Review: Semispheres

Review: Semispheres – Het is altijd heel erg leuk als je een game kan spelen in coöp. Het samen op avontuur kunnen gaan, zorgt voor een extra dimensie. Het enige nadeel is dat je er wel iemand anders voor nodig hebt. Is er even niemand in de buurt of is er online niemand te vinden, dan kan je niet gebruik maken van een coöp-modus van een spel. Met Semispheres heb je dit probleem niet. Het is namelijk een coöp-game die alleen maar in je eentje te spelen is. Zorgt dit voor een leuke ervaring of is het gewoon niet mogelijk om coöp te spelen zonder een teamgenoot?

Twee, maar toch één

In Semispheres krijg je twee dezelfde levels naast elkaar te zien, alleen verschillen deze van kleur. In beiden is het de bedoeling om een kwal – ja, je leest het goed: een kwal – naar de uitgang te brengen. Er staan alleen wel een aantal vijanden en obstakels in de weg, die in elke alternatieve dimensie anders kunnen zijn. Je hebt echter wel de mogelijkheid om vanuit één dimensie de andere te manipuleren en zo kun je bijvoorbeeld een eventuele geblokte doorgang vrij maken.

Moeilijke capriolen

Dat je twee verschillende kwallen moet besturen, klinkt misschien heel erg verwarrend, maar gelukkig blijkt al snel dat dit niet het geval is. Vaak kun je eerst met de één aan de gang, voordat je de ander gaat besturen. Levels waarin je beide kwallen tegelijk moet besturen, komen sporadisch voor en degenen die er zijn, vragen niet al te veel onlogische of moeilijke capriolen. Je kunt dus zonder problemen de verschillende levels doorlopen. De besturing zelf voelt ook prima aan, dus ook op dat vlak is er niets op aan te merken.

Power up!

Semispheres weet de speler ook genoeg variatie voor te schotelen. Dit komt niet doordat puzzels groter worden, want dat is niet het geval, maar hoofdzakelijk door de toevoeging van meer en/of verschillende power-ups. Zo kun je bijvoorbeeld in sommige levels een soort ‘worm hole’ plaatsen en als je hier in gaat, dan kun je de andere dimensie beïnvloeden. Ook zijn er mogelijkheden om een kwal van de ene naar de andere dimensie te trekken of dat er van dimensie wordt gewisseld. Dit zorgt er voor dat de game niet gaat vervelen en steeds weer andere puzzels met zich meebrengt.

Klaar is Kees

De puzzels mogen dan wel goed in elkaar steken, ze zijn alleen niet heel erg uitdagend. Je gaat ervan uitgaan dat een spel in dit genre de speler eerst laat wennen aan de mogelijkheden van de game en daarna steeds moeilijkere opdrachten serveert. Dit doet Semispheres gewoon niet. Eigenlijk is in elk level al vrij snel duidelijk wat ongeveer de bedoeling is om deze goed af te sluiten. Dit wordt namelijk altijd verraden door de plaatsing van de power-ups en in welke dimensie deze staan. De game geeft je hierdoor al een voorzet en dan is het zaak om deze er simpelweg in te koppen.

Je gaat dus vrij snel door de verschillende levels heen en het geeft je daardoor ook weinig voldoening. Dat is erg jammer, want Semispheres loopt nu niet bepaald over van content. Sterker nog, dat is vrij karig. De combinatie hiervan zorgt er dus voor dat je heel snel klaar bent met de game: letterlijk en figuurlijk. Nu is Semispheres maar 12 euro, maar zelfs voor die prijs is de game gewoon te kort. Daar komt ook nog eens bij dat er verder geen reden is om de game opnieuw te spelen. Nou ja, alleen voor Trophy jagers is er een reden, maar na één extra speelbeurt houdt het ook op.