Review: One Piece: Pirate Warriors 3 – In 2012 verscheen One Piece: Pirate Warriors voor het eerst op de PlayStation in Europa, een game die mij liet kennismaken met Luffy en co, wat een bijzondere ervaring was als buitenstaander. Inmiddels zijn we wat jaren en dus ook wat delen verder. De laatste telg in de franchise is One Piece: Pirate Warriors 3 en dat is pure nostalgie in een interactieve jas voor de fans van het eerste uur. Waarom? Lees snel verder.

Het begin

One Piece is een anime die bijna de 20-jarige leeftijd heeft bereikt. Na 18 jaar zijn er dik 700 afleveringen en de games zijn daarbinnen een mooie aanvulling. Er was echter nog geen game die het begin van One Piece aan je liet zien, maar daar is One Piece: Pirate Warriors 3 voor. Deze game laat je namelijk een ambitieuze Luffy zien die uitgelachen wordt als hij ten gehore laat dat hij graag een piraat wil worden. Wat men echter niet realiseert, is dat Luffy ook daadwerkelijke de capaciteit heeft om dit waar te maken en zo ontwikkelt het verhaal zich al snel naar de traditionele gameplay die je van de One Piece games gewend bent.

In de inleiding lieten we de combinatie ‘pure nostalgie’ al even vallen. Dit zit hem vooral in het feit dat de game nauwgezet de anime vanaf het eerste uur volgt, wat voor fans die One Piece al die tijd hebben gevolgd als een godsgeschenk moet zijn. De game doet ook geen rare dingen wat dat betreft, waardoor je oude tijden kunt herbeleven en dat is natuurlijk fanservice eerste klas. Geldt dat ook voor nieuwkomers? In zekere zin wel, want het is een leuke instapdrempel op de eerdere games qua verhaal en gameplay. Aan de andere kant word je als nieuwkomer enigszins in het diepe gegooid omdat belangrijke contextuele details weggelaten zijn, er vanuit gaand dat spelers alles al wel weten.

Herkenbare gameplay

Het verhaal heeft absoluut een belangrijke invloed op het verloop van de gameplay, maar het is wat oppervlakkig gehouden. Fans begrijpen maar al te goed waar het over gaat en nieuwkomers zullen vooral de lol uit de gameplay moeten halen. Dat stukje is ook wat het meest herkenbare aan het geheel is, want het komt het merendeel van de tijd domweg neer op het als een debiel om je heen slaan en speciale aanvallen loslaten op de vele vijanden die de game rijk is. Het is in zekere zin een onvervalste hack ’n slash titel in de stijl van Dynasty Warriors en meer.

Luffy is ook in zijn begindagen een uitermate lenig personage en zonder pardon ramt hij alles en iedereen tot pulp. Naarmate de game echter vordert, groeit hij evenals zijn medepersonages in mogelijkheden, waarbij er meer aanvallen ingezet kunnen worden. Een leuke functie daarbinnen is om gezamenlijk met een ander personage een team te vormen, waarmee je voor even een zeer krachtige aanval op de vijand los kan laten, welke tevens in de verdere game uit te breiden valt met meerdere personages. Daarnaast heeft Luffy natuurlijk nog zijn persoonlijke flexibiliteit, die hij na het vollopen van een meter in kan zetten.

De gameplay is in die zin meer dan herkenbaar, want het wijkt in de kern weinig af van de voorgaande games. Het komt nog steeds veelal neer op vijanden in de pan hakken en af en toe eens een eindbaas verslaan. Wat hier overigens positief aan bijdraagt, is dat er nu nog meer vijanden op je scherm te zien zijn en dat maakt het soms tot een absurd drukke beleving, want overal staan hordes (dezelfde) vijanden op je te wachten met zo hier en daar een leider die domweg wat meer hits kan incasseren alvorens die het loodje legt.

Je moet van One Piece: Pirate Warriors 3 dan ook niet te veel diepgang verwachten. Natuurlijk groeit de game in mogelijkheden naarmate je verder komt en meer bereikt, maar uiteindelijk ben je continu aan het vechten om zo het verdere verloop van het verhaal te ontdekken. Dit verhaal strekt zich uit over verschillende hoofdstukken die weer opgedeeld zijn in kleinere hoofdstukken, waardoor je sowieso wel even bezig bent om het einde te bereiken. Daarmee is de game nog lang niet klaar, want het vuurt nog wat andere opties op je af, zodat je rustig tientallen uren in de wereld van One Piece kan spenderen.

Tientallen personages

De game is opgedeeld in twee segmenten; je hebt de verhalende modus en een ‘Dream-log’. In de eerste werk je vanzelfsprekend het verhaal af waarbij de levels nadien voor vrijspelen beschikbaar worden gesteld. Je kunt de levels dan opnieuw doorlopen, maar hierbij krijg je de vrijheid om een ander personage te kiezen. Met meer dan 30 personages, welke allemaal verschillen in hun mogelijkheden, heb je dus bij elke playthrough weer een andere ervaring. Ja, het is in de kern natuurlijk gewoon een hack ’n slasher met je vuisten, maar de personages bieden hierin wel de nodige variatie.

Toch kan dat er niet voor zorgen dat het relatief snel repetitief wordt. De verschillende personages voegen absoluut wat toe aan de game, maar op den duur ken je het wel en lijkt het eigenlijk toch ook weer heel veel op elkaar. Een kleine toevoeging maakt hierin wel een enigszins interessant verschil, maar daar gaat de ontwikkelaar dan wat raar mee om. Dan doelen we op de coöperatieve features die de game te bieden heeft, want dat is in de story modus enkel online mogelijk, waarbij je dan een volstrekt onbekende om hulp vraagt. Die kan je bijstaan in de gevechten, maar zelf kiezen voor een partner is er niet bij.

Is dat negatief? Niet per se, er zijn immers games waarin dit prima werkt. Maar het is wel vreemd als je bedenkt dat je in ‘free-play’ – de modus waarin je verhaalmissies opnieuw kunt spelen met andere personages – wel voor lokale coöp kunt kiezen. Dan is er nog de ‘Dream-log’, een modus waarin je verschillende levels afwerkt zonder dat hier echt een verhaal mee gemoeid is, evenals dat het afwijkt van de normale gameplay. Het is een verrijking voor de speelduur en het is tevens nodig om alle personages vrij te spelen, maar doordat het vrij repetitief van opzet is, zul je het op een gegeven moment zat zijn. Gek genoeg kan je deze modus dan weer niet in coöp spelen.

Conclusie

One Piece: Pirate Warriors 3 is, als je fan van de franchise bent, meer van hetzelfde en tevens een geschenk, omdat het je de eerste uren van Luffy laat beleven. Nostalgie voor de volgers van de serie dus. De gameplay is nog steeds vrij simpel en draait om het afmatten van honderden vijanden tegelijk. Een interessante toevoeging is het vormen van een team waarmee je een superaanval in kan zetten en natuurlijk is de enorme speelduur ook iets dat we niet mogen vergeten. Hier kleeft wel gelijk het nadeel aan dat de gameplay repetitief is en dat de coöp features wat vreemd zijn ingedeeld. Grote fan van One Piece? Prima aanschaf. Nieuwkomer? Hou rekening met de aangehaalde punten. Concluderend: een prima One Piece game!

Pluspunten

  • Nostalgie voor fans van het eerste uur
  • Veel missies
  • Vermakelijke combat
  • Veel vrij te spelen personages
  • Lang speelbaar…

Minpunten

  • …maar repetitief
  • Misschien wat lastig te volgen voor nieuwkomers
  • Coöp indeling wat apart
  • Framerate zakt sporadisch een beetje in