Topper van 2016: Dark Souls III – Live. Die. Repeat. Ja, we weten dat het de titel (of slagzin?) van een populaire sciencefiction film met Tom Cruise is, maar het zou ook zo maar even de slogan van de Souls franchise kunnen zijn. De sadomasochistische zielen van From Software scheppen er namelijk een onweerstaanbaar genoegen in om spelers hun virtuele dood in te jagen, opnieuw en opnieuw en opnieuw. En wij, als de hopeloos verslaafde thrill-seekers die we zijn, blijven maar gewoon het spelletje meespelen. Een titel die daarin slaagt, hoort ongetwijfeld thuis in deze rubriek.

Dark Souls III – “Waarom blijf ik mezelf dit aandoen?” Het is een vraag die elke speler van een Souls-game zich wel eens in wanhoop gesteld heeft, maar het antwoord is best eenvoudig: omdat het zo verdomd goed is. De werelden in de Souls-games zitten zo tot op de millimeter perfect in elkaar dat je er nog aan denkt wanneer je de game al lang afgesloten hebt. De uitdagingsboog zit zo perfect, dat het gevoel van overwinning na tientallen gefaalde pogingen onbeschrijflijk is. En wanneer je doodgegaan bent, ligt het in 99,9% van de gevallen aan je eigen ongeduld.

Dark Souls III zal meer van hetzelfde bieden en dat vinden wij helemaal prima. Opnieuw word je gedropt in een uiterst vijandige wereld waar elke misstap je fataal kan worden, hetzij door een abrupte val van die ene klif die je te laat gezien had, hetzij door een onzachte aanvaring met de knuppel van het gedrocht dat je om de hoek stond op te wachten. Dit is loepzuivere trial & error, gedreven door dat onweerstaanbare verlangen om het einde te bereiken. De beperkte, maar oh zo sfeervolle multiplayer features (samenwerking én competitie) vormen de kers op de taart.

Voor dit derde deel liggen de teugels weer in handen van Hidetaka Miyazaki, de bedenker van de originele game, wat volgens fans van het eerste uur (die niet altijd even blij waren met de veranderingen die Dark Souls II doorvoerde) een terugkeer naar de sfeer en speelwijzen van het origineel betekent. Dark Souls III wordt iets sneller en gestroomlijnder dan zijn voorgangers, maar de vijanden zullen uit hetzelfde vaatje tappen en je evenveel, of misschien zelfs meer, uitdaging bieden dan voorheen. Schaf al maar een extra controller aan, gewoon voor het geval dat.

Waarom gaat dit een topper worden? Dit is eigenlijk een no-brainer. Omdat het Dark Souls is. Omdat Miyazaki terug aan het roer staat. En nogmaals, omdat het zo verdomd goed voelt wanneer je eindelijk die ene baas op een enkeltje richting hiernamaals, of waar-die-gedrochten-ook-na-hun-dood-naartoe-gaan, trakteert. Wij kunnen alvast niet wachten om opnieuw zo’n mysterieuze wereld in te duiken, om er zonder angst de dood in al zijn mogelijke incarnaties in de ogen te kijken. Want, hoe je het ook draait of keert, de aanhouder zal uiteindelijk aan het langste eind trekken.

Meer over Dark Souls III:
Gespeeld: Dark Souls III
Dark Souls III TGS trailer
Speciale edities en releasedatum Dark Souls III aangekondigd