Review: Transformers: Devastation – Wat Michael Bay met de Transformers serie heeft gedaan, daar is niet iedereen lyrisch over. Hoewel de films telkens weer honderden miljoenen binnenslepen vinden veel fans dat de ziel van deze in 1984 begonnen serie verdwenen is. De games zijn van wisselende kwaliteit, drie jaar geleden verscheen er nog een uitstekende Transformers game. Vorig jaar werden we echter teleurgesteld met een tegenvallend laatste deel in de War for Cybertron serie. Rise of the Dark Spark willen we maar liever snel vergeten en ons focussen op de nieuwste telg; Transformers: Devastation, afkomstig van Platinum Games.

Authentieke sfeer zoals Platinum Games dat kan

Zoals Platinum Games uitstekend eerder heeft gedaan met The Legend of Korra, kan het de sfeer van een bepaalde franchise geweldig goed representeren. Ook in Transformers: Devastation is dit geen uitzondering, want het is mooi om te zien hoe dicht de game bij de werkelijke animatieserie uit halverwege de jaren tachtig ligt. Zelfs de originele stemmencast is van stal gehaald om de stemmen van hun karakters in te spreken. Niets is mooier dan de diepe stem van Peter Cullen wanneer hij Optimus Prime, leider van de Autobots, inspreekt.

Ook de wereld om je heen lijkt zo uit de animatieserie te zijn weggelopen, niet omdat het per se een krachtig grafisch spektakel is, maar om de eerdergenoemde sfeer. Ook de menu’s, personages, muziek, wapens en alles wat erbij hoort zijn ‘spot on’. Het is iets wat we gewend zijn van deze ontwikkelaar, maar het verdient absoluut een grote pluim dat het ze wederom is gelukt. Waar het echter mis ging bij hun vorige game, The Legend of Korra, is vervolgens de gameplay. Is het bij Devastation wel gelukt om een uitdagende gameplay ervaring neer te zetten?

Zelfde euvel als bij The Legend of Korra?

Gedeeltelijk wel, deze nieuwe Transformers game maakt gebruik van zowel je robot- als autovorm. Je dient deze samen te combineren tijdens de gevechten en je wordt ook uitgedaagd om verschillende aanpakken te hanteren. Je hebt namelijk de standaard tegenstanders, maar zo nu en dan loop je tegen één of meerdere eindbazen aan en is de normale aanpak niet voldoende. Je komt echter al snel achter deze verschillende aanpakken en hoewel ze er iets anders uitzien, vechten er een aantal behoorlijk hetzelfde.

Verder heb je hindernisbanen voor met je voertuig, het vuren met een turret op vliegende Incepticons en een eindbaas waar je op een wel heel vreemde ondergrond tegen moet vechten om maar wat voorbeelden te noemen. De variatie is er net genoeg om het leuk te houden, maar tussen deze momenten door voelen de beperkte aantal combo’s en bewegingen soms een beetje generiek aan. Je kunt daarnaast ook wapens verzamelen en upgraden door middel van experience en zijmissies, maar uiteindelijk merk je hier niet zo gek veel van tijdens het spelen zelf. Het zijn net die extra kleine stapjes, zoals een iets krachtiger vuurwapen voor gebruik tegen de vliegende Incepticons.

Autobots en Grimlock!

Je kunt kiezen uit vier verschillende Autobots: Optimus Prime, Bumblebee, Sideswipe, Wheeljack en de Dinobot Grimlock. Onze voorkeur ging uit naar de snelle en behendige Sideswipe, maar die keuze ligt uiteraard volledig aan jouw voorkeur en je kunt ook wisselen. Het valt wel aan te raden er eentje uit te kiezen en daarbij te blijven, want ze allemaal gaan levelen en upgraden is niet erg effectief. Hoewel het verschil, zoals eerder gezegd, niet heel erg groot is. Ook raden we aan even met Grimlock aan de slag te gaan, want met een Dinobot spelen is gewoon heel erg tof.

Verhaallijn die aan vroeger doet denken, maar…

Degelijke gameplay dus, maar uiteraard speelt er zich ook nog een verhaal af op de achtergrond. Ook dit voelt weer net zoals de animatieserie die je op zondag keek. Megatron is er weer op uit om de Aarde naar zijn hand te zetten. Ditmaal heeft hij het voor elkaar gekregen om de plasma energie waarmee je een planeet kunt cybertransformeren in te kapselen. In samenwerking met de kwaadaardige Incepticons begint hij met het uitvoeren van dit plan, het is aan de Autobots om dit tegen te houden en de mensheid te behoeden voor een metalen planeet.

Met een speelduur van slechts een uurtje of zes als je de zijmissies niet meerekent, er zijn er ongeveer vijftig van twee à drie minuten per stuk, is Transformers: Devastation niet zo’n hele lange game. Zeker als je bedenkt dat de adviesprijs voor dit vermakelijke avontuur op zo’n vijfenvijftig euro ligt. Dat neemt echter niet weg dat wanneer de muziek aanzwelt, je de originele stemmen hoort en je met een sportauto door de straten scheurt om vervolgens vlak voor een vijand te veranderen in een dodelijke Autobot, de fan kriebels wel even bovenkomen.

Conclusie

Transformers: Devastation is een degelijke en zeer vermakelijke game geworden. Af en toe iets te generiek door het lichtelijk beperkte vechtsysteem, maar absoluut leuk genoeg om helemaal uit te spelen en wellicht nog terug te gaan voor de extra challenges of om met een ander personage te spelen. De sfeer zit er dik in, de originele stemmenacteurs doen mee en je hebt verschillende toffe Autobots en zelfs een Dinobot. Als fan van de originele animatieserie is dit er zeker eentje om te overwegen, als je uiteraard genoegen neemt met een beperkte speeltijd van een paar uur.

Pluspunten

  • Authentieke sfeer uit de animatieserie
  • Audiovisueel verzorgd
  • Verschillende Autobots en Dinobot
  • Vecht lekker weg…

Minpunten

  • …maar mist diepgang
  • Aan de korte kant