Review: Micro Machines World Series – Codemasters is een ontwikkelaar die we tegenwoordig vooral van series als DiRT en F1 kennen. Een stuk langer geleden waren de ‘Codies’ echter ook al bekend van een andere racegame, namelijk Micro Machines. Deze serie ging in 1991 van start op de NES en het laatste volwaardige deel verscheen in 2006 voor onder andere de PlayStation 2. Dat is alweer een behoorlijke tijd geleden en dus vond Codemasters het een goed idee om de serie nieuw leven in te blazen. Dit heeft de studio dan ook gedaan met Micro Machines World Series. De vraag is alleen of het oude concept tegenwoordig nog net zo vermakelijk is als vroeger. Tijd om dat uit te vinden.

Het bekende concept

Laten we beginnen met de kern van Micro Machines World Series, aangezien veel mensen wellicht niet bekend zijn met de serie. Deze racegame wordt gespeeld met kleine speelgoedautootjes op banen die gebaseerd zijn op huis, tuin en keukenlocaties. Hierbij kan je bijvoorbeeld denken aan een keuken, een pooltafel of een tuin. De game wordt vanuit een top-down perspectief gespeeld, wat betekent dat je alle actie recht van boven bekijkt.

Micro Machines World Series bevat twaalf verschillende auto’s waar je uit kunt kiezen. Deze auto’s zijn eigenlijk een soort personages geworden, met elk hun eigen naam en voice-over. Iedere auto heeft unieke wapens en vaardigheden. Dit is erg leuk, omdat het de wagens dan ook echt divers maakt en er verschillende speelstijlen te gebruiken zijn. De verschillende auto’s houden de races afwisselend en dat is goed gedaan.

Het is daarbij ook leuk dat je de verschillende auto’s nog op enkele manieren kunt aanpassen. Het is namelijk mogelijk om extra skins, voice-overs en andere items voor de wagens vrij te spelen. Dit gaat via een systeem met loot boxes. Wanneer je een nieuw level bereikt, zal je beloond worden met een loot box. Deze bevat vier willekeurige items om de auto’s mee aan te passen. Dit systeem werkt prima en geeft spelers de mogelijkheid om hun auto nog net iets persoonlijker te maken.

Te grote focus op multiplayer

Wat direct opvalt wanneer je Micro Machines World Series voor het eerst opstart, is de overduidelijke focus op multiplayer. Dit is op papier niet zo erg, maar in dit geval betekent het wel dat er helemaal geen fatsoenlijke singleplayer modus aanwezig is. Het enige wat je alleen kunt doen, is het spelen van losse races. Een toernooi-modus of iets dergelijks dat iets meer aan content biedt, schittert door afwezigheid. Dat is een ontzettend groot gemis, aangezien losse races al snel gaan vervelen en er verder dus niets te doen is voor spelers die liever alleen de game willen spelen.

Nou is de focus op multiplayer niet heel gek, aangezien het concept van de game zich er goed voor leent. Het probleem is alleen dat Micro Machines World Series online met erg veel problemen kampt. Zo zal je regelmatig tijdens een race de verbinding verliezen, waardoor je weer opnieuw moet beginnen. Dit gebeurt soms zelfs nog nadat je een race hebt voltooid. Heb je in die race een goed resultaat behaald? Dat is dan jammer, want die voortgang ben je dan gewoon kwijt.

Verder is er nog de matchmaking, waar ook veel mis mee is. Het kan soms namelijk wel erg lang duren voordat je in een lobby terechtkomt. De kans dat je uiteindelijk in een volle lobby (de game ondersteunt multiplayer tot 12 spelers) komt, is verder ook bijna nul. De keren dat ik in een volledig gevulde lobby terechtkwam tijdens mijn speelsessies, zijn letterlijk op één hand te tellen. In de ergste gevallen zit er zelfs geen enkele andere speler bij je. De game vult de wedstrijden dan wel aan met AI tegenstanders, maar dat is natuurlijk niet hoe het hoort. Op dit moment is de staat van de matchmaking ronduit slecht en dat is onacceptabel voor een spel dat zo erg leunt op de multiplayer.

Soms leuk, soms frustrerend

Los van de problemen die het online gedeelte van de game kent, hoe werkt het daadwerkelijke racen dan eigenlijk? Wel, ook dat is wat wisselvallig. Laat ik vooropstellen dat Micro Machines World Series op de beste momenten garant staat voor ontzettend veel speelplezier. Het oude bekende concept werkt nog steeds erg goed en als alles lekker werkt, is de game gewoon een genot om te spelen. De snelle en korte races zorgen voor veel actie en races die spannend zijn tot op de laatste seconde.

Deze momenten worden echter afgewisseld door momenten van frustratie. Zo laat de besturing wel wat te wensen over. Het besturen van de auto’s voelt bij vlagen namelijk wat zweverig en onnauwkeurig aan, waardoor het soms erg lastig is om je voertuig in bedwang te houden. Dit kan in combinatie met al het gebeuk tijdens een race voor aardig wat frustratie zorgen. Het is namelijk erg vervelend om keer op keer van de baan afgeduwd te worden doordat jij en je tegenstanders de auto’s niet kunnen besturen zoals de bedoeling is. Natuurlijk, het beuken en van de baan vallen horen bij het charme van Micro Machines, maar soms is het alleen wat te veel.

Diverse modi

Om deze review toch nog met een positieve noot af te sluiten, bespreken we nog even de diverse modi die Micro Machines World Series bevat. Het zijn niet zozeer veel modi, maar ze bieden wel allemaal een eigen ervaring. Natuurlijk kun je standaard races spelen, waarin je vijf rondes op het circuit sneller dan je tegenstanders af moet zien te leggen. Ook is er Elimination, een modus die ook op standaard circuits gespeeld wordt. Hierin is het de bedoeling om zo lang mogelijk in beeld te blijven bij de koploper, die door het spel gevolgd wordt. Val je buiten het beeld, dan lig je eruit.

Verder heb je ook nog meer competitieve modi onder de naam ‘Battle’. Hieronder vallen bijvoorbeeld speelstanden als Capture the Flag en King of the Hill. Deze modi spelen zich in speciaal ontworpen arena’s af en schotelen je een totaal andere ervaring voor. Battles worden in teams gespeeld en teamwork is hier ook echt van belang. Het leuke aan deze modi is dat de unieke wapens en vaardigheden van de verschillende auto’s hierin echt tot hun recht komen. In bepaalde situaties kan het slimmer zijn om een auto met een wat meer defensieve vaardigheid te kiezen, terwijl het andere keren loont om juist vol in de aanval te gaan. Houd je nog van een grotere uitdaging? Dan is er ook nog Ranked Play, waarin je in seizoenen een zo hoog mogelijke divisie moet zien te bereiken. Al met al is het aanbod van modi divers en biedt het voor ieder wat wils.

Conclusie

Afsluitend kan ik helaas niet anders concluderen dan dat Micro Machines World Series toch wel aanvoelt als een teleurstelling. Ja, het bekende concept kan nog steeds voor veel speelplezier zorgen, wanneer je leuke races speelt met één van de diverse auto’s. Echt heel slecht wil ik de game dan ook niet noemen. Er zijn echter te veel zaken niet in orde met deze game, waardoor dat leuke concept lang niet altijd goed uit de verf komt. De afwezigheid van een fatsoenlijke singleplayer modus resulteert erin dat het spel al snel niet meer interessant is om in je eentje te spelen. De online multiplayer zou dan wel goed in orde moeten zijn, maar ook dit is lang niet altijd het geval. Een volle lobby vinden is praktisch onmogelijk, de matchmaking werkt regelmatig voor geen meter en de besturing en vele wapens kunnen zo nu en dan voor frustratie zorgen. Gelukkig zijn de grootste problemen alsnog op te lossen, maar in de huidige staat is Micro Machines World Series zijn prijskaartje niet helemaal waard. Offline is er bijna niets te doen en online is het soms een zooitje, een gemiste kans van Codemasters.

Pluspunten

  • Het oude Micro Machines concept werkt nog steeds
  • Bij vlagen erg vermakelijke races
  • Diverse auto’s met eigen wapens en vaardigheden
  • Leuk aanbod aan modi

Minpunten

  • Fatsoenlijke singleplayer modus ontbreekt
  • Online matchmaking werkt vaak erg slecht
  • Volle lobby vinden is bijna onmogelijk
  • Onnauwkeurige besturing
  • Slechte connectie in de multiplayer

6.0