Review R.U.S.E. – “Sir, they’re engaging our position from all directions!” Geen paniek, meld ik mijn soldaten, voordat ik een decoy offensief lanceer op de linkerflank van de vijand. De dwazen keren terug en mijn hinderlaag in het bos verderop schakelt de 91e tankdivisie uit.

Nu is het mijn beurt. Ik beveel mijn troepen zich op te delen in drie bataljons en lanceer mijn tegenaanval. De rest is kinderspel, de vijand trekt zich terug en de basis is van mij. Dit, is R.U.S.E. Is R.U.S.E. de nieuwe Company of Heroes voor de consoles? Of houdt deze RTS zich niet staande tegenover de RTS-krachtpatsers op de pc? Je leest het allemaal in deze review.

Joe Sheridan

In R.U.S.E. speelt men als officier Joe Sheridan. De game speelt zich af in WO II vanuit het geallieerde oogpunt. Als officier van een aantal Britse bataljons bestrijd je de Duitse opmars in Europa. Naarmate de game vordert, stijg je in rang en krijg je meerdere eenheden onder je bevel. Dit gaat door tot je de bevelhebber bent van de geallieerden.

Strategie

R.U.S.E. is niet zoals andere real time strategy games. In deze game is tactiek echt een vereiste en schiet je met een rush niet veel op. In plaats van twee bataljons naar de tegenstander te sturen om hiermee zijn economie te verlammen, is het een betere keuze om hinderlagen in de nabijgelegen dorpjes of bossen te plaatsen.

Of je kiest voor een decoy offensief te lanceren aan één kant en vervolgens van de andere kant aan te vallen, een betere keuze. Deze tactieken komen ook veel terug in de singleplayer, waarbij de speler meer gebruik zal maken van de zoom functie dan in welke RTS dan ook. R.U.S.E. maakt namelijk gebruik van de zogenaamde “Iriszoom” engine, waarbij men niet alleen kan inzoomen op individuele eenheden, maar ook kan uitzoomen tot waar de speler zich eigenlijk bevindt. Je bevindt je namelijk in een veilige officiers kamer met een strategietafel in het midden.

R.U.S.E. cards

Ik heb het er al eerder over gehad, decoy offensieven lanceren op de vijand, hinderlagen plaatsen of de vijand bespioneren. Het zijn een aantal van de belangrijkste tactieken in R.U.S.E waar eigenlijk het gevecht mee gewonnen of verloren wordt. Deze dingen heten R.U.S.E. cards, deze  kan de speler inzetten op bepaalde sectoren van de map. Indien de speler weer volledig uitzoomt naar de strategietafel is te zien welke R.U.S.E. cards actief zijn in welke sector en voor hoe lang.

Dit kan een groot tactisch voordeel opleveren door bijvoorbeeld radio silence te combineren met een cover up, zodat een tweede basis naast de vijand gebouwd kan worden zonder dat deze opgemerkt wordt. Gebruik vervolgens de Blitzkrieg R.U.S.E. en je hebt een razendsnelle tankdivisie die de tegenstander verwoest. Al met al zorgt dit voor een intense speelervaring en heb je echt het gevoel dat je alle controle hebt over het slagveld.
[nggallery id=438]

Operations

Operations is een gamemode die de singleplayer ervaring en de klaarstoming voor de multiplayer moet verbreden. Er zijn in totaal zes operations, waarbij men kan kiezen tussen 1 vs 1, 1 vs all en co-op operations. Een operation is niet veel meer dan een AI battle met doelstellingen. De speler begint zoals altijd met een headquarters en de tegenstander ook. Het enige verschil is dat je bij de meeste operations begint met een aantal bataljons en een hoofd doelstelling. Meestal is deze doelstelling vrij simpel met als kern het vernietigen van de vijand. De secundaire doelstellingen bevatten dingen als “schakel de vijand binnen 15 minuten uit” of “verlies geen gebouwen”.

Multiplayer

De multiplayer breidt het tactische aspect van R.U.S.E. alleen maar verder uit. Tegen de AI was het al lastig om de zetten te voorspellen, maar tegen een tegenstander van vlees en bloed is dit zeker voor beginners erg lastig. In de multiplayer zijn er drie beschikbare gamemodes: FFA, 1 vs 1 en 2 vs 2. Nadat de gamemode gekozen is, kan de speler ook nog kiezen voor de zogenaamde “War mode”. Dit geeft aan in welk tijdperk het gevecht zich zal bevinden, en welke technologische vooruitgangen gebruikt kunnen worden. In een gevecht in 1945 zal je dus een stuk meer verschillende eenheden tegenkomen, wat het allemaal nog net wat uitdagender maakt.

In onze eerste poging wilden we een potje 2 vs 2 spelen, waar tot onze verbazing niet 1 game beschikbaar was. De tweede poging, voor een 1 vs 1 gevecht in 1942, ging wat beter. We werden door het matchmaking systeem meteen gekoppeld aan een tegenstander van maar 1 level hoger en de strijd was begonnen.
Aangezien wij gewend zijn RTS-games op de pc te spelen, waarbij rushen vaak een groot onderdeel is, probeerden we het hier nu ook. We vielen onze tegenstander aan met een klein bataljon infanterie en twee tanks. Zoals je al kan raden liep dit, op z’n zachtst gezegd, niet zo goed af. Onze tegenstander had dit allang zien aankomen en plaatste snel een hinderlaag in het nabijgelegen dorp waardoor onze troepen genadeloos afgeslacht werden.

Van hieraf aan ging het bergafwaarts. Mijn tegenstander had in de tussentijd een groot deel van de map veroverd en zijn inkomen bleek achteraf drie keer zo hoog te liggen dan dat van mij. We probeerden de situatie nog te redden door een decoy offensief te lanceren en vervolgens via de andere kant zijn barakken te bombarderen, maar helaas, dit zag onze tegenstander ook aankomen en onze bombers werden verwelkomd door Anti-Aircraft guns. Na een klein half uur werd onze verdediging afgeslacht en was de strijd voorbij. Al met al is de multiplayer zeker niet makkelijk en is het instap niveau vrij hoog indien je niet eerst wat veldslagen tegen de AI uitvoert, maar vermakelijk is het zeker.

PlayStation Move

R.U.S.E. is een van de eerste games met PlayStation Move features. Aangezien de PlayStation Move nog in het beginstadium is hebben we getest wat R.U.S.E. met de nieuwe motion controller van Sony klaarspeelt. De controle over R.U.S.E. was al groots met de Dualshock controller en vereiste eigenlijk niet een tweede vorm van besturing. De features van de PlayStation Move in combinatie met R.U.S.E. voelen dan ook een beetje gehaast en overbodig aan. De controle met de Move is veel kleiner dan met de Dualshock en ook al vergroot de PlayStation Move wel het gevoel dat je echt bevelhebber bent over je leger, het maakt het er niet makkelijker op.

Het echte probleem ligt hier bij het automatisch selecteren van eenheden en gebouwen als je er enigszins dichtbij komt. Hierdoor is het veelal lastig om je leger in twee groepen op te delen en door de bossen naar de vijand te sluipen, iets wat enorm belangrijk is bij R.U.S.E. Ook het selecteren van eenheden is niet meer zo eenvoudig, want waar je met de Dualshock een gebied met troepen kunt selecteren met een druk op de R2-toets is dit geen optie met de Move controller en moet elke soort soldaat apart bestuurd worden. Dit zorgt natuurlijk voor een enorm nadeel in multiplayer veldslagen omdat alle handelingen trager zijn. Het is jammer dat R.U.S.E. niet meer heeft gedaan met de PlayStation Move, want het had wel degelijk potentieel voor deze game.

Sir! Enemy bugs engaging!

Zoals elke game is R.U.S.E. natuurlijk niet perfect. Als voorbeeld hiervan nemen we een van de belangrijkste functies in R.U.S.E., de “Iriszoom” engine. Zoals ik al eerder vermeldde geeft deze engine je de optie in te zoomen op individuele eenheden, maar ook op een aantal sectoren. Wanneer de speler echter te fanatiek gebruik maakt van deze functie verdwijnen soms eenheden van het scherm. Dit maakt het vrij lastig om iets terug te doen als je zorgvuldig uitgekozen bataljon aangevallen wordt door een onzichtbare hinderlaag, die pas weer verschijnt als je nog twee tanks over hebt.

Gelukkig is dit de enige bug die we zijn tegengekomen in de flink wat uurtjes R.U.S.E. die we gespeeld hebben, maar met bugs alleen zit de game niet.
Ik heb al eerder gezegd dat je in R.U.S.E. niks opschiet met een strak opgezette rush. Alhoewel dit een groot aantal spelelementen toevoegt aan de game en je echt goed moet nadenken voordat je handelt,  zorgt dit er ook voor dat de gameplay vrij traag is en de potjes dus veelal een uur duren.

Conclusie

R.U.S.E. probeert het real time strategy genre compleet te vernieuwen en dit lukt, gedeeltelijk. De Iriszoom engine zorgt voor een hoop tactische diepgang en je krijgt echt het gevoel dat je een veldslag leidt. De PlayStation Move versterkt dit gevoel, maar de kleine bugs, stroeve Move besturing en de trage gameplay zorgen ervoor dat R.U.S.E. er niet in slaagt de koningen in het genre van hun troon af te stoten. R.U.S.E. zet wel een nieuwe standaard neer voor het genre op de console en laat zien dat het ook anders kan.

Pluspunten:

  • Enorm veel tactiek, zoals het hoort
  • Je waant je midden in de veldslag en raakt betrokken bij het lot van je leger
  • Geen enkele veldslag is hetzelfde door het gebruik van de R.U.S.E. cards
  • De Iriszoom engine zorgt voor grote controle

Minpunten:

  • Helaas zorgt de Iriszoom engine ook voor een vervelende bug die oneerlijke situaties veroorzaakt
  • Vrij hoog instapniveau in de multiplayer waardoor een groot aantal nederlagen bijna zeker is
  • Trage gameplay, soms tergend lange veldslagen
  • PlayStation Move features vallen tegen en maken het spel alleen maar lastiger.