Review: Aragami

Review: Aragami – Ooit weleens het gevoel gehad dat je onrecht is aangedaan? Dat je iets wilt doen waarmee je de uitkomst van bepaalde gebeurtenissen kunt rechttrekken, maar tegelijkertijd weet dat je zelf niet de juiste persoon hiervoor bent? In Aragami, dat zich afspeelt in het Japanse samoerai-tijdperk, ben je de aangewezen persoon om in ieder geval het recht te doen zegevieren, want de dictator van de Kaiho-clan heerst met harde hand in het land en deze laat niets over van wat zij op hun pad tegenkomen. Jij bent Aragami en probeert de crisis in het land op te lossen met behulp van enkele bondgenoten.

Aragami, een wraakzuchtige geest in de schaduwen

Aragami is de titel van de game, maar waar staat dit nu eigenlijk voor? Lang niet iedereen spreekt Japans en om die gamers tegemoet te komen, legt de game dat aan het begin uit. Dit gaat op een spelende wijze in het eerste level, dat tegelijkertijd als een soort tutorial dient. Goed, een Aragami is een geest met een wraakzuchtig hart die opgeroepen wordt via een eeuwenoud ritueel om iets, iemand of zelfs een groep mensen te wreken. In het geval van deze game roept Yamiko jou op. Zij is een prinses die is gevangengenomen door het leger van het Licht en daarom roept zij jou aan als laatste redmiddel.

Een mysterieus verleden

Deze prinses zit gevangen in de tempel van een grote stad die ver bij haar thuis vandaan is. Aragami weet bij aanvang enigszins zijn doel, maar wie hij precies is, blijft voorlopig onbekend. Naarmate het verhaal vordert, krijg je flarden van je eigen geschiedenis te zien dankzij voorwerpen die van Yamiko zijn geweest. Door deze aan te raken, krijg je visioenen die je het verhaal vertellen en deze voorwerpen liggen her en der door de levels verspreid. Het vinden van deze voorwerpen is naast informatief ook nog het doel van jouw missie om ook maar enige kans te hebben om bij Yamiko in de buurt te komen, laat staan haar te redden.

Zij kan niet ontsnappen, omdat er een krachtige bezwering tegen haar is gebruikt. Enkel door de voorwerpen uit haar leven – meestal jeugd – te verzamelen, kun je de spreuk verbreken. De Kaiho hebben deze voorwerpen verstopt en beveiligen deze natuurlijk naar hun beste kunnen. Ondanks dat Aragami niet zo heel lang duurt, weet het verhaal je toch te vermaken dankzij verrassende plottwisten die je niet direct aan ziet komen. Het verhaal lijkt in schaduwen gehuld te zijn, maar wordt op leuke wijze aan het licht gebracht richting het einde van de game.

Sluip, spaar of moord

Volgens ontwikkelaar Lince Works hanteren veel stealth games slechts één tactiek om door het spel heen te komen. Dit wilden zij niet, met als gevolg dat je drie verschillende speelstijlen tot je beschikking hebt in Aragami. Je bent volledig vrij in je aanpak per level. Kies je ervoor om als geruisloze dief iedereen stilletjes om te leggen? Dan kan dat. Wil je de naam Aragami letterlijk nemen en op iedereen wraak nemen, leef je uit. Aan de hand van de speelstijl die jij kiest, bouw je een score op die je aan het einde van het level kunt zien.

Natuurlijk kan je halverwege de missie ook gewoon wisselen van tactiek en er bijvoorbeeld plots op los gaan hakken, maar dat beïnvloed je score op enorme wijze. Kies jij ervoor een bepaalde speelstijl te hanteren tijdens de hele missie, dan krijg je daarvoor medailles aan het einde. Je kan drie medailles verdienen. Speel je als de wind en word je niet opgemerkt, dan krijg je een Yurei-medaille. Vermoord je niemand, dan verdien je de Kami-medaille. Ben je liever geen pacifist en verkies je oorlog boven vrede en moord je iedereen uit, dan krijg je de Oni-medaille. Je hebt in ieder geval genoeg keuze om elke missie te spelen zoals je zelf wilt. Nergens forceert de game een bepaalde speelstijl.

Beheers de schaduwen

Aragami bestaat volledig uit schaduwen. Je hebt de vorm van een ninja, maar je kunt daglicht en allerlei andere heldere lichten niet verdragen. De game speelt zich ’s nachts af en de meeste levels bevatten daardoor veel schaduw, maar felle lichten als kampvuren en lantaarns zorgen ervoor dat je even moet nadenken bij wat je doet. Jij kan als Aragami ook schaduwen creëren, maar dit kost zogeheten ‘Shadow Essence’. Deze balk zie je op de achterkant van je cape en vult zich pas weer aan als je even in de schaduwen blijft. Maar pas op waar je loopt, want felle lichten zuigen je energie weg en dan kan je geen speciale vaardigheden gebruiken.

Je kunt teleporteren naar schaduwen die dicht bij je in de buurt zijn door de cursor erop te houden, maar dit kost energie. Het blijft overigens niet enkel bij even vlug van schaduw naar schaduw teleporteren, want je bent namelijk een machtige geest die zijn krachten kan versterken door het vinden van goed verstopte papyrusrollen. Deze rollen onthullen als het ware meer van je daadwerkelijke kracht en je krijgt een skillpoint bij het vinden van deze rollen. Deze punten kan je investeren in drie verschillende categorieën.

De eerste categorie is voor het sneller navigeren door de levels, het laten verdwijnen van lijken en het sneller aanvullen van je Shadow Essence. De tweede categorie is voor defensieve vaardigheden, zoals onzichtbaar worden wanneer je in moeilijkheden bent. De laatste is logischerwijs voor offensieve vaardigheden. Hieronder vallen bijvoorbeeld werpmessen of het gebruik van valstrikken. Deze skills kan je vervolgens selecteren, maar er zijn beperkte hoeveelheden. Elke skill kan je namelijk twee keer gebruiken voordat je ze kunt opladen bij verschillende altaren die verstopt zijn in de levels.

Vaak te makkelijk

Het kan nogal eens voorkomen dat je te snel naar de verkeerde schaduw teleporteert en dat een vijand je opmerkt, maar eigenlijk is er dan niet veel aan de hand. Je hebt namelijk zoveel mogelijkheden om te ontsnappen, dat je vrij roekeloos door de levels kunt navigeren. Als je te dicht bij een vijand komt, vult een meter zich. Wordt deze geel, dan trekt hij zijn zwaard en komt hij naar jouw plek toe. Blijf je daar staan, dan wordt hij langzaam rood en dan pas heeft hij je opgemerkt en gaat hij je aanvallen.

Overigens is het wel zo dat wanneer deze meter rood wordt, je meestal wel dood gaat. De vijanden hebben namelijk zwaarden die lichtflitsen op je af kunnen vuren en je met één slag verpulveren. Buiten dat heb je de eerder genoemde skills en categorieën vaak niet eens nodig, want met teleporteren kom je al een heel eind. De vaardigheid die je waarschijnlijk het meeste zal gebruiken, laat nabije vijanden oplichten door de muren en oppervlaktes heen. Afsluitend kunnen we eigenlijk stellen dat het allemaal net iets te simpel is en dat de AI je haast helpt op momenten. Het is een vermakelijke game, maar wanneer je er handigheid in hebt, is de spanning er wel van af.

Intrigerende visuele stijl, maar technische problemen

Aragami heeft een leuke visuele stijl. Het lijkt getekend en past prima bij de game. Je waant je in ieder geval al gauw in Japan en het bijbehorende tijdperk. Je kan je echter niet continu vergapen aan de stijl van de game, want je wordt snel wakkergeschud door de irritante technische problemen. Het voornaamste probleem zijn de framedrops. Soms krijg je een cut-scène voorgeschoteld die heel erg veel haperingen bevat. Met name het wisselen tussen in-game cut-scènes en de daadwerkelijk gameplay zorgt soms voor bijna onspeelbare momenten.

Inmiddels is er wel een update voor Aragami verschenen die het grotendeels oplost, maar nog steeds ga je hier en daar een framedrop opmerken. Ook de camera wil nogal eens een eigen weg gaan. Dit gebeurt vaak tijdens het bereiken van checkpoints. Wanneer het logo van opslaan rechtsboven in beeld verschijnt, gaat je camera soms opeens een kant op waar je helemaal niet naar kijkt. Als je dan net van de ene schaduw naar de andere wilt teleporteren, dan kan dat best wel frustrerend zijn als je plots naar de blauwe sterrenhemel aan het kijken bent. Absoluut een aangenaam beeld, maar niet helemaal de bedoeling lijkt me.