Review: King’s Quest – Chapter 4: Snow Place Like Home

Review: King’s Quest – Chapter 4: Snow Place Like Home – Als je aan een gamer vraagt welke ontwikkelaar de beste episodische games maakt, dan zal negen van de tien keer Telltale worden geantwoord. Veel titels die in delen worden aangeboden, worden dan ook vergeleken met spellen van deze ontwikkelaar. Een titel die zich heel goed kan meten met een Telltale-game, is King’s Quest. Deze wordt gemaakt door de nog vrij onbekende The Odd Gentlemen, maar als ze de kwaliteit aanhouden van de drie al eerder uitgegeven hoofdstukken van King’s Quest, dan is deze ontwikkelaar straks het meest gegeven antwoord op de eerder genoemde vraag. Dan moet episode 4 natuurlijk wel weer goed scoren.

The story begins…

In Snow Place Like Home lijkt Graham zich eindelijk te hebben gesetteld. Hij is getrouwd en is de trotse vader van een tweeling, een jongen en een meisje. Alleen wordt de rust al snel verstoord, als een oude bekende zijn kasteel binnentreedt en zijn zoon ontvoerd. Onze held zoekt 18 jaar lang tevergeefs naar zijn zoon, maar opeens staat hij voor de deur. Graham wil dit vieren door zijn gezin mee te nemen op vakantie. Alleen gaat dat niet helemaal zoals gepland. Het koninklijke gezin komt in een avontuur terecht die niet alleen hun leven kan kosten, maar ook de relaties onderling onder druk zet.

Lekker laat

Een vaak gemaakte opmerking over de King’s Quest-serie, is dat er zo verschrikkelijk veel tijd zit tussen de verschillende hoofdstukken. Als er een nieuwe episode verschijnt, ben je de vorige eigenlijk alweer vergeten. Dit is inderdaad het geval, maar The Odd Gentlemen is wel de enige ontwikkelaar die elk nieuw hoofdstuk laat aanvoelen als een compleet nieuwe game. Zo bestond het vorige deel niet alleen uit de oude ‘point-and-click’ formule van het origineel, maar werden er verschillende genres toegevoegd. Dit zorgde voor veel variatie en hoofdstuk drie was dan ook het beste wat de serie tot dan had gebracht.

In dit vierde hoofdstuk ligt de focus van de gameplay weer op heel wat anders, namelijk puzzels. Je kunt eigenlijk wel zeggen dat Snow Place Like Home een verhalende puzzelgame is. Het is op zich heel erg vet dat je niet in elk hoofdstuk hetzelfde moet doen, maar het maakt Snow Place Like Home wel de meest lineaire van allemaal. Nu zijn de vorige hoofdstukken dat in principe ook, maar je had daar toch een stuk meer vrijheid om te gaan en staan waar je wilde. Het bizarre is dat de ontwikkelaar hier ook niet echt over te spreken is, want op een gegeven moment in de game laat de zoon van Graham weten dat hij geen fan is van lineaire avonturen.

Metal Gear Solid

Waarin het vierde hoofdstuk van de serie zich ook in onderscheidt van de al uitgekomen episodes, is dat er nu veel meer cut-scènes aanwezig zijn. Je zit regelmatig voor lange tijd naar filmpjes te kijken. Natuurlijk wordt het niet zo erg als een Metal Gear Solid-titel, maar het valt wel heel erg op. Je bent nu veel minder de held van het verhaal aan het besturen. We weten dan ook niet wat we hiervan moeten denken. Had de ontwikkelaar weinig inspiratie voor dit hoofdstuk en heeft men het daarom meer gevuld met cut-scènes of is dit een bewuste keuze die gewoon niet heel erg lekker uitpakt, omdat in de vorige delen er meer gameplay was? Welke van de twee het ook mag zijn, het voelt een beetje misplaatst aan.

Dat is lachen

Het is dus jammer dat je bewegingsvrijheid nu meer beperkt is en dat er meer cut-scènes aanwezig zijn, maar gelukkig bevat de vierde episode wel de belangrijkste punten van de serie. Het spel zit namelijk weer vol met leuke humor en erg grappige verwijzingen. In zo goed als elke scène worden er wel woordgrapjes gemaakt of bepaalde onderwerpen op de hak genomen. Ook in de omgeving zijn soms leuke dingetjes te vinden, dus hou je ogen goed open als je de game speelt. We hebben dan ook regelmatig met een lach op ons gezicht gezeten tijdens onze speelsessie en het houdt eigenlijk dit vierde hoofdstuk staande.

Hoe lang nog?

Waar we namelijk minder lol mee hebben gehad zijn de eerder genoemde puzzels. Deze zijn niet heel erg moeilijk om te begrijpen en zitten in principe aardig in elkaar, maar vragen af en toe heel veel geduld van je. Zo kom je bijvoorbeeld op een gegeven moment een puzzel tegen waarbij je objecten op drie etages moet beïnvloeden. Om op de verschillende verdiepingen te komen, heb je geen trap tot je beschikking, maar moet je klimmen. Dit klauteren is een heel langzaam proces en maakt het oplossen van de desbetreffende puzzel een onnodig tijdrovend iets. Net als met de vele cut-scènes lijkt het er ook hier op dat het de ontwikkelaar aan inspiratie ontbrak.

Score!

Waar The Odd Gentlemen wel mee weet te scoren is met de altijd prima voice-acting, maar ook met de nieuwe personages die worden geïntroduceerd. Dit zijn er niet heel veel, maar ze zijn zeer goed uitgewerkt. Tevens laat de vierde episode zien dat de hoofdpersonages heel sterk zijn. Er zitten heel af en toe wat emotionele scènes in Snow Place Like Home, en ook al weet je dat deze er aan zitten te komen, je voelt toch met de desbetreffende personages mee. Dat is toch een compliment waard voor de ontwikkelaar, ook al is Snow Place Like Home helaas het zwakste deel in de serie.