aoalogo
DLC Special: Dark Souls III – Ashes of Ariandel – “Ik ben zo door dit gebied heen. Waarschijnlijk ga ik een paar keer dood, maar dat hoort erbij.” Zo begint menig trotse Dark Souls speler aan een nieuw gebied met de volle verwachting dat het wel goed komt. Al gauw verandert deze hoop in wanhoop en een uitspraak als “Komt er nu nooit een einde aan dit gebied?” dekt de lading beter. Of iets anders herkenbaars: “En daar verdwijnen weer eindeloos veel Souls bij de bossfight.” Welkom bij Ashes of Ariandel, de eerste DLC voor Dark Souls III, waar je zulke situaties zeker terug gaat zien.

Uitdagend als altijd

From Software zou From Software niet zijn als je niet allereerst moet zoeken naar de manier waarop je dit nieuwe domein kan betreden en dat moet dan ook. Op de weg naar de Cleansing Chapel tref je vlakbij een bonfire opeens een mysterieus en vervormd figuur al biddend op de grond aan. Hij is op zoek naar een Ashen One om de wereld van Ariandel te verlichten en de duisternis te weg te branden. Een vrouw – tevens een Ashen One –  is je voorgegaan, maar zij beschikte niet over het vuur waarover jij als speler wel beschikt. Deze boodschapper doet een beroep op jouw goede hart en hoopt dat je zonder nadenken deze wereld wilt helpen. Dat doe je dan ook.

aoa1

Nadat je dit verzoek geaccepteerd hebt, verschijnt er een cut-scène en word je in een schilderachtige wereld gezogen. Letterlijk namelijk, want je wordt getransporteerd naar het koninkrijk van Ariandel dat zich in een schilderij bevindt. Ariandel was ooit een land vol pracht en praal, maar die tijden van weleer liggen gehuld achter een winterse woestenij, bewoond door diverse bloeddorstige beesten en mensen die je maar wat graag terugsturen naar je grafkist.

Vanaf het moment waarop je de eerste vijanden tegenkomt, brengt From Software gelijk weer die spanning terug. Je start in een grot waar vrij weinig te doen valt, maar eenmaal buiten sta je oog in oog met een stel soldaten. Deze zogenaamde ‘Followers’ zien er op het eerste gezicht niet indrukwekkend uit, dus ren je er zonder aarzelen op in. Ze hebben wat weg van die Hollows aan het begin van Lothric Castle, dus hoe moeilijk kunnen ze nu zijn? Al snel keer je terug naar de realiteit en rol je als een dolle om al die aanvallen maar te ontwijken. En natuurlijk wordt het, naarmate je verder komt, lastiger en uitdagender. From Software legt de lat hoog in hun eerste uitbreiding en slaagt er wederom in je zenuwslopende gevechten voor te schotelen.

aoa2

Verwacht het onverwachte

In Dark Souls III is de kracht van de gameplay juist dat je verrast wordt door het onverwachte. Je loopt in een rustig gebied dat er onschuldig uitziet en plots word je geconfronteerd met vijanden en obstakels waar je geen rekening mee had gehouden. Hetzelfde zien we terug in de DLC, want op een gegeven moment zagen we een item liggen en toen we erop afliepen, zakte plots de sneeuw onder onze voeten vandaan en vielen we naar beneden. De kleine val leverde gelukkig geen schade op, maar dat verandert snel wanneer je door het aangrenzende bevroren bos loopt. Ineens was daar een levende boom die me vastpakte, waardoor enig schrikeffect ook aanwezig is in de uitbreiding.Bijgevolg bleef er niet veel meer liggen dan een zielloos lichaam in een plas bloed met daarbij mijn Souls en in beeld de welbekende tekst ‘You Died’.

Niet alleen je omgeving zorgt ervoor dat je op het puntje van je stoel zal zitten om te voorkomen dat je steeds weer het loodje legt. Ook de diverse vijanden in deze uitbreiding hebben daar een handje van. Ik noemde eerder de Followers al die doelloos lijken rond te dwalen door Ariandel, maar ook wolven van groots formaat jagen in troepen op jou en springen onverwachts van bergen hongerig naar beneden. Tot slot weten vieze insecten – die iets weg hebben van een uit de klauwen gegroeide bromvlieg – je te verrassen door op hoekjes te wachten net buiten het bereik van de camera. Ook zij kunnen je regelmatig verrassen en als dit al niet overtuigend genoeg is, wacht dan maar tot je het dorp treft dat bewoond wordt door zwak ogende vogels. Ik heb mij in tijden niet zo vergist in een Dark Souls gebied als deze en dat is eigenlijk een prima aspect. De uitbreiding herbergt namelijk genoeg verrassingen die veelal erg onaangenaam zijn in plaats van dat je erdoor geholpen wordt.

aoa3

Opvallend kort

Na het verslaan van de grote eindbaas wil je eigenlijk nog meer, maar teleurstellend genoeg blijft het daarbij. Veel eindbazen heeft deze DLC niet. Natuurlijk zijn er wel wat bazen aanwezig die de nodige frustratie kunnen oproepen, maar alsnog is het niet bijster veel. De uiteindelijke echte eindbaas doet overigens wel iets verrassends, maar dat gaan we natuurlijk niet verklappen. Hoewel het aantal bazen laag is (twee om precies te zijn), zijn ze wel een plezier om te verslaan. Als we kijken naar eerdere uitbreidingen van From Software, kregen we altijd drie tot vijf bazen voorgeschoteld. Denk aan The Old Hunters voor Bloodborne, waarin je Lady Maria, Orphan of Kos, Laurence en Ludwig the Accursed tijdens het spelen tegenkwam. Dat is beduidend meer dan het aantal in deze DLC, maar doet From Software zich dan tekort in deze uitbreiding?

Dat is zeker niet het geval. De Painted World of Ariandel is een schitterend vormgegeven wereld die zeker plezier biedt voor elke speler, maar in verhouding met andere Souls games zijn we zo’n korte uitbreiding niet gewend en dat is jammer. Helemaal omdat Dark Souls III slechts twee uitbreidingen krijgt en dit dus de eerste was. In de korte ervaring die je krijgt, wordt natuurlijk wel de bekende methode van Dark Souls III in een nieuw jasje voorgeschoteld en dat is zeker niet verkeerd. Nieuwe vijanden, items, wapens en spreuken brengen genoeg verfrissing naar de huidige game. Dat gecombineerd met een soundtrack waar je u tegen zegt dankzij de sfeervolle en juiste balans tussen muziek en gameplay. Daarnaast zit de gameplay zelf wederom uitstekend in elkaar en daarom mag je eigenlijk niet klagen. Toch blijven we het idee houden dat er meer in had gezeten en hopelijk zien we een grotere uitbreiding tegemoet in de toekomst.

aoa4

Conclusie

Of je nu ervaren bent met de Dark Souls games of niet, de Ashes of Ariandel uitbreiding brengt spelers naar een schitterend vormgegeven gebied van ijs met de nodige voorraad aan verrassingen en vijanden. Het is uitdagend zoals altijd en veel onverwachte momenten houden je weer op het puntje van je stoel terwijl je onderzoekt wat er is gebeurd in het eens zo mooie koninkrijk. Grafisch gezien doet het wat je van From Software verwacht en dus is het een genot om te beleven. De soundtrack bij de bazen en de eindbazen zelf is weer van een meesterlijk niveau, maar lang niet alles is perfect aan deze uitbreiding. Zo is de DLC opvallend kort, zeker wanneer je de vergelijking trekt naar de andere Souls games en dat is best jammer. Begrijp me niet verkeerd, From Software levert weer een uitstekende vorm van continu sterven met deze DLC, maar ons ‘lijden’ had wel wat langer mogen duren in de vorm van meer eindbazen. Ondanks de korte duur is het een aanrader voor de liefhebber en nieuwkomer. Durf jij de landen van Ariandel te trotseren?