Review: Dishonored: Death of the Outsider

Review: Dishonored: Death of the Outsider – Billie Lurk, ooit een vertrouwelinge van Daud ‘The Knife of Dunwall’, heeft haar meester verraden en is nadien haar eigen weg gegaan. Maar door de ontwikkeling van situaties is ze in Dishonored: Death of the Outsider genoodzaakt haar oude meester op te zoeken en het op te nemen tegen een machtig gevaar, ‘The Outsider’, die leeft in de Void. Billie doet Karnaca aan om zich te verzoenen met Daud en het op te nemen tegen het grootste gevaar dat er leeft. Dat brengt een kort, maar erg vermakelijk avontuur met zich mee in deze stand-alone uitbreiding op Dishonored 2.

Weet waar je aan begint

Voor iedereen die niet bekend is met de Dishonored gameplay is het aan te raden om deze game op de ‘easy’ moeilijkheidsgraad te beginnen. Je krijgt dan op een vrij relaxte manier de mogelijkheid om de gameplay te leren kennen, want doordat de game niet bijzonder lang is, wordt er vrij veel in korte tijd op je afgevuurd. Bovendien zorgt een bug in de game ervoor dat je niet terug kan schakelen naar een andere moeilijkheidsgraad tijdens het spelen. Ervaren spelers kunnen natuurlijk direct op een hogere moeilijkheidsgraad aan de slag, maar weet wel dat je bij aanvang niet over bovennatuurlijke krachten beschikt en je het op eigen kracht moet doen.

Vanwaar deze vermelding? Wel, het betreft hier een stand-alone uitgave die dus door iedereen opgepikt kan worden, ongeacht of je de eerdere delen gespeeld/in je bezit hebt. Voor de gameplay is de game zeker de moeite waard, maar weet wel dat je als nieuwkomer eigenlijk qua verhaal een beetje in het diepe gegooid wordt. Het verhaal is natuurlijk gekoppeld aan de eerdere games en dan met name de DLC van de originele Dishonored. Als je die niet gespeeld hebt, kan het allemaal een beetje vaag en onduidelijk overkomen. Geef je daar niet zo veel om of ben je helemaal bij, dan sluit dit vanzelfsprekend perfect aan of het vormt geen probleem.

Nieuwe mogelijkheden

De eerste missie van de in totaal vijf die de game je presenteert, moet je op eigen kracht doen. Na deze eerste missie krijg je de beschikking over bovennatuurlijke krachten en die zijn verdomd handig. Met haar speciale oog kan Billie een geest van zichzelf vooruit sturen in een level die qua tijd dan stil staat. Zo kan je bonecharms spotten, maar ook vijanden en objecten markeren, zodat je weet wat je staat te wachten voordat je blind de hoek om rent. Dit geeft je in gevechten een groot voordeel, want je weet precies hoe vijanden zich bewegen en zoals het een goede Dishonored game betaamt, kan je op basis daarvan een creatief plan uitwerken.

Een andere mogelijkheid die zij heeft, is een markering plaatsen waar ze naartoe kan teleporteren. Die markering is ook weer te plaatsen op het moment dat zij het level aan het verkennen is met de andere kracht, dus ze kan vijanden compleet verrassen door plots voor of achter ze te gaan staan. Plaats je een markering op een vijand en teleporteer je dan, zorg dat je genoeg health hebt, want de vijand zal uit elkaar spatten door de impact, maar dat is ook voor jou niet zonder risico. Als laatste heb je nog de mogelijkheid om de gedaante van een NPC over te nemen voor een beperkte tijd en dat is erg handig om een locatie zonder zorgen binnen te wandelen.

Harde actie of stealth

Net zoals de vorige games laat Dishonored: Death of the Outsider je volledig vrij in je aanpak. Je kunt als een totale idioot op vijanden afstormen om ze met bosjes tegelijk een kopje kleiner te maken. En hierbij geldt: als een vijand eenmaal dood is, dan blijft hij of zij dood. Het gevaar hierbij is echter wel dat je vrij snel met flinke tegenstand te maken krijgt en dat kan behoorlijk lastig zijn. Nu beschikt Billie over genoeg middelen om van zich af te slaan, maar uiteindelijk is een overmacht van vier of meer vijanden vaak genoeg om het onderspit te delven. Maar als je heel handig bent, dan is deze aanpak een optie.

Veel leuker is eigenlijk om het level te scouten met je krachten om zo een plan uit te stippelen en vijanden één voor één ongezien uit te schakelen en hun lichamen te verstoppen. De game biedt daarvoor ook uitzonderlijk veel mogelijkheden, want door de vrije keuze in aanpak zal geen enkele playthrough hetzelfde zijn. Zo is er een moment waarop je een bank binnen moet dringen en direct krijg je al drie opties gepresenteerd. Ga je via het riool, het dak of de voordeur? Welke optie je ook kiest, je bent altijd in de gelegenheid om het volledig ongezien te doen, maar dat is natuurlijk beduidend lastiger dan gewoon vijanden één voor één afmaken.

Iedereen in leven houden? Dat mag uiteraard ook; je bent altijd vrij in hoe je de game en de missies aanpakt en dat zorgt voor best wat replaywaarde. Dat is wel nodig ook, want de vijf missies die deze game je te bieden heeft, daar loopt een geoefende speler in pakweg zes uur doorheen. Elke playthrough die daarna volgt, zal hooguit vier uur kosten, omdat je de maps en de plaatsen van vijanden kent en laten we wel wezen: qua speelduur is de game dus niet echt uitgebreid. Zeker vanuit het perspectief dat lang niet iedereen voor meerdere playthroughs kiest. Is dit dan een probleem? Op zich niet, want de kwaliteit is in orde, maar als je het prijskaartje bekijkt (€29,99), dan is de game misschien wat aan de prijzige kant.

Help anderen met hun problemen

Gedurende het avontuur krijg je te maken met verschillende opdrachten die allemaal bij de main quest horen. Je doet hierdoor op elke locatie diverse gebouwen aan waar genoeg te vinden is die bijdragen aan je voortgang. Denk aan geld, dat je kan spenderen op de zwarte markt aan upgrades en nieuwe items. Ook kom je genoeg bonecharms tegen die bepaalde voordelen met zich meebrengen, waardoor je weer sterker, efficiënter en handiger in gevechten of bepaalde situaties wordt. Nieuw is dat je ook contracten aan kan nemen, die je nog wat extra geld opleveren en wat bovendien de speelduur een beetje doet oprekken.

In vier van de vijf levels kan je contracten accepteren en die bestaan uit verscheidene opdrachten. Zo zul je de ene keer een witte hond moeten doden en verbranden, die zich in het hol van de leeuw bevindt. Het andere moment moet je iets uit de bankkluis stelen en weer een ander contract draait om een mimespeler die gedood moet worden, waarbij het moet lijken op een ongeluk. Dit soort contracten zorgt voor meer variatie in de gameplay en dat maakt het spelen van de game net wat leuker. Bovendien doe je door deze contracten te accepteren meer locaties in de levels aan, wat je eventueel qua items – die je daar ontdekt – weer kan helpen bij het vervolg van het verhaal.

Begin opnieuw

Als je de game eenmaal hebt uitgespeeld, dan schotelt de game je een leuke alternatieve optie voor. Je kan dan namelijk kiezen voor ‘OG+’ en dat betekent dat je met Billie het spel opnieuw kan doorlopen, maar dan met de krachten die je kent uit Dishonored 2. Dit levert in vergelijking met de basiskrachten van Billie wat beperkingen op, maar tegelijkertijd geven de krachten die je dan hebt je weer middelen om situaties op een andere manier aan te pakken wat ook weer voordelig is. Kortom, de variatie in gameplay komt nog meer naar voren doordat je situaties op een compleet andere manier aan kan pakken. Deze nieuwe playthrough is een aanrader, want het is qua gameplay echt afwijkend.