Review: The Walking Dead: Michonne – Episode 1: In Too Deep

Review: The Walking Dead: Michonne – Episode: In Too Deep – De comic book serie van The Walking Dead was al erg geliefd, maar sinds de start van de televisieserie is de naam alleen nog maar populairder geworden. Telltale Games had dit ook in de gaten en kwam met een episodische game, welke inmiddels twee seizoenen kent. Beide seizoenen waren een succes en een spin-off met één van de favoriete personages uit de TV-reeks, Michonne, kwam daarom niet echt als een verrassing. Wel waren we erg benieuwd hoe dit personage gepresenteerd zou worden. Het is namelijk een karakter met een nogal traumatische geschiedenis en zij schuwt het grove geweld niet. In Too Deep is de start van een drieluik en hoe dat beviel, ga je nu lezen.

Michonne’s eigen verhaal

Het verhaal van deze driedelige serie speelt zich af in The Walking Dead comics nummer 126 en nummer 139. In deze fase keert de donkere en slanke vrouw Michonne de groep van Rick Grimes de rug toe om zelf op pad te gaan. Bij de start van deze episode zien we dat ze op een boot zit genaamd ‘The Companion’, welke bemand wordt door een kleine groep. Michonne heeft de beste band met Pete, die nogal wanhopig op zoek is naar andere mensen, maar ook naar vermiste lui uit hun groep. Uiteindelijk wordt er contact gemaakt met een meisje dat ogenschijnlijk in nood verkeert en na het vastlopen van de boot besluiten Michonne en Pete op onderzoek uit te gaan.

Al snel bepalen ze dat een op het eerste oog verlaten veerboot de eerste locatie is waar gezocht moet worden. Voordat je hier terecht komt samen met Pete, werd Michonne al een paar keer geconfronteerd met gebeurtenissen uit het verleden via flashbacks. Haar twee dochters zijn hierin een terugkerend thema en zo was het goed te zien waarom dit littekens heeft achtergelaten bij Michonne en waarom ze op een bepaalde manier handelt. We zien hierin dan ook een meer gevoelig karakter in vergelijking tot de Michonne die we kennen uit de televisieserie. Het schrijfwerk hierbij is netjes, want al snel waren we betrokken bij haar verhaal en hadden we het idee het hoofdpersonage al een beetje te kennen.

Actie vrij voorspelbaar

In het eerste gedeelte van deze episode dienden we al wat zombies kapot te hakken, wat met de linker en rechter analoge sticks werkt in combinatie met de facebuttons. Je moet dan één van de sticks in een bepaalde richting bewegen om vervolgens op kruisje of driehoekje te drukken, of meer facebuttons als het gevecht langer duurt. Het principe kennen we uit andere titels van Telltale Games en in deze spin-off proberen ze op dit gebied niets nieuws, wat toch een beetje jammer is. Sowieso zijn de quick-time events vrij gelijk gedurende de aflevering en daardoor is het vechten met de zombies constant hetzelfde. Hak daar met een machete, ram het mes in de hersenpan en blijf slaan tot het hoofd van een zombie eraf valt.

Dit proces werd tijdens gevechten in wat variaties vaak herhaald en op zich is het niet saai, want het bleef continu spannend. Toch had er meer ingezeten en zeker als we kijken naar andere games uit de stal van de ontwikkelaar. De bekende dialogen keren ook terug, zoals we die inmiddels al wat jaren kennen. Bij sommige conversaties heb je alle tijd om te reageren, maar in deze episode krijg je vooral conversaties waarbij je snel moet reageren. Dat geldt niet alleen voor wat we wilden zeggen, maar er kwamen ook momenten voorbij waarop we een kant van een partij moesten kiezen. Dit zorgde voor wat extra spanning in de al hachelijke situaties, maar wat deze precies inhouden, vertellen we je liever niet vanwege spoilers. Wat we wel kunnen vertellen, is natuurlijk hoe de opzet hiervan is.

Snelle beslissingen en de gevolgen daarvan

Michonne en Pete komen namelijk na een ontsnapping aan een groep zombies terecht op de veerboot en daar komen ze erachter dat er afschuwelijke praktijken hebben plaatsgevonden. Aan de sporen te zien, lijkt het een slachtpartij te zijn geweest en later volgt er een situatie waarin je als speler snel moet beslissen. De context laten we achterwege, maar het komt erop neer dat je moet kiezen tussen bepaalde mensen en jouw keuze zal in het verdere verloop van het verhaal de nodige gevolgen hebben. En dan niet alleen voor jou, maar ook voor de hele groep. Hier komt weer dat bekende oorzaak-en-gevolg systeem terug waarover praktisch elke Telltale game inmiddels beschikt en dat maakt de episode gelijk een stuk interessanter. Ondanks de wat voorspelbare gevechten en actie lijkt het verhaal in dit drieluik in ieder geval erg boeiend te zijn, want we kijken nu al uit naar de volgende episode.

Sterke voice-acting

Deze episode zit vol met korte gesprekken die naar het einde toe qua intensiviteit en spanning alleen maar toenemen. De opbouw daarnaartoe is heel fraai geschreven, waardoor het ons bleef boeien. Dit komt voornamelijk door de sterke voice-acting, die erg overtuigend klinkt, waarbij de zeer nette lip-sync van de personages een compliment verdient. Dit was in de eerdere The Walking Dead games soms wat slordig, maar ze hebben hier duidelijk meer aandacht aan besteed. Audiovisueel komt het overeen met de vorige delen, al is ook de afronding een stuk beter. Grafische bugs zijn we niet tegenkomen en het oogde over het algemeen net wat scherper. Tijdens de gevechten met de zombies zagen de animaties er verder prima uit en de muziek plus geluidseffecten op de achtergrond zorgen voor de juiste grimmige sfeer.