Gespeeld: Skull & Bones – In Assassin’s Creed III zagen we voor het eerst de mogelijkheid om met schepen de zee op te gaan en vijanden naar de kelder te schieten. Dat leidde tot Assassin’s Creed IV: Black Flag, een game die dit als primair uitgangspunt had, naast dat je de traditionele Assassin’s Creed gameplay op land had. Verder verscheen Assassin’s Creed: Rogue nog, die soortgelijke gameplay bood in een andere setting en daarmee hield de Naval gameplay weer op. Toch is het nooit in de ijskast verdwenen, want Ubisoft heeft die gameplay nu als basis genomen voor een compleet nieuwe game, Skull & Bones.

Naval gameplay in een nieuw jasje

Vrijwel elk jaar lekt zo goed als alles van Ubisoft voor de E3 uit, maar tegelijkertijd hebben ze altijd weer een verrassing. Vorig jaar was dat Steep dat mooi in een leeg gat sprong en dit jaar was dat Skull & Bones, dat eveneens in een gat springt. Om het gat weliswaar te dichten, dus we spreken in positieve zin over wat Ubisoft hier doet. Het is immers alweer even geleden dat we een piratengame voor onze kiezen kregen en daar zijn er sowieso niet al te veel van. Ja, je hebt Sea of Thieves van Microsoft nog, maar dat is toch weer net een wat andere game dan dit.

Skull & Bones wordt gemaakt door Ubisoft Singapore, dat ons jaren terug ook Assassin’s Creed IV: Black Flag bracht. Wat dat betreft is dit dé ontwikkelaar om met een game te komen die zich op zee afspeelt. De kennis, kunde en ervaring die men heeft opgedaan met Assassin’s Creed vormen nu de basis voor Skull & Bones. Dat betekent dus dat de gameplay veel overeenkomsten kent met de Naval gameplay uit de Assassin’s Creed franchise. Maar gezien dit een game puur gericht op Naval gameplay betreft, mag je hier natuurlijk veel meer van verwachten.

Hectische gevechten op zee

Op de E3 hebben we twee potjes kunnen spelen waarin het zaak was om zoveel mogelijk loot te verzamelen. Dit deden we met een team van vijf schepen die elk bezig waren met AI gestuurde schepen naar de kelder te jagen. Door dat te doen, werd de buit binnengehaald, maar effectiever is eigenlijk nog de optie tot enteren van schepen, want dat levert het meeste op. Na enige tijd veranderde de match echter, want na het uitschakelen van schepen en het verzamelen van loot, was daar het moment om de buit veilig te stellen. Hierbij verandert de gameplay ineens in een nog meer hectische ervaring, want het is dan zaak om zo snel mogelijk bij het eindpunt aan te komen.

Tot zover klinkt het allemaal vrij rechttoe rechtaan, maar de twist hierbinnen zit hem in het multiplayer aspect. Want gedurende het ontsnappen komen de vijf andere spelers ook om de hoek kijken en zij kunnen je dan naar de kelder schieten om jouw loot te scoren. Dit heeft natuurlijk een effect op de algehele score, want waar je in eerste instantie de meeste loot verzameld hebt, kan je ineens alles kwijt zijn als je te grazen wordt genomen door de tegenstanders en dan blijf je met lege handen achter.

Nu zijn de gevechten op zee met meer dan twee schepen sowieso al hectisch, maar als daar dan ook nog andere spelers bij komen, is het helemaal één grote chaos. Een goede chaos welteverstaan, want je krijgt het gevoel deel uit te maken van een enorme zeeslag. De kanonnen bulderen dichtbij en op grote afstand, de rookpluimen stijgen op en de wrakken zie je om je heen. Het is in feite de Naval gameplay van Assassin’s Creed, maar dan in een 2.0 jasje. Dat zit hem voornamelijk in het feit dat deze gameplay meer diepgang kent, wat ook wel nodig is als je er een complete game omheen bouwt.

Drie verschillende schepen

Bij aanvang van de multiplayer match die we konden spelen kregen we de keuze uit een drietal schepen; Fregat (Enforcer), Brigantijn (Bruiser) en Sloop-of-War (marksman). Elke schip heeft zo zijn eigen voordelen en het is verstandig om het team zo in te delen dat er van elk schip minimaal één aanwezig is. Zo is de Sloop-of-War ideaal voor aanvallen over grote afstand en zeer nauwkeurig als het voor anker ligt. Een nadeel is echter dat deze een zwakke romp heeft. Het fregat daarentegen is zeer goed beschermd, maar heeft gemiddeld rbereik qua vuurkracht. Het nadeel van dit zware schip is echter dat het draaien vrij langzaam gaat, wat in hectische gevechten een probleem kan vormen.

De brigantijn is het schip gericht op aanval van zeer dichtbij, waar het op grote afstand nauwelijks een verschil kan maken. Je bent als je dicht bij vijanden bent echter een makkelijk doel, gelukkig is dit schip erg wendbaar en beschikt het over een sterke boegram. Je ziet het, er zijn drie schepen die elk zo hun voor- en nadelen hebben en daarom is het belangrijk om dit goed op te delen in je team. Hetzelfde geldt voor de tegenstanders die een gelijkwaardige keuze hebben. Het team kan echter anders ingedeeld zijn waardoor jij van dichtbij vooral erg effectief bent, waarbij de tegenstander juist weer op grote afstand erg gevaarlijk is. Of beide teams hebben een piek in capaciteit in de middenweg, ofwel de middelgrote afstand.

Het is geheel aan de spelers om te bepalen welk schip zij nemen en als het schip kapot wordt geschoten, zul je even moeten wachten tot je kan spawnen. In de keuze van de schepen alleen al zit dus een strategisch basiselement, maar deze strategie komt pas echt naar voren als je in een groot gevecht verzeild raakt. De schepen varen overal om je heen, schieten op je en ondertussen doe je precies hetzelfde. Dat levert als resultaat enigszins geloofwaardige zeeslagen op en dat is afgaande op een half uur spelen heel erg leuk.

Herkenbare gameplay

De game zal elke speler voorafgaand het spelen een korte tutorial presenteren waarbij de gameplay wordt uitgelegd. Iedereen die Assassin’s Creed III, Black Flag of Rogue gespeeld heeft, zal echter direct met de besturing uit de voeten kunnen. Dit vanwege het feit dat het vrijwel identiek is. Maar om de game van meer diepgang te voorzien, zijn er extra elementen toegevoegd waar je rekening mee moet houden. De wind speelt bijvoorbeeld een nog grotere rol en hierbij is het zaak om de zeilen te managen, aangezien de stand van de zeilen invloed kan hebben op hoe snel je je voortbeweegt, draait en meer.

Ook kan je tot een volledige stop komen door voor anker te gaan en terwijl je stilligt, kan je vijanden op grote afstand onder vuur nemen met de hoogste nauwkeurigheid, zeker met de Sloop-of-War. Daarbij komt nog dat je tegelijkertijd goed je schip in de gaten moet houden. Er geldt namelijk geen algemene healtmeter voor je gehele schip. In tegenstelling tot Assassin’s Creed heb je nu namelijk te maken met de twee kanten van je schip. Als jij continu aan de rechterkant geraakt wordt, dan zal de health aan die kant afnemen. Het is dan zaak om of om te draaien of weg te varen.

Als je je omdraait, kan je het langer uithouden waarbij je natuurlijk kans hebt om de vijand ook flinke schade te berokkenen. Besluit je echter om weg te varen? Dan dien je 20 seconden niet in gevecht te zijn en dan zie je de bemanning aan je schip werken om de kapotte kant te repareren. Dat scheelt je verlies van loot en wachten voordat je kan spawnen. Dat was althans in de modus die we speelden het geval, maar of dat voor elke modus geldt, is even afwachten. Op dit moment heeft Ubisoft namelijk alleen de modus laten zien die we gespeeld hebben en dat is het verder.

Puur op zee

Hetgeen we hebben kunnen spelen was heel erg vermakelijk, omdat het enig strategisch inzicht vereist waarbij je wat verantwoordelijker om moet gaan met je schip door bijkomende gameplay elementen. Daarnaast zag het er visueel allemaal erg goed uit en de hectiek van een grote zeeslag met meer dan 10 schepen is een bijzondere ervaring. Jammer is dan wel dat het enteren van andere schepen zich beperkt tot een automatisch uitgevoerde actie door de game. je kan dus niet zelf van je eigen schip naar een ander gaan om daar de vijanden uit te schakelen.

Het ziet er daarmee naar uit dat Skull & Bones echt een game gaat zijn die zich enkel en allen op zee af zal spelen. Hoewel hetgeen we gespeeld hebben erg leuk was en absoluut naar meer smaakte, valt het te hopen dat de uiteindelijke game voldoende modi zal bevatten om het langdurig leuk te houden. Ook hopen we dat de singleplayer genoeg variatie en plezier zal brengen, want hoe vet gevechten op zee ook kunnen zijn, het gevaar met dit soort games is al snel dat het repetitief wordt.

Voorlopige conclusie

Skull & Bones was een mooie verrassing op de E3 en we hebben de game ook met veel plezier kunnen spelen. Het biedt een mooie hectische ervaring op zee aan die we lang niet in games hebben gezien. De herkenbare gameplay is erg prettig, want dat geeft de game een vrij hoog pick-up-and-play gehalte. Over de kwaliteit van de game hebben we weinig te klagen, want dat zit wel goed afgaande op een half uur spelen. Maar de vraag is natuurlijk of Ubisoft het genoeg kan vullen om het langdurig interessant te houden. De release staat echter pas voor eind volgend jaar, dus dat zou de ontwikkelaar voldoende tijd moeten geven om er iets prachtigs van te maken.