Gespeeld: LEGO Dimensions – Skylanders is sinds het eerste deel in de franchise een enorm succes, waarna Disney vervolgens inhaakte met een eigen toy-to-life game. Nu gaat ook Warner Bros. meedoen op dit toneel en wel met LEGO Dimensions. Dit is op zich een vrij voorspelbare ontwikkeling en ze zouden gek zijn om hier niet aan mee te doen. Juist de creativiteit die bij LEGO komt kijken leent zich bij uitstek voor een type game als dit en op de Gamescom konden we er even mee aan de slag.
Een mengelmoes
Als je wat trailers of video’s van LEGO Dimensions hebt bekeken, dan weet je dat dit een grote verzameling van personages en licenties is. Gandalf gaat samen met Scooby-Doo op pad en Wyldstyle kan je zonder problemen koppelen aan Docter Who. De ‘Dimensions’ in de titel staat er niet zomaar; de LEGO werelden worden namelijk bedreigd door een slechterik genaamd Lord Vortech en hij moet natuurlijk gestopt worden. Dat brengt een portaal met zich mee, zodat de verschillende personages zich naar andere dimensies kunnen begeven en dus een alliantie kunnen vormen.
Hoe het verhaal zich precies gaat ontwikkelen, is nog even afwachten, maar het is wel bekend dat een flinke hoeveelheid personages uit allerlei films voorbij gaan komen en dat ze samen gaan werken. Dat brengt ook gelijk verschillende levels met zich mee, want het ene moment bevind je je in de thuisbasis van Docter Who en het andere moment wandel je in een miniatuurversie van The LEGO Movie rond, waarbij je nu nog meer mogelijkheden hebt betreffende het platformen.
In deze wereld beperkt de gameplay zich niet tot het gewone oppervlak. Zo zagen we dat je met Scooby-Doo ook zonder problemen het water in kon springen om onder het eiland te duiken, waar zowaar nog meer dingen te doen waren. De wereld van Batman is dan weer totaal anders en zo krijg je dus één grote mengelmoes van personages en werelden, en dat is ergens wat apart, maar dat maakt het gelijk ook weer tot een verrassende game. Als je immers niet zo nauwgezet alle franchises volgt, maar juist gaat mixen, dan krijg je de vreemdste creaties en dat past wel bij de stijl van de game. Je weet immers nooit wat je kan verwachten.
Bekende gameplay
De gameplay, voor zover we het hebben kunnen spelen, voelt best wel herkenbaar aan. Je verzamelt nog steeds studs, kunt nog steeds alles slopen en krijgt natuurlijk verschillende (coöp-)puzzels voorgeschoteld. Daarmee lijkt LEGO Dimensions niet direct heel veel af te wijken van de traditionele gameplay, behalve dat er nu extra elementen via de fysieke figuren zijn toegevoegd. Wat ook fijn is om te weten, is dat de humor nog steeds aanwezig is en juist de mengelmoes van personages geeft een uitstekende gelegenheid om hier nog creatiever mee om te gaan.
De bekende gameplay krijgt echter wel een extra dimensie in de vorm van de fysieke onderdelen. Zo zul je bij het starten van de game zelf je portaal op moeten bouwen en tevens zul je voertuigen om moeten bouwen. Er komt bijvoorbeeld een moment waarop je de Batmobiel van een ander uiterlijk moet voorzien en waar je bouwsels in eerdere LEGO-games op basis van timing moest doen (selecteer snel het juiste onderdeel), is diezelfde handleiding nu letterlijk een handleiding om je bestaande auto om te bouwen naar een nieuw model. Dit maakt de aanwezigheid van voertuigen en deze bouwtekeningen ook daadwerkelijk nuttig en zo ontstaat er meer interactie met de game.
Een ander punt waarop de game leuk met de fysieke personages om gaat, is dat het op meer neerkomt dan alleen maar het personage op het portaal plaatsen. Als er bijvoorbeeld een gevaar optreedt bij één van de figuren, dan kan het zijn dat het portaal oplicht en jou min of meer opdracht geeft om je personage te verplaatsen. Het portaal is ook redelijk fors om ruimte te maken voor personages en voertuigen. Daarbij gaf degene die aan ons de game demonstreerde aan dat er veel meer van dat soort kleine momenten zijn waarop je het portaal ook fysiek gebruikt in plaats van er alleen maar figuren mee tot leven te wekken.
Voorlopige conclusie
LEGO Dimensions voelt aan de ene kant vertrouwd aan, maar weet aan de andere kant erg leuke dingen te doen met het portaal, de fysieke figuren en auto’s. Daarmee lijkt Warner Bros. een juiste aanpak te hanteren en wat het doet onderscheiden van de rest – los van dat het LEGO is – is natuurlijk de mix van allerlei licenties en personages. Dat kan wel eens een uitzonderlijk leuke LEGO-game gaan opleveren die spelers motiveert om lang te blijven spelen doordat er lekker op voort gebouwd kan worden. Het enige nadeel, maar dat geldt voor iedere toy-to-life game, is dat er natuurlijk nieuwe figuren en personages los gekocht moeten worden, wat ongetwijfeld voor een aardige kostenpost zal zorgen. Dat gezegd hebbende, was LEGO Dimensions een aangename verrassing die vernieuwend is, maar toch herkenbaar aanvoelt.
