Review: Game of Thrones – Episode 6: The Ice Dragon – Hier zijn we dan, na maandenlang in spanning afwachten eindelijk aanbeland bij het laatste hoofdstuk van Telltale’s Game of Thrones saga in zakformaat – of toch alleszins tot het tweede seizoen in de hopelijk nabije toekomst de virtuele winkelrekken van de PlayStation Store binnen walst. Zes afleveringen lang hebben we mee afgezien met de familie Forrester. We voelden mee met het verlies, de pijn en de hartverscheurende dilemma’s die Rodrik, Asher en Mira voorgeschoteld kregen en hapten gepast naar adem wanneer voor de zoveelste keer een op het eerste zicht prima plan op het laatst momentje in duigen viel. Deze seizoensfinale barst net als de gelijknamige TV-reeks van het geweld, de intriges en onverwachte plotwendingen. Onze mening vind je hieronder terug – al kunnen we die niet geven zonder spoilers te vermelden uit de voorgaande afleveringen. Jullie zijn gewaarschuwd.

Forrester vs. Whitehill

Als Telltale in één ding geslaagd is dit seizoen, dan is het wel het opbouwen van een memorabele slechterik. Ludd Whitehill hoort thuis in de diepste krochten van de hel, maar blijft onder zijn harnas van pure kwaadaardigheid toch ook een mens met eigen zwaktes en sterktes. Niet dat dit voor mij persoonlijk ook maar één rol van betekenis speelde. Nadat Ludd me op het einde van de vorige aflevering dwong om Rodrik of Asher op te offeren – om de rest van de review het gebruik van het ‘/’-symbool zoveel mogelijk te beperken, zal ik jullie nu alvast even meedelen dat ik na lang overwegen die laatste in leven gehouden heb – was ik er honderd procent klaar voor om hem een enkeltje richting eeuwige jachtvelden (of waar Westerosi naartoe gaan wanneer hun tijd gekomen is) te bezorgen. Of ik die kans gekregen heb, ga ik hier vermelden, maar dat er heel wat bloed vergoten werd, mag duidelijk zijn.


Het conflict tussen de familie Forrester en Whitehill komt in deze aflevering tot een voorlopig, maar vooral uiterst gewelddadig einde dat zich bijzonder comfortabel nestelt in de achtergrond van de TV-reeks. De gevolgen die je keuzes hebben, horen perfect thuis in het universum van A Song Of Ice And Fire en dat betekent dat je best een zakdoek bij de hand houdt, maar ook dat een onmiskenbare ondertoon van nihilisme een minder prettige invloed kan hebben op je gemoedsgesteldheid. Asher laat na de dood van zijn broer Rodrik er geen gras over groeien en gaat volop in de tegenaanval. Of dit verstandig is, laat ik in het midden, maar neem van mij aan dat het er, welke kant je ook opgaat, bikkelhard aan toe gaat. Mijn vingernagels hebben afgezien tijdens de intense, doch niet bijzonder moeilijke actiescènes en ik was bij momenten oprecht verbaasd om te zien hoeveel ik de afgelopen maanden heb leren geven om de Forresters.

Mira vs. King’s Landing

Ook Mira’s onderhuidse steekspelletjes in het wespennest dat King’s Landing heet, komen in deze slotaflevering tot een voorlopige conclusie. Nadat ze de voorbije afleveringen zich in allerlei bochten wrong en als een duivel in een wijwatervat tekeer ging om het vel van haar familie te redden, merkt ze nu dat de Lannisters en Tyrells niet bepaald over zich heen laten lopen. Eerdere keuzes vliegen keihard terug in haar gezicht wanneer ze genadeloos opgejaagd wordt en merkt dat ze in de hoofdstad van Westeros echt niemand mag vertrouwen. Mijn versie van Mira’s lijdensweg had bepaalde interessante parallellen met dat van een populair personage uit de boeken en de TV-reeks, wat het uiteindelijke resultaat alleen maar kracht bijzette. Het slot van haar verhaallijn is iets minder memorabel dan wat ze op basis van de voorbije afleveringen verdiende, maar blijft met enkele lastige keuzes toch uiterst gedenkwaardig.

Gared en de North Grove

Ah, de North Grove. Vijf afleveringen lang hebben we allerlei personages horen vertellen over het belang van deze plek ergens ten noorden van de Wall. In The Ice Dragon slaagt Gared er eindelijk in om samen met Cotter en Sylvi de North Grove te bereiken. Wat hij daar vindt, is iets dat jullie zelf moeten ontdekken, al wil ik jullie wel meteen waarschuwen dat je best geen al te hoge verwachtingen koestert. Hun aankomst op deze mythische plaats roept vooral vragen op en biedt amper antwoorden, terwijl de prominente rol die Gared speelt in deze aflevering niet meteen verantwoord wordt met een inventieve verhaallijn of plotwending. Kortom, wat in King’s Landing en Ironrath gebeurt, is een stuk boeiender (en spannender), wat haaks staat op de verwachtingen die doorheen het seizoen gecreëerd werden. Ach ja, The Ice Dragon houdt zich sowieso meer bezig met het leggen van fundamenten voor het reeds aangekondigde tweede seizoen en is dus helaas niet bijzonder geïnteresseerd in het bieden van resoluties.

Da Da Dadada Da Dadadaaaaah!

Op verhaalvlak ben ik erg tevreden met The Ice Dragon. Technisch komt de titel echter niet bijzonder sterk uit de hoek. Jullie kennen mijn klachten over de grafische stijl reeds uit mijn reviews van de vorige afleveringen, dus daar ga ik jullie niet meer mee lastigvallen. Het stemmenwerk in The Ice Dragon is werkelijk fantastisch, terwijl de soundtrack soms wél overtuigt en op andere momenten eerder misplaatst aanvoelt. Enkele misplaatste momenten van ongemakkelijke stilte kwamen mijn inleving dan weer niet ten goede. Op gameplay vlak weinig klachten, al merkte ik meer haperingen op dan voorheen. De Quick Time Events leden hier niet onder, al heb ik wel de indruk dat ze er makkelijker op geworden zijn (of misschien is dat de gewenningsfactor die in werking treed). Het verkennings- en dialoogsysteem heeft zijn degelijkheid in het verleden reeds veelvuldig bewezen en doet dat hier opnieuw.

Conclusie

Ik zie her en der redelijk negatieve reacties verschijnen op deze slotaflevering van het eerste seizoen van Game of Thrones, maar persoonlijk kan ik me daar niet in vinden. De eindes die Telltale je voorschotelt mikken inderdaad schaamteloos op een vervolg en kiezen resoluut voor een sombere toon, maar passen net daarom prima binnen de wereld van A Song Of Ice And Fire. Gareds langverwachte aankomst in de North Grove viel een beetje tegen door een gebrek aan antwoorden, maar de manier waarop Mira’s avonturen in King’s Landing en de strijd tussen de Forresters en Whitehills (voorlopig) afgerond werden, getuigt mijns inziens van grote klasse. Technisch is dit niet het beste spel op de markt, maar daar zullen fans van de vorige afleveringen alvast hun slaap niet voor laten. Deze serie is en blijft een aanrader, dat tweede seizoen kan niet snel genoeg hier zijn, en voor wie het nog niet doorheeft: de winter komt eraan. Tijd om wat truien te kopen.

Pluspunten

  • Sterk verhaal
  • Spannende actiesegmenten
  • Eindes passen perfect binnen het Game Of Thrones universum
  • Prima stemmenwerk

Minpunten

  • Mikt schaamteloos op een tweede seizoen
  • Hier en daar wat haperingen
  • Grafisch nog steeds niet top
  • Misschien iets te gemakkelijk

8,5