een grote uitdaging zijn door de manier van opbouw. Bovendien zal je naarmate je vordert met steeds complexere levels te maken krijgen en meer hindernissen die je moet zien te overwinnen.
Metal Gear Volume
De gameplay van Volume is puur op puzzelen gericht en dat maakt de game zowel erg leuk als erg moeilijk. Vergis je daarbij niet in het misschien wat simpel ogende design, want dat past uitermate goed bij het idee dat het een simulatie betreft. In dat opzicht is de link met Metal Gear Solid dan ook snel gemaakt. Zowel met betrekking tot het perspectief alsook de visuele invulling, die enigszins aan de VR-missies doet denken. Toch is Volume anders genoeg om een eigen identiteit te kennen en dat komt doordat er best wat grote namen hun medewerking aan de game verlenen.
Robert Locksley wordt namelijk ingesproken door Charlie McDonnell, een niet bepaald onbekende YouTuber. De grote naam is echter Andy Serkis (Sméagol/Gollum), die de rol vertolkt van Guy Gisborne, de baas van een bedrijf dat heel Engeland aanstuurt. Robert zal het met behulp van het Volume apparaat ook tegen hem op gaan nemen, waardoor de game ook in verhalend opzicht een tweede laag krijgt naast dat je onder het mom van simulaties een reeks levels voltooid.
Voorlopige conclusie
Het concept dat je simulaties van overvallen naspeelt waarin je ongezien te werk moet gaan in een virtuele omgeving spreekt erg aan. De hands-on ervaring leerde ons dat het lekker wegspeelt en dat je zo efficiënt mogelijk met je middelen om moet gaan. Je kunt vijanden namelijk niet doden, dus je zult ze wel moeten ontwijken. Het audiovisuele aspect is netjes ingevuld met vooral een sterke voice-acting cast – zeker voor een indie game – dus dat maakt het plaatje compleet. Mike Bithell heeft zich sowieso bewezen met Thomas Was Alone en liefhebbers van uitdagende puzzelgames zetten dit op hun lijstje. Zeker als je ook nog eens creatief bent, want je kan namelijk ook zelf levels maken en die met anderen delen.
