Review: Mighty No. 9

Review: Mighty No. 9 – Het is al even geleden dat Mighty No. 9 werd aangekondigd. Dit werd namelijk tijdens de Penny Arcade Expo in 2013 gedaan. Mighty No. 9 is als Kickstarter-project begonnen in 2013 en heeft in slechts twee dagen tijd vier maal haar doel weten te behalen. Keiji Inafune, die verantwoordelijk is geweest voor de succesvolle Mega Man games, weet immers wel wat de fans graag willen zien. Nu, 3 jaar en menig uitstel later, mogen we eindelijk aan de slag met de spirituele opvolger van Mega Man en wordt het hoog tijd dat ook wij deze game eens flink aan de tand gaan voelen. Is Mighty No. 9 echt zo mighty na het lange wachten?

Mighty start of the game…

Bij het opstarten van de game klinkt al gauw de kreet “Mighty No. 9” door onze speakers en zien we het logo in beeld staan. We kunnen aan de slag! Voor wij werkelijk aan de slag mogen, wordt er eerst een verhaal aan je verteld op de manier zoals men vroeger een kinderboek deed voorlezen. Dit verhaal is niet bepaald memorabel of origineel te noemen, want waar het op neerkomt, is dat er een reeks aan robots is gecreëerd en er een virus is uitgebarsten, waardoor deze kwaadaardig zijn geworden. Jij, als negende robot, wilt hier een einde aan maken door de kwaadaardige robots te verslaan en hun krachten voor het goede te gaan gebruiken. Dit virus komt natuurlijk ergens vandaan en jij wilt erachter komen wie hier verantwoordelijk voor is.

We starten het eerste level om de besturing even te leren kennen. In dit “tutorial”-level krijgen we slechts vier dingen te leren: zo kun je lopen, springen, schieten en dashen. Het dashen is te gebruiken om dwars door je vijanden heen te vliegen nadat deze verzwakt zijn door de kogels. Meer uitleg krijgt men niet. Op naar het echte werk dus. We treden de wereld binnen van Mighty No. 1 en komen al snel tot de conclusie dat er een hele hoop niet duidelijk is. Zo krijg je namelijk – na het verslaan van vijanden – bepaalde iconen boven jouw personage te zien. Dit zijn verschillende, tijdelijke buffs, welke de snelheid van jou personage kunnen beïnvloeden, de kracht van jouw kogels en waarschijnlijk nog meer mogelijke krachten. De uitleg hiervan is echter nergens terug te vinden. Ook in het pauzemenu zijn er opties te zien, welke ik niet kon selecteren. Dit bleken later opties te zijn om je leven weer aan te vullen indien je genoeg punten hebt opgebouwd tijdens het level. Iets meer uitleg zouden wij niet erg vinden gedurende het spelen, of desnoods in het pauzemenu.

Eenmaal gewend aan de besturing – ondanks het feit we soms nog steeds niet weten wat sommige knoppen nu moeten doen – kan de frustratie toeslaan. Dit bedoelen we dan eigenlijk in zowel positieve als negatieve zin. Maar laten we positief starten en Mega Man erbij halen. Mighty No. 9 heeft alle elementen in huis om een goede, spirituele opvolger te zijn van Mega Man. Een heerlijke platformer waar men de controller soms dwars door het beeldscherm wil gooien, omdat de levels soms ietwat ingewikkeld in elkaar steken. Vijanden die op plaatsen staan en het voortdurend voor elkaar krijgen om jouw leven in één klap te doen verdwijnen. De voldoening als je dan eindelijk bij die ene eindbaas bent aangekomen en weet te verslaan, is wel erg goed. Op dat moment krijg je er namelijk een nieuwe kracht bij, welke met een nieuwe outfit gepaard komt. Hoe je deze in-game kan switchen? Zoek dat zelf maar uit, want ook hier is het gebrek aan uitleg wederom aanwezig. Mighty No. 9 heeft alles in huis om een erg goede game te zijn, maar voor het gevoel is het nét niet ‘Mighty’ genoeg.

Mighty Not so Mighty?

Laten we even de opties doorlopen om te zien wat we kunnen aanpassen. Het eerste dat ons opvalt is dat we de gesproken dialogen van de game in het Japans kunnen laten plaatsvinden, wat bij deze game een mooie toevoeging is. De Engels gesproken dialogen zijn op momenten dusdanig tenenkrommend, dat de Japanse taal van harte welkom is. In de opties zijn ook instellingen te vinden om de framerate beter te laten verlopen, welke blijkbaar geen enkele invloed heeft op de game zelf. Gedurende sommige delen van de game valt de framerate merkbaar onder gewenst niveau, zodat we deze optie toch maar eens inschakelden. Een verschil was echter nergens te merken tijdens het spelen. Wij vragen ons dan ook af waarom de opties aanwezig zijn om de framerate te verbeteren, terwijl deze helemaal niet lijken te werken.

Mighty No. 9 heeft tijdens het spelen ook last van wat fouten hier en daar. Kogels die geen schade meer doen, bazen die geen HP meer verliezen halverwege het gevecht en vijanden in muren. Dit zijn slechts een aantal punten waar wij tegenaan gelopen zijn. Het gebrek aan uitleg binnen de verschillende werelden hadden wij ook graag anders gezien. Steeds op hetzelfde punt dood gaan en pas bij je laatste leven te weten krijgen dat je een bepaalde move kunt uitvoeren om ergens onderdoor te glijden; dat hadden wij graag wat eerder willen weten. Al met al is Mighty No. 9 misschien niet zo Mighty als de titel laat ons laat denken.

Mega Man, where art thou?!

De drang om met Mighty No. 9 net dat ene stukje verder te kunnen spelen, blijft groot. Ondanks de bugs en vraagtekens zet de game een ontzettend grote uitdaging neer. Het Mega Man gevoel is absoluut aanwezig. Acht werelden, acht eindbazen. Het in volgorde spelen van de werelden is altijd een optie, maar dat raden wij niet aan. Er zullen bepaalde krachten zijn welke je in latere levels kunt behalen, maar nodig hebt in eerdere werelden. Dit zorgt misschien voor wat verwarring, maar brengt ook uitdaging met zich mee. De krachten zijn natuurlijk optioneel, maar het scheelt wel een stukje extra frustratie. Het springen, schieten, springen, schieten, zoals dat in Mega Man terug te vinden is, zal bij Mighty No. 9 niet anders zijn. Tot de blaren op onze duimen stonden, hebben we met verschillende bazen oog in oog gestaan. Zij weigeren namelijk om op de grond te blijven staan en moeten het ons per se lastig maken.

Toch hadden wij stiekem wel meer verwacht van Mighty No. 9. Zeker met de succesvolle reeks van Mega Man had dit de ultieme opvolger kunnen zijn. De cut-scènes komen vaak wat knullig over en de gameplay laat soms te wensen over. Tijdens het spelen verlangden wij vaak naar de oudere Mega Man games waar Mighty No. 9 net niet aan kan tippen. Ook de Ex Challenge levels hebben we te vaak links laten liggen, daar deze niet veel toevoegen aan de ervaring die de game had moeten bieden.