Review: Sonic Mania

Review: Sonic Mania – Op het moment dat je Sonic Mania opstart hoor je de bekende SEGA tune van vroeger. Het galmt door de kamer en je weet dat het goed is. Sonic Mania is een viering van het 25-jarige bestaan van het SEGA icoon, Sonic The Hedgehog. Om zijn verjaardag te vieren heeft SEGA ontwikkelaar PagodaWest Games ingeschakeld om een 2D Sonic the Hedgehog game te maken, net zoals de games uit het 16-bit tijdperk op de SEGA-systemen van toen. We hebben Sonic Mania onder handen genomen om te kijken of het project is geslaagd.

Nostalgisch

Sonic Mania is een feest van herkenning met al zijn muziek, geluiden, graphics en natuurlijk karakters. Je kiest eerst uit één van de drie speelbare karakters, namelijk Sonic the Hedgehog, Miles “Tails” Prower of Knuckles the Echidna en daarna kan je beginnen aan het avontuur. Het verhaal wordt tijdens het spel duidelijk en heeft te maken met tijdreizen. Zodoende begin je in de klassieke Green Hill zone en kom je gaandeweg langs verschillende zones uit de eerdere delen uit de Sonic-reeks. Elke zone is verdeeld in twee acts, waarbij de eerste act vaak een geslaagde trip down memory lane is en de tweede act een remix-level is, inclusief passende remix-muziek gebaseerd op de eerste act.

Sonic Mania is echter geen simpel kopie- en plakwerk van PagodaWest Games. Naast 8 klassieke zones, bevat Sonic Mania ook 4 compleet nieuwe zones. Deze vier werelden zijn weliswaar gloednieuw, maar sluiten naadloos aan op het idee van Sonic Mania. Ook heeft Sonic een nieuwe move gekregen, genaamd de Drop Dash. Deze move zorgt ervoor dat Sonic al wat snelheid kan maken terwijl hij springt. Deze move is niet heel bijzonder en voegt eigenlijk maar weinig toe, maar kan op sommige momenten handig zijn.

Door één van de andere karakters te gebruiken, openen zich andere routes in een act. Zo kan Tails vliegen en Knuckles klimmen. Deze twee kunnen met hun eigen vaardigheden hoger gelegen platformen bereiken daar waar Sonic niet zo snel bij kan komen. Ook dit is niet per se heel bijzonder, maar het zorgt wel voor veel meer variatie in de gameplay en bovendien voegt het wat meer replay waarde aan het geheel toe. Voor de verzamelaar bevat Sonic Mania ook nog wat bonus stages. Met het voltooien van deze stages speel je diverse nieuwe dingen vrij; bijvoorbeeld Knuckles die met je meerent in plaats van Tails.

Andere modi

Sonic Mania bevat naast een verhaallijn ook nog een Time Attack modus, waarin je zo snel en goed mogelijk een level moet uitspelen. Ook bevat de game nog een competitieve modus. Het leuke aan de Time Attack modus is dat je de act kan resetten als je run dreigt te mislukken. Deze reset gebeurt zonder het zien van enig laadscherm en is daarmee direct en dat is erg prettig. In de competitieve modus kan je tegen een vriend of vriendin naast je racen, zoals vroeger in Sonic the Hedgehog 2 ook al mogelijk was. Jammer genoeg, of eigenlijk net zoals vroeger, is deze modus alleen offline beschikbaar.

Roze bril?

Het is met nostalgische gevoelens makkelijk om naar Sonic Mania te kijken met de spreekwoordelijke roze bril op. Maar, biedt Sonic Mania ook iets voor de gamer die het 16-bit tijdperk nooit heeft meegemaakt? Jazeker, luidt het antwoord volmondig. Hoewel de nieuwere generatie misschien de nostalgische gevoelens mist bij het spelen van Sonic Mania, verandert dit niets aan het feit dat Sonic Mania een zeer geslaagd spel is.

Niet alleen werkt het platformen van punt A naar B goed, ook de zones zijn creatief, want deze spelen ‘snel’ en bestaan uit verschillende routes naar het einde van een act. Verder zijn de Boss battles uniek en nooit extreem moeilijk. Mocht je onverhoopt toch een eindbaas niet in één keer verslaan, kom je er door een ‘trial en error’ aanpak waarschijnlijk wel uit. Uit eigen ervaring lukt het bij de tweede of derde poging veelal wel, dus onmogelijk is het zeker niet. Uitdagend, ja dat wel.

Minpuntjes?

Zijn er dan geen minpunten aan Sonic Mania? Wel, een minpunt kan zijn dat het ‘echte’ einde van het verhaal pas te zien is als alle Chaos Emeralds zijn verzameld. De Emeralds verzamel je door de, ietwat verstopte, reusachtige ring in elk level te vinden en in de special stage de UFO met Chaos Emerald te pakken. Het is jammer dat je echt op zoek moet naar deze special stage ring in een level om zo het echte einde van het verhaal te achterhalen. Dit haalt namelijk de snelheid uit een act, terwijl de Sonic-games toch bekend staan om juist de snelheid.

Gelukkig speel je na het uitspelen van het verhaal de optie vrij om een zone te kiezen en alsnog op zoek te gaan naar de special stage ring mocht je deze eerder gemist hebben. Een ander minpuntje is dat de autosave feature alleen het spel opslaat bij het begin van een zone. Hou er dan ook rekening mee dat wanneer je in act 2 van een zone bent en stopt met spelen, je de volgende keer weer bij act 1 van die wereld zal moeten beginnen. Het opnieuw doorspelen van een eerste act is zeker geen straf, maar kan wel wat storend worden. Het is ook wat vreemd dat er niet gewoon bij aanvang van elke act opgeslagen wordt, dat zou immers logischer zijn.