Gespeeld: Ghost Recon: Wildlands – In maart komt Ubisoft met een gloednieuw deel in de Ghost Recon franchise, een reeks die al geruime tijd stil ligt. Het laatste Ghost Recon deel werd uitgebracht in 2012, namelijk Future Soldier en verscheen onder andere voor de PS3. Het is dus ruim 5 jaar geleden dat Ghost Recon haar gezicht heeft laten zien en dus waren we aangenaam verrast toen Ubisoft tijdens de E3 van 2015 ‘Wildlands’ onthulde. De game is echter heel anders dan de voorgaande Ghost Recon games en dat kan uiteraard positief of negatief uitpakken. Ubisoft was in ieder geval zo vriendelijk om ons een aantal uren met een vroege build van de game te laten spelen en hoe dat ons beviel, ga je nu lezen.

Drugskartel Santa Blanca

De game speelt zich af in het prachtige land Bolivia. Dit land kent ontzettend veel ecosystemen en je hoeft dus het land niet uit om te kunnen zonnen, jungle-expedities te doen of zelfs te skiën. Al deze ecosystemen zijn verwerkt in het speelveld en op die manier krijg je, ondanks dat je in één land verblijft, verschillende omgevingen te zien. Zo is het goed mogelijk dat je een drugslab diep in de jungle dient op te rollen terwijl je op het andere moment in een soort woestijn aan de slag gaat. Dit zorgt voor de nodige variatie in de game en hier zijn we dan ook best enthousiast over.

Het land Bolivia is in de game in handen van het drugskartel Santa Blanca, dat gerund wordt door een psycho baas onder de naam El Sueño. Hij is uiteraard geen lieverdje en jouw uiteindelijke doel is om zijn hele organisatie naar de filistijnen te helpen, door beetje bij beetje alles van hem weg te nemen. Hij heeft van Bolivia een ‘narco state’ gemaakt en daar zijn de Amerikanen natuurlijk niet blij mee. Samen met andere Ghosts word jij naar Bolivia gestuurd, al is hier op papier niets over bekend. Jouw aanwezigheid in het land als Elite Special Operative uit Amerika dient geheim te blijven en hiermee is de gehele operatie dus een soort ‘black op’.

Wapens en personage aanpassen

Jouw taak is dus om samen met je team het drugskartel uit te schakelen, maar alvorens we aan de game begonnen mochten we eerst ons eigen personage aanpassen. Dit systeem is behoorlijk uitgebreid en je kunt je ‘Ghost’ voorzien van een breed scala aan baarden, broeken, vesten, hoofddeksels, tattoo’s, gezichtsvormen en nog veel meer. Zo kun je op die manier jou ideale bad-ass Ghost creëren om het landschap van Bolivia te bevrijden van het drugskartel. Hoe de rest van je team eruit ziet, daar heb je verder geen invloed op, je zult het moeten doen met het personage dat de game je toewijst.

Dan is er nog de Gunsmith en hier kun je wapens samenstellen, uitbreiden en aanpassen. Ben je bijvoorbeeld iemand die graag met een sniper op pad gaat, dan kies je als primair wapen een snipergeweer. Belangrijk is dan dat je de stabiliteit van je wapen doet verbeteren, er een silencer op plaatst alsook een vizier. Al deze onderdelen speel je naargelang je in de game vordert vrij, evenals skill points. Die laatste worden gebruikt om extra opties te unlocken voor de gear die je mee hebt. Zo unlock je betere silencers, langere barrels, grips enzovoort.

Skill points strekken echter verder dan alleen je gear uitbreiden, ook je personage kun je ermee verbeteren. Zo kun je ervoor zorgen dat het richten sneller gaat, dat je stamina omhoog gaat, zodat je langer kunt rennen of dat je je gadgets van extra mogelijkheden kunt voorzien. Zo heb je een drone bij je, waarmee je vijanden kunt spotten vanop enige afstand, maar in het begin is de accu hiervan nogal zwak. Dit kun je dan compenseren met skill points die je verdient, zodat je langer de tijd hebt om vijanden te spotten met de drone.

Het aanpassysteem in de game gebaseerd op deze skill points en unlocks is ontzettend uitgebreid. De mogelijkheden zijn grenzeloos en je kunt van je Ghost een heuse elite soldaat maken. Dit systeem is doordacht en zit erg goed in elkaar. Ubisoft gaf ons als voorbeeld de mogelijkheid om halverwege de game dit systeem te verkennen, met 40 skill points die we konden besteden. Als je dan ziet hoeveel mogelijkheden dit systeem biedt, zie je ook gelijk dat hier enorm veel werk aan is besteed.

Gameplay

Wanneer je hier allemaal klaar mee bent, is het tijd om Bolivia in te gaan. De game kent een open-wereld die werkelijk gigantisch is en je bent eigenlijk vrij om te gaan en staan waar je maar wilt. Je merkt dat de game heel veel invloeden heeft van andere bekende open-wereld games, zoals Just Cause en Mafia III. Je kunt missies op de gigantische map uitkiezen wanneer jij er zin in hebt en tussentijds kun je ook kleinere zijmissies aannemen als je even geen zin hebt in uitgebreide verhaalmissies. Deze opzet doet een beetje denken aan Just Cause en dat past erg goed bij de game, al is het totaal niet datgene wat de Ghost Recon franchise altijd heeft gedaan.

Het schieten binnen de game voelt redelijk goed aan, de wapens voelen allemaal wat anders aan en de uitbreidingen die je toepast zijn wel degelijk merkbaar en niet alleen voor de show. Het besturen van voertuigen is ook iets, want zo zijn er maar liefst 60 verschillende voertuigen waarbij je achter het stuur kunt kruipen. Denk aan motoren, sportwagens, trucks, helikopters, vliegtuigjes en nog veel meer. Het besturen hiervan voelt goed aan, al was de helikopter in de build die we speelden nog wat lastig om te besturen. Ook luisterde deze niet altijd even goed naar onze input.

De missiestructuur is iets waar we nog wel onze twijfels over hebben. We hebben enkele missies gespeeld en eerlijk is eerlijk, deze hebben allemaal toch wel het één en ander van elkaar weg. Het is de typische structuur van; ‘ga naar deze basis, schakel een x aantal vijanden uit en pak de hoofdbaas’. Nu is het wat voorbarig om meteen te roepen dat het repetitief is, zonder dat we veel van de game hebben gezien. Desalniettemin zijn we wat sceptisch over het geheel en we hopen dat dit straks bij de uiteindelijke release allemaal wordt weggenomen.

Coöp en singleplayer

We hebben Ghost Recon: Wildlands kunnen spelen in singleplayer modus en in coöp. Dit laatste verbeterde de ervaring van de game aanzienlijk en liet zien hoe je bij moeilijke missies echt als een team moet samenwerken. In deze game is coöp zo ontzettend goed uitgewerkt en doordacht, dat je het haast niet als een singleplayer game wilt spelen. Uiteraard is de game in singleplayer ook prima te doen, maar het lijkt erop dat je enkel het maximale uit de game haalt als je in coöp aan de slag gaat.

Als je in coöp speelt, speel je gewoon dezelfde missies als dat je dat in je eentje zou doen. Hierbij neem je de progressie gewoon mee en vice versa, je bent dus vrij om te wisselen hiertussen, waardoor je niet afhankelijk bent van andere spelers als je verder wilt gaan. Het enige verschil is natuurlijk dat als je terugschakelt naar een singleplayer ervaring, dat je team dan uit computergestuurde personages bestaat. Kortom, het maakt dus niet uit of je de game in singleplayer of in coöp speelt, de progressie blijft hetzelfde en dat is erg prettig.

Voorlopige conclusie

Ghost Recon: Wildlands wist ons behoorlijk te verrassen tijdens de speelsessie en met name de coöp ervaring lijkt spot on te zijn. De grote open-wereld die helemaal te verkennen is met daarin meerdere ecosystemen, een tal van voertuigen en zijmissies zal genieten geblazen worden voor menig speler. De missies op zichzelf zijn overigens het enige wat ons nog enige zorgen baart, we zijn namelijk bang dat dit een te repetitief geheel wordt, iets wat Mafia III bijvoorbeeld niet veel goeds gedaan heeft. Door het in coöp te spelen werd enige sceptisme weggenomen, aangezien met menselijke medespelers spelen toch echt leuker is, ook al gaat het om dezelfde soort missies. Dat is echter een scenario dat niet voor iedereen mogelijk of weggelegd is. Bovendien zijn er altijd mensen die op zoek zijn naar een mooie singleplayer game met een goed verhaal. Of dat laatste ook van toepassing is op Ghost Recon: Wildlands, dat kunnen we pas met zekerheid zeggen als we de uiteindelijke game gespeeld hebben.