Review: Adam’s Venture: Origins

Review: Adam’s Venture: Origins – Adam Venture is een jongeman die in tegenstelling tot zijn vader geen boekenwurm is, maar juist het avontuur opzoekt. Adam speelt de rol in verschillende Adam’s Venture games en die zijn nu gebundeld tot één avontuur voor de PlayStation 4 in de vorm van Adam’s Venture: Origins. Zijn pa, Abraham Venture, is een onderzoeker op basis van boeken daar waar Adam zelf het avontuur opzoekt en als een Nathan Drake op schattenjacht gaat. Dat brengt ons een avontuur waarin we veel verschillende locaties aandoen, waaronder het Paradijs. Beviel dat ook? Dat ga je nu lezen.

De ambitieuze Adam

Doordat de ontwikkelaar de drie avonturen van Adam Venture heeft gecombineerd, ontstaat er een mooi verhaal dat als één geheel aanvoelt. Je zult met Adam op zoek gaan naar het Paradijs om erachter te komen dat dat niet helemaal de beste plek is om te betreden. Dat brengt Adam vervolgens naar Jeruzalem, waar hij op zoek gaat naar de schat van koning Salomo en in de tussentijd moet hij afrekenen met de slechte organisatie Clairvaux Corporation. Een avontuur dat Adam op diverse plekken brengt, samen met de assistent van zijn vader, Evelyne.

Het klinkt als een klassiek avonturenverhaal: een jonge, ambitieuze kerel gaat op zoek naar schatten, wordt bijgestaan door een knappe dame en ondertussen ontstaat er een soort romance tussen de twee. Het gevaar zit hem in de omgevingen die je aandoet en natuurlijk de Clairvaux Corporation, die zich op een gegeven moment tegen je keert. Allerlei ingrediënten voor een leuke game en dat is wat de game precies is. Het avontuur is vrij oppervlakkig omdat je van level naar level loopt en daarin puzzels oplost. In de tussentijd krijg je via korte dialogen meer achtergrond op het verhaal en daardoor ontstaat er een leuk, vermakelijk geheel.

Een leuke game, maar…

Het is een leuke game, dat staat voorop. Toch merken we wel dat we hier te maken hebben met een oudere titel, voornamelijk als we naar de technische zaken kijken. Hoe kan de titel dan alsnog mee komen met de huidige standaard? Eigenlijk niet echt, omdat alles verouderd is. Desalniettemin heeft de ontwikkelaar de game van een nieuw likje verf voorzien en dat maakt het visueel best te pruimen. Sterker nog, je zult zo nu en dan zelfs even de tijd nemen om even rond te kijken, want ondanks de beperkingen door ouderdom, weet de game je wel mooie omgevingen voor te schotelen.

Om even terug te komen op de enigszins ontstane tegenstelling. De game is leuk in de vorm zoals hij gepresenteerd wordt. Het verhaal is aardig genoeg om te volgen en de puzzels die de game je voorschotelt, zijn over het algemeen leuk genoeg om op te lossen. Hierin zit ook voldoende afwisseling om je aan het spelen te houden, waardoor je van het begin tot het einde veel plezier met de puzzels hebt. Zo hier en daar zit er een flinke hersenkraker tussen en ook kom je sporadisch puzzels tegen waarbij het even duurt voordat je de logica vindt, als die er überhaupt al is. Los van dat is het qua puzzels goed gesteld.

Ter afwisseling heb je het stukje platformen, maar dat is waar de game heel erg beperkt in is. De gehele titel is lineair van structuur, waardoor je maar één kant op kan en moet. Backtracken kan zo hier en daar, maar is volledig zinloos. Om afwisseling in het platformen te brengen, zul je het ene moment moeten springen en klimmen, en het andere moment slinger je met je grijphaak van haak naar haak om afgronden te overbruggen. Later in de game krijg je ook nog te maken met wat stealthelementen, maar dat heeft verder niet echt veel om handen. Om het af te maken, krijg je nog wat ritjes in een mijnkarretje voorgeschoteld, waardoor het platformen in zekere beperkte zin wel afwisselend genoeg is.

De game is in deze vorm bijzonder simpel van opzet – sommige puzzels uitgezonderd – en dat maakt het tot een titel die je in een relatief hoog tempo doorspeelt. Het betreft een bundeling van drie van oorsprong losse avonturen en dat is maar goed ook. Tegen een uur of zes hadden we het einde bereikt en dat is nogal kort voor een avonturengame. De game biedt ook geen enkele vorm van replay, waardoor je het na één playthrough wel gezien hebt. Dat is op zich wat jammer, want juist die puzzels zijn vermakelijk genoeg, waardoor je eigenlijk wel iets meer zou willen.

De glans van ouderdom

Als titel is Adam’s Venture: Origins een game waar we ons geen seconde mee verveeld hebben. De verschillende gameplay-elementen evenals de afwisseling zorgen voor voldoende vermaak en dat is waar de game het van moet hebben. Als we naar het technische aspect kijken, zien we daar de ouderdom terug. De game is opgeleukt voor de PlayStation 4 en dat is eigenlijk de enige voornaamste verbetering. De gameplay zelf is zeer beperkt, de animaties zijn ouderwets, de game heeft te maken met pop-up, screen-tearing, grafische glitches, een wat houterige besturing, enzovoort.

Alle technische zaken zijn zeer beperkt en daarmee ontstaat op merkwaardige wijze een wat nostalgisch gevoel. Games van dit kaliber speelde je namelijk een jaar of twaalf terug op de PlayStation 2. Gek genoeg weet de game door deze ouderdomsverschijnselen niet echt te frustreren of irriteren. Het is allemaal net voldoende om het anno 2016 speelbaar te maken en dat brengt deze review eigenlijk in een spagaat. Namelijk omdat de game technisch dermate verouderd is, dat het zich allesbehalve kan meten met de huidige standaard, laat staan remakes van klassiekers.

Dat betekent in theorie een slecht cijfer omdat het op veel punten schort aan de game. De andere kant van dit verhaal is echter dat we ons van het begin tot het einde behoorlijk hebben weten te vermaken met deze game. De technische tekortkomingen moeten absoluut aangemerkt worden, maar dit zorgt nergens echt voor een probleem in het beleven van het avontuur. Mocht je de game overwegen, dan moet je rekening houden met een sterk verouderd product. Ook ontbreekt het aan diepgang bij de hoofdpersonen, maar niets van dit alles zorgt voor een afbreuk in het speelplezier en dat is ook wat waard.