In actie gezien: Vampyr – Ontwikkelaar Dontnod is van alle markten thuis. Dat blijkt wel uit de grote verschillen tussen Remember Me, hun eerste titel uit 2013, en Life is Strange, de onverwachte topper van vorig jaar. Ook nu gaan ze een compleet andere richting op met hun duistere actie-RPG genaamd ‘Vampyr’, een game die zich afspeelt net na het Victoriaans tijdperk in 1918 in Londen. In een stad getroffen door de Spaanse griep, zijn er ook nog andere mysterieuze aandoeningen die de ronde doen. Eén daarvan is de dorst naar menselijk bloed en hoofdpersonage Jonathan Reid schijnt daardoor nogal in een tweestrijd beland te zijn.
Is er een dokter in de zaal?
En deze tweestrijd is meteen ook de rode draad van de game, want Jonathan was namelijk een dokter van beroep voordat hij op nog onbekende manier de leefwijze van een ondode kreeg toegewezen. Zijn eed van Hippocrates, die iedere dokter in die tijd (en nu nog?) af moest leggen, verbiedt hem om mensen pijn te doen – oftewel “Primum non nocere” in het Latijn. Als vampier is het drinken van bloed echter van groot belang en zo zal het tijdens de game ook met vele voordelen komen. Na een gevecht zul je zwakker zijn en menselijk bloed zorgt dat je health terugkrijgt. Niet alleen dat; het vermoorden van mensen is ook de enige manier om te levelen en dus sterker te worden.
En toch heb je last van je geweten. Als dokter heb je er toch voor gekozen om het welzijn van de stad in acht te nemen en ook hier zie je een groot stuk van terug in de game. In de semi-open wereld kun je in principe iedereen die je tegenkomt vermoorden of redden, met alle consequenties van dien. Vermoord je bijvoorbeeld iemand die toevallig een winkel heeft, dan zal die winkel gesloten blijven en kun je daar geen zaken meer doen. Iedereen is wel op een bepaalde manier verbonden met de wereld en soms zal het dus juist lonen om een individu niet aan te vallen of zelfs te helpen in leven te blijven als deze ziek blijkt te zijn.
Houd de stad schoon en vrij van ziektes
De stad is verdeeld in meerdere secties en je krijgt ook te zien hoe ziek de mensen zijn in dat deel van de stad. Het subdoel is om de stad toch semi-gezond te houden, want als er teveel mensen sterven, zullen veel zijmissies ook niet meer toegankelijk zijn en zullen complete stukken stad in verval raken. Je kunt de stad in balans houden door de zieken te helen of… door ze te doden. Houd er wel rekening mee dat je niet gesnapt mag worden, want als mensen je verdenken, zullen zij niet meer in je buurt willen komen – of erger: ze geven je locatie door aan vampierenjagers die het niet goed met je voor hebben. Om te voorkomen dat mensen je ware aard zien, kun je bij sommige mensen de ‘Mesmerize’ skill gebruiken. Hiermee kun je bijvoorbeeld mensen psychisch dwingen met je mee te lopen naar een minder opvallende plek, om ze daar van het leven te beroven.
Naast de vampierenjagers zijn er nog een tal van andere vijanden die je het liefste nog doder dan ondood zouden willen zien, waaronder andere vampiers en een gemuteerde soort vampiers genaamd “Skulls”. Deze bevecht je zowel mêlee als op afstand met verscheidene wapens, die je ook kunt upgraden door vijanden te looten die je bevochten hebt. Merk je dat je niet sterk genoeg bent om bepaalde gevechten op een voor jou gunstige manier af te sluiten, bedenk dan toch dat je je skills als een vampier maar beter kan benutten. Moreel gezien wil je natuurlijk zo min mogelijk doden en gewonden op je naam hebben, maar als je dan toch moet doden, luister dan goed naar de mensen in je omgeving en voed je alleen met de slechteriken; zo help je jezelf en de hele stad!
De duisternis van de stad roept mijn naam
Hoe je het ook wendt of keert, de sfeer in de stad blijft ondanks al je goede (of slechte) inspanningen erg grimmig. De ontwikkelaar heeft waarschijnlijk speciaal voor deze setting gekozen, omdat het zo goed matcht met het tijdperk en hoe de stad eraan toe is. Daarnaast is Jonathan ook niet bepaald het toonbeeld van gelukzaligheid. Zoals het een echte vampier betaamt, is hij zelf erg pessimistisch ingesteld en kleedt hij zich in een gotische stijl, waardoor alles goed op elkaar aansluit. Alles wat we tot nu toe gezien hebben van de game was erg duister, maar de game ziet er qua omgevingen en de afwerking daarvan erg mooi uit. Alleen de gezichten van de personages mogen nog wel een klein beetje meer leven ingeblazen worden.
Voorlopige conclusie
Dontnod heeft met Vampyr een game in handen met zeer veel potentie. Dit is een perfect voorbeeld van een game die jij leuk vindt, maar je ouders bijvoorbeeld ook omwille van het verhaal. Het verhaal kan doordat alle inwoners invloed hebben op het verloop ervan, al is het nog zo klein, ineens hele vreemde wendingen nemen. Dit voegt normaal gezien enorm veel toe aan de replaywaarde van een game en de mogelijkheid hiertoe is dus een goed voorteken. De combat die we gezien hebben, leek wel een beetje simpel, maar de ontwikkelaar verzekerde ons dat je tijdens het levelen enorm veel van je aanvallen kunt upgraden om het vechtsysteem gaandeweg interessanter te maken. Al met al hebben we goede hoop voor Vampyr als Dontnod haar beloftes weet waar te maken.
Klinkt goed.
de sfeer spreekt mij veel aan ben benieuwd er naar
Ik heb heel hoge verwachtingen van deze game. Dontnod heeft me enorm verrast met Remember Me. De sfeer, het verhaal en ook de gameplay waren echt supervet. vernieuwend en toch erg herkenbaar.
Kan niet wachten deze te spelen.