Review: Tekken 7

Review: Tekken 7 – In 1994 kwam voor het eerst de fighting game Tekken uit voor de originele PlayStation en wat daarna volgde, was een reeks aan spectaculaire fighting games in een franchise die inmiddels ontzettend veel respect verdient en krijgt. Het is dé fighting franchise die onlosmakelijk verbonden is aan het merk PlayStation en het is tevens één van de meest vriendelijke instap fighters die er is. Laat de ‘makkelijke instap’ je echter niet voor de gek houden, want ook op topniveau weet Tekken zeker z’n mannetje te staan. Met genoeg lange en complexe combo’s is er genoeg huiswerk voor diegene die online zijn geluk wilt beproeven in de games. De franchise is nu voor het eerst speelbaar op de PS4 en dat in de vorm van Tekken 7. Wij hebben al heel wat online potjes achter de rug en de game inmiddels aardig onder de knie, tijd dus voor de review.

Het einde van de Mishima-saga

Alhoewel Tekken 7 vooral gezien wordt als een competitieve fighter, hangt er ook een heel verhaal aan de personages vast. We hebben het dan vooral over de twee iconische vechters Heihachi Mishima en Kazuya Mishima, respectievelijk vader en zoon. In de verhalende modus van Tekken 7 wordt er uitgelegd wat er volgde na de gebeurtenissen van Tekken 6. Om je geheugen even op te frissen zijn er video’s beschikbaar over de vorige Tekken-delen die je het verhaal nog eens haarfijn uitleggen. Hiermee is Tekken 7 de meest complete verhalende game in de franchise ooit.

Alhoewel het verhaal van Tekken 7 best interessant is, kunnen we ons wat minder vinden in de manier waarop het verteld wordt. Je krijgt echter wel alle antwoorden die je wilt over de franchise. Zo kom je te weten waarom Heihachi geprobeerd heeft zijn kleinkind Jin te vermoorden en waarom hij zijn eigen zoon Kazuya in het ravijn gooide. Het duivel-gen speelt hier een grote rol in en dus wordt er ook besproken wie of wat de origine daarvan is. De game is dankzij deze onderwerpen wat harder dan de vorige delen en men schroomt niet om donkere mysteries te onthullen. Heihachi speelt in deze verhalende modus een grote rol en is natuurlijk ook de grootvader van de franchise, die we maar niet genoeg in beeld kunnen zien.

Maar de manier waarop het verhaal wordt verteld is helaas wat aan de saaie kant. Met name de voice-over van de journalist is om bij in slaap te vallen en de cut-scènes die worden afgewisseld met tekeningen weten ons maar moeilijk te prikkelen en dat terwijl we wel geïnteresseerd zijn in het achterliggende verhaal. Men heeft zich hier simpelweg vooral gefocust op het onthullen van mysteries, in plaats van zich te focussen op een goede verhaalvertelling en het bouwen van een sterke spanningsboog. Een wat rommelige modus in onze optiek en dat is een wat gemiste kans. Als je zoiets doet, zorg dan dat je het ook echt goed doet. Maar goed, de primaire focus in Tekken ligt logischerwijs ergens anders, namelijk de gameplay. Hoewel dat geen excuus mag zijn als je zoveel mysteries gaat onthullen.

Rage Art en Power Crushes

Tekken 7 introduceert een compleet nieuwe mechaniek die nog nooit eerder in een Tekken-game heeft gezeten. Hiermee toont de ontwikkelaar het nodige aan lef, want ondanks het feit dat we altijd nieuwe Tekken-games willen, moeten ze tegelijkertijd ook allemaal enigszins hetzelfde blijven. Hiermee doelen we dan voornamelijk op de mechanieken, die al sinds het eerste Tekken-deel redelijk hetzelfde zijn gebleven. Nieuwe moves, takedowns en combo’s zijn er uiteindelijk wel bijgekomen, maar zo’n cruciale toevoeging als Rage Arts is de eerste keer.

Rage Arts is een cinematische combo die je kunt activeren wanneer je healthbar op een gevaarlijk laag niveau is aanbeland. Je krijgt dan een rode gloed over je personage heen die aangeeft dat je de Rage Art kunt gebruiken. Dit kan overigens maar één keer. Mis je hem? Dan heb je pech. Elke personage heeft zo zijn eigen Rage Art met cinematische weergave; erg leuk gedaan en vaak biedt het alsnog de mogelijkheid om een match te kunnen omdraaien. De niet-cinematische combo, die iets meer kans van slagen lijkt te hebben, is de Rage Drive. Deze is niet met één knop te activeren, zoals dat met Rage Art wel kan (R1). Deze drive stelt je in staat om een supercombo uit te voeren, terwijl je in Rage Mode bent. Beiden zijn te combineren na een combo.

Verder biedt de game ook nog de mogelijkheid tot Power Crushes, waarmee je de aanvallen van je tegenstander kunt overpoweren. Power Crushes zijn zwaar en in het leven geroepen door de ontwikkelaar om spammers tegen te gaan. Je hebt van die spelers die constant op je lip zitten met dezelfde moves en willekeurig afwisselen tussen boven en onder. Deze spelers kun je nu makkelijker aan door een Power Crush uit te voeren en ze weer even op afstand te brengen om zo een combo voor te bereiden.

Grafische en technische prestaties

Grafisch gezien is dit logischerwijs de best uitziende Tekken-game ooit. Personages zien er tijdens gevechten erg gelikt uit en de stages zijn om je vingers bij af te likken. Technisch gezien hebben we wel wat aanmerkingen op de game. Zo zijn er in het menu regelmatig haperingen en hetzelfde geldt voor cut-scènes. Vooral de cut-scènes in de Mishima-saga zien er minder goed uit dan de game zelf, wat toch opmerkelijk is. Het aanpassen van je personage is ook een leuke toevoeging, maar veel items die je kunt gebruiken, zitten op bijzondere manieren gemount op je personage. Ze steken bijvoorbeeld door elkaar heen en sommige items zijn niet voorzien van een ‘band’ om ze om te kunnen doen – in plaats daarvan lijken deze te zweven.

Online

Bij Tekken valt anno 2017 een online modus niet meer weg te denken, maar bij fighting games is dit lang niet altijd zo gemakkelijk als het klinkt. Timing is belangrijk, lag mag zo goed als niet aanwezig zijn en de connectie met je tegenstander dient optimaal te zijn. De ontwikkelaar weet dit als geen ander en heeft dan ook de nodige filters toegepast bij het zoeken naar tegenstanders. Zo kun je instellen dat je enkel gematcht wilt worden met spelers van een bepaald connectieniveau. Vaak resulteert dit wel in spelers uit omliggende landen of je eigen land. Zo merkte ik dat bij het omhoog schroeven van de connectiekwaliteit ik enkel nog spelers uit Nederland, België, Frankrijk, Spanje en Duitsland te zien kreeg. Dit lijkt te werken, want er was tijdens de vele online matches die we speelden weinig lag te merken.

Online kun je een ‘Ranked Match’ spelen of een ‘Player Match’, waarbij die laatste geen invloed heeft op je statistieken. Bij die laatste vind je logischerwijs dan ook spelers die wat minder goed zijn in Tekken, omdat ze eerst de game goed onder de knie willen krijgen. Alvorens de release hadden we vrij weinig problemen met de matchmaking, maar na de release lijken er wat problemen te zijn ontstaan. Dit kan uiteraard komen door de drukte en het succes in de verkoop en we hopen dan ook dat dit snel opgelost gaat worden. De problemen lijken zich tot nu toe vooral voor te doen bij Ranked Match, daar waar Player Match er minder last van heeft.

Aanpassingen

Wanneer je online speelt, kun je jouw favoriete personage uitrusten met de nodige items. Deze kun je kopen of verdienen, waarbij de mooiste items uiteraard vrijgespeeld kunnen worden. Hier is een speciale modus voor ingericht onder de noemer ‘Treasure Mode’. Hier kun je oneindig veel matches spelen tegen computergestuurde tegenstanders die alsmaar beter worden. Op deze manier verdien je Fight Money en items die je kunt gebruiken om je personage verder mee uit te breiden. De aanpassingen zijn erg divers en er is gewoon iets magisch aan een Panda met een cowboy-hoed en een rode bril op die de ene combo na de andere uit z’n mouw schudt. Wat ons betreft een erg leuke toevoeging aan de game.

Completer dan ooit

Tekken 7 is completer dan ooit en biedt talloze modi, opties en uitdagingen om je lang mee te vermaken. Alhoewel de verhalende modus wat tegenvalt, is er meer dan genoeg om deze teleurstelling goed te maken. Tekken 7 voelt als een bekroning van de franchise en stiekem ook als een afsluiter. Het zorgt voor de conclusie in het verhaal van de Mishima-saga en het zet een basis neer waar je u tegen zegt. En dan niet zo’n basis als Street Fighter V om na verloop van tijd verder uit te breiden, maar een basis die de komende jaren dienst kan doen voor meer Tekken games. Als game zijnde is Tekken 7 op zichzelf nu al uitermate compleet.