DLC Special: Battlefield 1 – They Shall Not Pass – In oktober vorig jaar kwam Battlefield 1 uit en sinds de release is er nog niet veel nieuwe content verschenen voor de shooter. Ja, er kwam in de tussentijd een nieuwe map naar de game, Giant’s Shadow, en een kruisboog waarmee je granaten kon afschieten, maar dat was het dan wel. In vergelijking met de vorige Battlefield zit er nu een groter gat tussen de release van de game en de eerste DLC, maar deze is inmiddels ook gearriveerd. They Shall Not Pass is nu beschikbaar voor bezitters van Battlefield Premium en de afgelopen week hebben we de nieuwe content natuurlijk uitgeprobeerd. Het eerste pakket beviel ons zeer goed en in deze DLC special ga je lezen waarom.

Vive la France!

In het origineel zitten verschillende legers en met They Shall Not Pass wordt dat verder uitgebreid met het Franse leger. Het Franse thema is tevens terug te zien in de nieuwe maps, voertuigen en wapens. De vier nieuwe maps die deze uitbreiding ons brengt bevinden zich allemaal in Frankrijk en hiervan zijn er twee speciaal bedoeld voor infanterie. Op de andere twee kan je wel met voertuigen aan de slag en dat zijn Soissons en Rupture. De eerste van deze maps representeert het Franse platteland met wat boerderijen en een dorp waar een kleine rivier doorheen loopt. Wat deze map tot een goede map maakt, is de afwisseling tussen gebouwen en open gebieden, waardoor elke vorm van een gevecht mogelijk is.

Met voertuigen heb je genoeg ruimte en mogelijkheden om bijvoorbeeld in Conquest vlaggen te veroveren en deze te verdedigen. Het kleine dorpje dat een centraal punt vormt in de map, is weer zeer geschikt voor infanterie en door de verschillende wegen er doorheen en de rivier heb je voldoende ruimte om te flankeren. Deze map bevat ook de nodige hoogteverschillen en dat zien we eveneens terug in Rupture. Tussen de felrode bloemenvelden heb je op deze map veel punten waar de actie samenkomt. Ook hier heb je weer een centraal punt in de vorm van een grote brug over een rivier. Deze verbindt de verschillende delen van de map met elkaar en in Conquest is de B vlag er precies in het midden. Hier is dus altijd actie te vinden en als kers op de taart kan de brug opgeblazen worden.

Wederom zijn hier dus hoogteverschillen aanwezig en dat biedt voor elk type speler mogelijkheden. Aan beide kanten van de map zijn door de loopgraven genoeg opties om dekking te zoeken en punten te vinden om te verdedigen. Je hebt op deze map eigenlijk meerdere zogenaamde knelpunten en de locatie bij de brug is er daar één van. Door de grote open vlakte aan beide kanten van de brug, maakt dat het wel wat lastiger om naar vlaggen te gaan. Je bent namelijk een vrij makkelijk doelwit voor de tegenstander. Buiten dat is de map verder prima en leuk om potjes op te spelen. De andere twee maps zijn echter niet geschikt voor voertuigen en richten zich dus volledig op gevechten te voet.

Verdun Heights is een map die ook de nodige hoogteverschillen kent en dan met name aan één kant van de map. Hier is een helling vlakbij een bunker volledig verbrand en overal is nog wat vuur te vinden. Dit vormt meteen een gevaar voor jezelf, want ga je er in liggen, dan vlieg je kortstondig in brand. In dit gedeelte van de map moet je dus in beweging blijven, waartoe je ook voldoende de ruimte krijgt dankzij de open stukken en loopgraven. De map voelt echter wel wat klein aan en in Conquest ontstond de situatie waarbij we veel van punt naar punt aan het lopen waren. De middelste vlag bij een kapot geschoten kerk is in deze map het vaste knelpunt, waar bijgevolg dan de meeste gevechten zijn. Dat is overigens niet alleen in Conquest zo, maar ook in de nieuwe modus Frontlines.

Voor we het over die modus gaan hebben, kijken we eerst nog even naar de laatste map van de vier. Dit is Fort De Vaux en het is een puur explosievenfestijn in een fort met veel gangen en kleine ruimtes, waarbij chaos de hoofdrol speelt. Welke modus je ook speelt, deze map biedt constant actie en ontploffingen van granaten. In Battlefield 4 had je Operation Locker en dit is in zekere zin hetzelfde, maar dan aangepast met een eigen uiterlijk voor Battlefield 1. Buiten het gehavende fort is er wat ruimte om te flanken en de andere vlaggen te bereiken, maar elke locatie is eigenlijk wel een knelpunt. Hoewel deze map in Conquest meer aanvoelt als Domination met meer vlaggen, is en blijft het uiteindelijk op en top vermaak dankzij alle chaos. Je hebt door de opzet van de map een paar rustmomenten tussen de actie door, wat soms nodig is in alle hectiek waar je mee te maken krijgt. In dat opzicht is dit een fraaie afwisseling in vergelijking met de andere maps.

Frontlines is een mooie combinatie

Met They Shall Not Pass zien we de intrede van een gloednieuwe modus die Frontlines heet. Dit vormt een fraaie combinatie tussen Rush en Conquest, waarbij matches lang kunnen duren of heel snel voorbij zijn. Als team beheer je een eigen vlag of locatie voor twee telegramstations die je dient te verdedigen. In het midden is er één neutrale vlag die door beide teams gecontroleerd kan worden. Om deze over te nemen, dien je net als in Conquest vijanden te doden, waardoor je de vlag kan pakken. Stel dat jouw team dat gedaan heeft, dan moet je daarna nog een vlag overnemen van de tegenpartij, waarna je de twee telegramstations op moet blazen. Voor dat laatste krijgt het aanvallende team een aantal tickets net als in Rush. Zijn de tickets (aantal respawns) op, dan dien je als team weer de vlag ervoor te pakken, zodat je een nieuwe aanval kan inzetten.

De opzet van deze modus is gaaf en geeft de multiplayer van Battlefield 1 een nieuwe dynamiek, want je dient veel beter de punten te verdedigen en de actie komt van nog meer kanten daar waar het tegelijkertijd meer compact aanvoelt. Alleen het overnemen van de vlaggen duurt soms tergend lang en dit had wat ons betreft wel wat sneller gemogen. Het geeft de tegenstander in zo’n situatie meer kansen om te verdedigen, wat het spannender maakt, maar alsnog is het eigenlijk net even iets te lang. Los van dat is Frontlines net zoals de vier nieuwe maps een fraaie toevoeging aan de game. Deze modus is overigens vooralsnog enkel beschikbaar op de nieuwe maps, maar we hopen dat daar in de toekomst verandering in komt.

Het nieuwe arsenaal is geweldig

Met deze uitbreiding krijg je ook nog toegang tot zes nieuwe wapens en ook hier zie je deels het Franse thema in terug. Voor elke klasse is een nieuw wapen vrij te spelen via speciale opdrachten die je dient uit te voeren met andere wapens en gadgets. Deze opdrachten zijn toffe uitdagingen en niet al te moeilijk. Het vrijspelen zal ook niet al te lang duren en deze nieuwe wapens zijn absoluut de moeite waard. Bij Assault krijg je Ribeyrolles 1918, die een bipod heeft aan de onderkant om neer te zetten. Dit wapen heeft een gevoelsmatig iets lagere firerate en lijkt ook wat stabieler te zijn dan de andere SMG’s. Naast dit wapen krijg je als Assault ook een Zweedse shotgun, de Sjögren Inertial, die niet heel bijzonder is, maar toch net wat meer accuraat aanvoelt dan andere types. In ieder geval een zeer krachtig en fijn wapen om te hanteren.

De Medic krijgt een erg sterk wapen met de RSC 1917, die tot een bepaalde afstand tegenstanders met twee schoten neer kan leggen. Je moet hierbij wel wat meer geduld hebben tussen het schieten door, want het wapen is wat traag. Desalniettemin is het een ontzettend effectief ding wat het leuk maakt om te gebruiken. Voor de Support is er de Chauchat en de beste omschrijving hiervoor luidt: “Hits like a truck”. Het mooie van dit wapen is dat deze van alle archetypes van de klasse de laagste firerate heeft, maar wel de meeste schade aanricht. Het wapen geeft ontzettend veel voldoening vanwege de grove schade die het aanricht en omdat het keihard klinkt.

De Scout krijgt de Lebel Model 1886 en dit sluipschuttersgeweer werkt erg fijn, maar heeft wel een tergend lange animatie bij het herladen. Bij dit wapen laad je namelijk alle kogels één voor één in het interne magazijn. Het is echt iets waar je rekening mee moet houden, want anders verlies je vaak in gevechten. Verder heb je nog een verlengde versie van de MLE 1903, maar die is niet heel boeiend. Alle andere wapens zijn samen een ontzettend fraaie toevoeging aan de game. Ja, sommige wapens zijn wat afwijkend, maar dat maakt ze juist erg speciaal en gaaf om te gebruiken. Naast de genoemde vuurwapens zijn er ook nog wat nieuwe mêleewapens toegevoegd, die je via puzzels moet verzamelen. Dit zijn de Cogwheel Club, de Nail Knife, Trench Fleur en de Raider Club. Die laatste is van de Trench Raider, wat de nieuwe Elite Class is en ook dit is een welkome additie tot het geheel.

Lekker knuppelen

De Elite Classes zijn af en toe te vinden op een map en zodoende ook de Trench Raider. Als je deze speciale kit oppakt, zie je meteen dat deze geen vuurwapen in zijn hand heeft in tegenstelling tot de anderen. Nee, deze draagt dus de Raider Club bij zich wat eigenlijk gewoon een combinatie is van een knots en een lange knuppel. Deze heeft aanzienlijk meer bereik dan je normale mêleewapen en ook beschik je over meer health. Daarnaast kan je een healthkist neerzetten voor jezelf en teamgenoten met daarbij ook nog eens rook- en gewone granaten. De Trench Raider is een feest om te gebruiken, want je kan met gemak een loopgraaf betreden en achter elkaar vijanden dood rammen. De tegenstander kan hem wel van een afstand waarnemen, want zijn gekreun bij het slaan is van ver te horen.

Twee nieuwe voertuigen

Op het vlak van wapens en maps zijn we erg te spreken over They Shall Not Pass, maar we hadden wel wat meer voertuigen verwacht. De uitbreiding bevat eigenlijk maar één voertuig wat de St. Charmond is, want de andere is een Behemoth die kortstondig te gebruiken is. De nieuwe tank is een langere en smallere variant die wat sneller schiet en in sommige situaties wat onhandig is. Je kan namelijk makkelijk vast komen te zitten in een loopgraaf met dit ding. Het andere voertuig, de Char 2C, is een uit de kluiten gewassen tank en het is de eerste Behemoth die zich vlot over een map kan bewegen. Hiermee kun je dus efficiënt vlaggen overnemen en een hoop vijandelijk vuur incasseren. Hopelijk gaat DICE de andere maps ook beschikbaar maken voor dit voertuig, want het geeft op de juiste manier ondersteuning aan het team dat achter staat. Als laatste heeft DICE nog de Siege Howitzer toegevoegd en hiermee kun je van op een afstand de tegenstander bombarderen.

Conclusie

Het enige echte minpunt aan They Shall Not Pass is de Siege Howitzer, omdat deze nauwelijks opvalt in de gevechten. Dat is jammer, want in potentie kan het een erg interessante toevoeging zijn. Voor de rest is dit een verzorgde uitbreiding die zeker wat toevoegt aan de Battlefield 1 ervaring. De multiplayer wordt op een nette en fijne wijze verrijkt met afwisselende en gave maps met daarbij een goed arsenaal aan nieuwe wapens dat de moeite waard is. Sommige wapens wijken ietwat af van het traditionele aanbod en dat maakt ze juist erg fijn om te gebruiken. De overige toevoegingen, zoals de Trench Raider, de nieuwe tank en Behemoth, zijn de kers op de taart. They Shall No Pass is geslaagd en gaat ons nog heel wat uren vermaken. Toch hoop ik wel dat de volgende uitbreiding niet te lang op zich laat wachten, want zo blijft de ervaring fris.