Gespeeld: The Assembly – Op de E3 hebben we verschillende games met Project Morpheus kunnen spelen en dat stelde ons bijzonder positief, want de ontwikkeling ten opzichte van 2014 is behoorlijk vooruitstrevend geweest. Geen matige techdemo’s meer, maar games die de potentie hebben om een rijke aanvulling te zijn binnen het huidige aanbod. The Assembly van nDreams is ook zo’n game, want dit biedt je een complete verhalende ervaring in een mysterieuze setting.

Goed of slecht?

Van The Assembly hebben we twee verschillende levels kunnen spelen, het openingslevel en een level verderop in de game. Terwijl we rondkeken met onze virtual reality bril, vertelde de ontwikkelaar ons wat meer over het achtergrondverhaal. Hoewel dat enige context verschafte, is het nog steeds een vrij onduidelijk en wazig verhaal, maar dat is juist de kracht van de game, aangezien jij dit zelf moet gaan ontdekken.

The Assembly is een organisatie die buiten de kijk van de wereld opereert vanuit een basis ergens in de woestijn. Jij zult de rol van twee verschillende personages aannemen die door deze organisatie zijn ontvoerd om mee te werken aan experimenten die volgens de grondwet niet door de beugel kunnen. Deze experimenten schoppen tegen het moraal van de gemiddelde mens aan, maar zijn dermate van belang dat ze omwille van die reden alsnog uitgevoerd worden.

Maar waarom is het allemaal zo geheimzinnig en welke gevolgen heeft dit allemaal voor de wereld? Oftewel: welk geheim valt er te ontdekken bij The Assembly en is dat goed of slecht? Jij zal dit zelf gaan uitzoeken en beleven gedurende het avontuur en dat vanuit het perspectief van twee personages die elkaar afwisselen. Natuurlijk hebben die ook zo hun eigen kijk op het geheel en doordat je de vrijheid lijkt te krijgen in de benadering, kan je dus ook enigszins de richting bepalen waarin het geheel zich gaat ontwikkelen in verhalend opzicht.

Je voelt je aanwezig

Nu we de achtergrond enigszins hebben toegelicht, is het nu tijd om wat nader naar de ervaring zelf te kijken. Zo begonnen we met spelen vlak na onze ontvoering, waarbij we op een karretje naar de basis werden gebracht. Hier kregen we de mogelijkheid om goed rond te kijken en zoals inmiddels wel bekend met virtual reality, konden we alle kanten opkijken. Daarbij viel op dat de basis visueel erg straks was vormgegeven alsof het een één op één kopie van een soort laboratorium was. Een leuk detail hierbij is dat alles levensecht oogt, waardoor je je al snel aanwezig voelt in deze realiteit.

Net zoals met andere Project Morpheus games en ervaringen word je direct in deze omgeving betrokken en al snel kwamen we in een laboratorium terecht waar we wat handelingen dienden te verrichten. Erg bijzonder was het allemaal niet, want het bestond vooral uit van A naar B lopen, telefoontje opnemen, dingetje onder de microscoop bekijken en meer. Een rustig begin, waarbij we gelijk de mogelijkheid hadden om de besturing te leren kennen. Deze werkte qua rondkijken natuurlijk via de virtual reality bril, maar tegelijk kan je ook de rechter analoge stick gebruiken om bij te sturen.

Dat is echter wel iets dat een beetje onnatuurlijk aanvoelde en dat zelfs een misselijk gevoel opleverde. Dat moeten we nuanceren, want het kan er ook mee te maken hebben dat we de game vroeg op de dag speelden en dat we een korte nacht achter de rug hadden vanwege de drukte. Desalniettemin werkte de besturing verder prima en daarmee konden we ons snel en vlot door de ruimte verplaatsen en acties uitvoeren. Daarmee voelt het spelen van de game niet veel anders aan dan wanneer je een game in first person perspectief gewoon op je televisie speelt en dat maakt de beleving gevoelsmatig wel een stuk prettiger.

Rare puzzels

Het level dat we hierna konden spelen schotelde ons een bizarre puzzel voor, welke we helaas omwille van de tijd niet helemaal op hebben kunnen lossen. Ondanks dat gegeven hebben we wel even de puzzel kunnen bekijken, welke slechts een voorbeeld was van wat je nog meer zal treffen in de game. In deze puzzel zaten er diverse mensen aan tafel en plots werd het donker. Toen het weer oplichtte, was opeens één van de mensen dood en het was aan mij om erachter te komen wie de moord had gepleegd. Hoewel mensen… het waren eerder een soort poppen die zo gedetailleerd waren dat het net leek alsof het mensen waren.

Op elke rug troffen we een paneel aan met daarop een speaker en door op de activatieknop te drukken, werd er een stukje gedachte afgespeeld. Dit ligt aan de basis van de oplossing van de puzzel en dit zou dan een soort test moeten zijn van The Assembly om te kijken in hoeverre je geschikt bent. Hier komen ook de meest bizarre hersenspinsels voorbij die het allemaal alleen maar ingewikkelder maken om uit te vogelen wie nu de daadwerkelijke moordenaar is. Je begrijpt wel, het is alles behalve een game die met standaardgameplay komt en dat maakt The Assembly eigenlijk best wel interessant.

Voorlopige conclusie

The Assembly kent een mysterieus verhaal, een mysterieuze setting en dat samen met een Project Morpheus ervaring doet het aanvoelen als een perfecte combinatie om een dergelijke titel aan je te presenteren. Wat tijdens de hands-on ook opviel, was dat er een hoge productiewaarde aanwezig is in de game. Het ziet er grafisch erg goed uit, het speelt prima en de sfeer wist precies de juiste uitstraling te hebben. Voor nu zijn we in ieder geval geboeid door The Assembly, maar we kunnen ons voorstellen dat dit verhaal nog steeds wat wazig klinkt. We hopen in de nabije toekomst meer van de game te zien en te kunnen spelen, zodat we er meer over kunnen vertellen. nDreams lijkt in ieder geval op weg om ons een volwaardig Project Morpheus avontuur te gaan bieden en dat klinkt natuurlijk erg goed.