Review: Sundered

Review: Sundered – In het 8-bit en 16-bit tijdperk was het heel normaal dat games moeilijk waren. Daarna werden spellen langzaam maar zeker gemakkelijker. Zo kwamen er zelfs titels op de markt waarin het onmogelijk was om dood te gaan. In 2009 kwam Demon’s Souls om de hoek kijken en deze game introduceerde wederom een hoge moeilijkheidsgraad. De jaren daarna kwamen er langzaam aan steeds meer spellen uit die de speler weer ouderwets uitdaagden. Thunder Lotus Games doet nu ook een duit in het zakje met Sundered, waarin je speelt als de zwerver Eshe, die terechtkomt in een vreemde wereld en hieruit moet proberen te ontsnappen.

Metroid en Castlevania

Ditmaal wordt een hoge moeilijkheidsgraad gekoppeld aan een Metroidvania-game. Zoals je van dit genre gewend bent, zal je door een grote map je weg moeten zien te vinden om upgrades te bemachtigen, die je weer helpen om verder te komen. In Sundered wordt daar ook de mogelijkheid aan toegevoegd om het hoofdpersonage en diens zwaard sterker te maken. Door vijanden te verslaan, kun je punten verzamelen die je weer kunt gebruiken in een grote ‘level tree’. Dit is ook zeker nodig, want zonder deze tree zal je het spel nooit uitspelen. Doodgaan is dus iets dat nauw verbonden is met Sundered en is tevens dé manier om je personage sterker te maken. Dit komt doordat je dan weer terug naar het begin moet en dit is de enige plek waar je je personage sterker kunt maken.

Elke keer weer anders

Sundered probeert je ook elke keer wanneer je dood bent gegaan te verrassen. Het geraamte van de map – die echt flink groot is – blijft wel hetzelfde, maar de indeling verandert elke keer. Tevens zullen vijanden niet meer op dezelfde plekken te vinden zijn. Dat is een goede zet, aangezien je veel dood zult gaan in het spel en dus veelvuldig op dezelfde plekken terechtkomt. Je weet dus nooit wat je kunt verwachten. Er had overigens wel wat meer variatie in de vijanden mogen zitten. Elke keer dat je opnieuw begint, kom je steeds dezelfde tegenstanders tegen. Dat maakt het dan toch wat eentonig, ook al zijn ze steeds op verschillende plekken te vinden.

Fair Play

Het is natuurlijk prima dat een game uitdagend is, maar het mag niet oneerlijk worden. In Sundered heb je af en toe wel dit gevoel. Er worden dan zoveel vijanden op je afgestuurd, dat je wel dood MOET gaan en dat gebeurt dan ook nog eens negen van de tien keer. Op dit soort momenten heb je ook weinig aan je skills en ben je gewoon aan het button bashen alsof je leven er vanaf hangt, in de hoop dat je de gigantische golf aan tegenstanders zal overleven. Dit is vooral de eerste uren vrij vaak aan de orde en dat kan erg frustreren. Je kunt dan maar gering gebruikmaken van een ontwijkmanoeuvre, de held biedt weinig weerstand tegen tegenaanvallen en je zwaard is vrij zwak. Pas als je aardig wat upgrades hebt gekocht, komt daar een beetje verandering in.

Elk voordeel heeft zijn nadeel

Buiten het sterker maken van de statistieken van de held, zijn er ook nog speciale ‘abilities’ te vinden en tevens kun je je upgrades beïnvloeden. Voor deze gelden dat ze voor- en nadelen met zich meebrengen. Zo kan je bijvoorbeeld je zwaard sterker maken, maar dan gaat er wel een stuk van je levensmeter af. Het wikken en wegen van welke ability je gaat gebruiken, is een leuke toevoeging en dat geeft de game iets meer diepgang. Het kan er immers voor zorgen dat je iets anders moet spelen om gebruik te kunnen maken van je nieuw vergaarde voordelen of om zo min mogelijk last te hebben van de nadelen.

Flashback

Op het grafische gedeelte van Sundered is weinig aan te merken. Net als het vorige project van Thunder Lotus Games maakt Sundered gebruik van met de hand getekende graphics. Deze zien er heel erg netjes uit en het hoofdpersonage is voorzien van geweldige animaties, waardoor hij vloeiend over het beeld beweegt. Bij gamers die al ‘op leeftijd’ zijn, zal vooral het eerste gedeelte waarschijnlijk bekend voorkomen. De combinatie van de jungleachtige omgevingen gemengd met stalen constructies en de eerder aangehaalde animaties doet heel erg aan Flashback uit 1992 denken. Dat spel was toentertijd grafisch ook al prima verzorgd en dat kan dus ook over Sundered gezegd worden.

Dia’s kijken

Helaas kan hetzelfde niet gezegd worden over de framerate. De game speelt echt fantastisch als alles soepel loopt en de actie is dan heel vet, maar af en toe stottert het spel en dat kan op de meest onlogische momenten gebeuren. Je zou denken dat een groot aantal vijanden hiervoor zorgt, maar soms stottert het beeld ook als er niemand in de buurt is en je domweg door een level loopt. Als later in de game de wat grotere tegenstanders zich er ook mee gaan bemoeien, wordt het zelfs nog erger. Dan kan het spel voor een seconde of twee een heuse diavoorstelling worden en lijkt het hoofdpersonage te teleporteren. Dat is niet echt een fraai zicht en zorgt bovendien voor een onspeelbaar moment.