Review: Firewatch – Henry heeft sinds zijn jonge jaren een gelukkig leven achter de rug. Hij groeide op in een fijne omgeving, leerde een mooie vrouw kennen en genoot met volle teugen. Tot het moment aanbreekt dat zijn grote liefde geestelijk achteruit gaat en hij zijn wereld om zich heen in ziet storten. Henry is echter niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten, maar de wijde wereld opzoekt om tot rust te komen. Een baan als boswachter is hem dus op het lijf geschreven.

Beschermheer van de bossen

In Firewatch neem je de rol aan van Henry, een kerel die voor de zomer een baan aanneemt als boswachter, of in dit geval: ‘firewatcher’. Met droge zomers is de kans op een bosbrand aanzienlijk en in een bebost gebied in de staat Wyoming heeft in 1988 een flinke brand gewoed. Om herhaling te voorkomen en grote destructie voor te zijn, zijn er overal in het natuurgebied torens geplaatst waar mensen hun zomer doorbrengen. Hun voornaamste taak is opletten of er geen vuur uitbreekt en indien dat het geval is, dan dienen ze dit zo snel mogelijk door te geven, zodat de brandweer preventieve maatregelen kan treffen.

Tegelijkertijd is het ook aan Henry om de omgeving te behouden van onnodig brandgevaar. Denk aan toeristen die roekeloos omgaan met kampvuur, elementen die vuur kunnen veroorzaken en meer. Jij stapt in zijn schoenen en zal dus gedurende de zomer het gedeelte van het bos dat aan jou is toegewezen moeten beschermen. Bepakt met een rugzak met daarin de nodige materialen, een kompas in je rechterhand en een radio in je linkerhand trek je er dagelijks op uit om het prachtige natuurgebied te verkennen en je werk te doen.

Je functioneert als een beschermheer van de bossen en dat is niets meer dan een vrij relaxt baantje. Zo hier en daar tref je wat momenten van onnodig gevaar aan, maar door adequaat optreden loopt het met een sisser af. Naarmate de dagen verstrijken, zul je echter merken dat er wat vreemde dingen gebeuren in het gebied om je heen en zo zal het verhaal zich langzamerhand ontvouwen tot je het einde van de zomer bereikt. Dit verhaal zal verteld worden over een periode van in totaal 79 dagen, waarbij je op bepaalde dagen gameplay voorgeschoteld krijgt, omdat dit voor het verhaal van belang is.

En maar blijven lullen

Dat klinkt zo op papier misschien als een vrij droge hap en je zal je ongetwijfeld afvragen wat in deze game het gameplay-element is. Wel, gameplay is er eigenlijk niet zoveel. Je loopt van hot naar her om dingen uit te zoeken, dingen te verzamelen en meer. Dat brengt je van de ene uithoek naar de andere uithoek van de map, waarbij je vooral zal genieten van de creatieve manier waarop Campo Santo de wereld ingevuld heeft. Maar wat is in Firewatch dan het element dat het zo interessant moet maken? Wel, ook dat klinkt saai; dit is namelijk je radio.

Delilah is een andere ‘Firewatcher’ die in een toren een paar kilometer verderop zit en met haar zal je gedurende je avontuur continu contact hebben. Zij begeleidt je in de eerste instantie omdat zij ervaring met het werk heeft, maar naarmate het verhaal zich ontwikkeld en er vreemde gebeurtenissen plaatsvinden, is zij een mooie praatpaal. Wat de game in deze heel erg goed doet, is je vanaf het eerste moment dat je de radio oppakt, meeslepen in het verhaal dat zich aan je presenteert via dialogen, die op een zeer goede manier erg natuurgetrouw aanvoelen.

Geef vorm aan de dialogen

Het lullen tussen Henry en Delilah is gedurende de hele game interessant en ik betrapte mezelf erop om voor ieder klein dingetje naar de radio te grijpen. Puur om te weten te komen of zij een mening heeft, want voor je het weet heeft het een belangrijke rol in het verhaal. Wat hier een diepere laag aan toevoegt, is dat je zeer geregeld verschillende keuzes krijgt in hoe je reageert op haar. Dit gaat op basis van een timer, dus je zal snel moeten zijn en vanzelfsprekend variëren de antwoorden. Je kunt bijvoorbeeld een vriendelijke benadering kiezen en alles een beetje relativeren.

Je kan echter ook de klootzak uithangen en elke keer erg bot reageren, wat ervoor zorgt dat de dialogen een andere wending krijgen. Juist deze dialogen maken het tot een zeer plezierige ervaring, want waar dat op papier erg saai klinkt, weet de game je door de juiste dynamiek en toon al vrij snel mee te slepen. Je wilt verder blijven spelen om te zien waartoe de dialogen met betrekking tot het verhaal zullen leiden. Dat maakt deze game vrij uniek in zijn soort, want zelden hebben we zo’n drang gehad om door te blijven spelen en dat puur op basis van conversaties met iemand die we nooit hebben gezien. Het mysterie dat de rode draad vormt in het verhaal helpt daar overigens ook goed aan mee.

Ple zier ige ervar ing

Een ander aspect waarvan je zult genieten, is de eerder genoemde wereld. De map waarin je rond kan lopen is niet al te groot, maar biedt wel een flinke variatie aan omgevingen. Ruwe bergachtige gebieden, open vlaktes, meren, dicht beboste gebieden… je ziet het allemaal voorbij komen en dat kan op sommige momenten even een moment van rust geven. Je zult geregeld even genieten van de omgeving en waar mogelijk een foto maken. De visuele stijl doet daarbij denken aan The Witness en ook die game werd op visueel vlak erg gewaardeerd door de ondergetekende.

Maar dan… de game is helaas niet zonder problemen. Daar waar het rondwandelen en het voeren van gesprekken de primaire insteek is, is de omgeving het secundaire element ter ondersteuning. Dat alles is op zichzelf uitstekend ingevuld, zij het niet dat de game enkele technische problemen heeft. De framerate is niet stabiel, waardoor er regelmatig haperingen optreden en soms zelfs een paar keer na elkaar. Dat beïnvloedt de algehele plezierige spelervaring niet, maar het is wel erg irritant, omdat je zo een beetje uit de flow gehaald wordt.

Daarnaast is de game op visueel vlak wat wisselvallig. Ja, het ziet er met vergezichten en kleurgebruik prachtig uit, maar als je wat dichterbij komt; zul je zien dat het soms niet altijd even superstrak is. Ook is men zo hier en daar goede anti-aliasing vergeten toe te passen, wat een beetje slordig is. Ook is de map ten opzichte van jouw positie niet accuraat, waardoor het navigeren soms wat klungelig gaat. Desalniettemin zijn dat punten waar je je niet al te druk over hoeft te maken, want het zijn slechts kleine euvels. Wel blijft het haperen de grootste stoorfactor en dat is jammer.

Conclusie

Firewatch is een game die je ongeveer vier uur kost om te doorlopen. Met een prijskaartje van 20 euro is dat flink aan de prijzige kant en het is daarom lastig te zeggen of het de moeite waard is. Ja, de gevarieerde omgeving zal je op momenten echt laten genieten en de dialogen zijn zeer sterk. Dat gecombineerd met het mysterie dat de rode draad vormt motiveert je om te blijven spelen. Het einde is echter niet bevredigend genoeg om het tot een memorabel avontuur te maken, maar dat neemt niet weg dat we wel van elke minuut hebben zitten genieten. Maar of dat genoeg is om de relatief hoge prijs te rechtvaardigen - en niet te vergeten, de haperingen tijdens het spelen - is geheel aan jou. In voor een mooi avontuur? Dan is Firewatch het overwegen waard. Geïnteresseerd maar te duur? Wacht dan op een sale.

Pluspunten

  • Uitstekende dialogen...
  • ...die je aan het spelen houden
  • Voice-acting
  • Gevarieerde en mooie wereld
  • Ontrafeling van het mysterie...

Minpunten

  • ...dat niet zo memorabel blijkt
  • Geen accurate map
  • Haperingen
  • Vrij hoog prijskaartje

7.5