Review: Severed

Review: Severed – De PlayStation Vita is een exclusieve titel rijker en wel met de artistieke game Severed. Severed moet de touchscreen vaardigheden van de gemiddelde PS Vita gebruiker op de proef stellen. De game probeert namelijk een ervaring te bieden waar een Ninja Fruit alleen maar van kan dromen. Het is weer eens wat anders dan dat je gewend bent van een game anno 2016. De titel oogt origineel en klinkt veelbelovend op papier. Dat de makers van Guacamelee achter deze game zitten doen de verwachtingen al flink stijgen, maar of de game ook daadwerkelijk de moeite waard is ga je in deze review lezen.

Het vreemde bos

Je ontwaakt in een onbekend bos, je kijkt om je heen en je ziet niets anders dan het bos zelf. Beetje voor beetje kom je vooruit in het bos om te onderzoeken wat er is gebeurd. Je zit vol vragen, net zoals het hoofdpersonage in deze game, Sasha. Zodra je het bos uit bent, kom je terecht in je huis waar de familiefoto gelijk opvalt. Sasha staat hier samen met haar ouders en haar broertje op, deze zijn echter nergens in het huis te bekennen. Zodoende heb je een doel in dit beginnende avontuur, namelijk je familie vinden.

Tot overmaat van ramp draai je een beetje in het huis rond tot je een spiegel treft en dan zie je dat je ook nog eens een arm mist. De duistere toon is daarmee gezet en dat komt keer op keer terug, omdat de gemoedstoestand waarin Saha verkeert telkens terugkomt. Enfin, Sasha moet natuurlijk haar familie redden, maar met haar situatie is het een beetje lastig. Gelukkig komt er een onbekend eng demonachtig figuur bij je op bezoek, maar vrezen hoef je niet, want deze demon geeft je een zwaard en daarmee begint het avontuur echt.

Let the touchscreen madness begin!

Vanaf nu is het dus aan jou om met Sasha je familie te redden, maar hoe dit verder afloopt mogen jullie zelf ondervinden willen jullie deze game een kans geven. Wat ons direct opviel is hoe je je voortbeweegt in de game. Je loopt als het ware niet vrij rond, maar je beweegt je per ruimte. Zie het als volgt; je hebt rechtsboven op het scherm een mini-map en deze bestaat uit verschillende kamers. Met een point & click-achtig systeem beweeg je vervolgens door deze kamers heen. Het enige verschil ten opzichte van klassieke point & click games is dat je nu 360 graden om je heen kan kijken in elke kamer en dat de pijltoetsen bepalen welke richting je op gaat.

Dat is ook gelijk een minpunt van de game, want hoewel het voor velen ongetwijfeld prima zal werken, haalde het voor ons wel de immersie uit de ervaring die de game juist wil bieden. Het voelt alsof je de hele tijd aan het teleporteren bent. In zekere zin is de game een ‘dungeon crawler’, waarbij het je doel is om dungeons te onderzoeken naar aanwijzingen waar je familie zoal kan zijn. Door het continue teleporteer gevoel voelt de bedrukkende sfeer van het exploreren nogal oppervlakkig aan en dat is eigenlijk best jammer.

Dungeon na dungeon verkennen

Dungeons zijn dungeons niet als zij geen vijanden bevatten, welke het leven van Sasha nog zuurder kunnen maken. De game heeft een aantal verschillende vijanden waar Sasha mee te maken krijgt, maar niets is een probleem dat niet op te lossen valt met haar zwaard. Daarmee komen we bij het belangrijkste element van de game, namelijk het combat systeem. Elke vijand heeft zo zijn eigen zwakte waardoor je deze met bepaalde slashes kunt verslaan. Op een gegeven moment komen er meerdere vijanden tegelijk om je heen staan, waardoor je strategisch te werk moet gaan in de zin van welke vijand je als eerste verslaat en welke je daarna gaat aanpakken.

Dit kan weleens voor wat uitdagende situaties zorgen. Op een gegeven moment krijg je te maken met een Focus meter. Dit is erg belangrijk om verder in de game te komen. De Focus meter zorgt er namelijk voor dat je de ledematen van je vijanden af kan hakken. De overgebleven ledematen kun je vervolgens weer gebruiken om in een skilltree te stoppen. Zo krijg je onder andere meer health en word je sterker. Voor een simpel concept als wat Severed neerzet is het levelen in vergelijking daarmee erg diep wat het op zich interessant maakt om te spelen en doorgronden.

Niet helemaal overtuigd

Toch zijn we niet helemaal overtuigd van het complete pakketje dat Severed neerzet. Het concept is zeer interessant en Severed zet een prachtige, doch lugubere sfeer neer. Iets wat wij alleen maar kunnen aanmoedigen. Alleen de ervaring die je na afloop hebt is iets waar we toch wat twijfels bij hebben. Omdat de game van dungeon naar dungeon gaat, verwachten we dat dit met enige variatie gebeurt. Ja, de setting verandert regelmatig van kleur, maar het gevoel van ‘ik ben ergens anders’ wordt niet overtuigend genoeg gebracht. Hetzelfde geldt voor de monsters die je moet doden, welke in verschillende vormen aanwezig zijn. Elk hebben ze zo hun eigen manier om je dwars te zitten, maar omdat je er mee doodgegooid wordt voelt het snel vrij repetitief aan.

Een grote groep vijanden op je dak krijgen is uitdagend en kan voor intense situaties zorgen, maar omdat je al gauw veel hetzelfde doet begint het als een langdradige onvermakelijke huiswerksessie aan te voelen. De dungeons worden daarmee ook beïnvloed in plezier, want hoewel de combat goed werkt is de invulling er omheen bij vlagen wat achterhaald. Heen en weer lopen voor een item, een hendel bij een deur overhalen enzovoort. Allemaal elementen die we kennen van vroeger, welke in deze context wat oubollig aanvoelen. Dat wordt afgewisseld met de gevechten, maar die zijn zoveel aanwezig dat het repetitief wordt.

Ledematen hakken in de Focus modus

Als je in Focus modus verkeert, waarbij je de ledematen van je vijanden afhakt, omdat je deze nodig hebt, dan kan het voorkomen dat het niet altijd even vlot werkt. Wanneer je duidelijk vier ledematen ‘slasht’, blijven er bijvoorbeeld geregeld twee over die je dan zogenaamd niet geraakt zou hebben. Dat kan voor de nodige frustratie zorgen, zeker wanneer je de witte slash effecten bij de ledematen ziet verschijnen waarna er niets afvalt. Dat brengt het gevoel dat de game een combat systeem hanteert dat trager is dan dat jij zelf bent, waardoor de registratie niet altijd goed gaat. Buiten dat beschikt de game wel over een combat systeem dat origineel is en werkt op de PlayStation Vita, maar de uitvoering schiet zo hier en daar tekort en dat is jammer.