Review: Dragon Ball Z: Raging Blast 2 – Ja mensen het is weer zover, een nieuwe Dragon Ball Z game. De succesvolle anime serie heeft miljoenen fans over de hele wereld en de games op de PlayStation 2 waren ook een doorslaand succes. De Dragon Ball games van de huidige generatie zijn helaas alles behalve geweldig geweest en men lijkt Dragon Ball Z een beetje te zijn ontgroeid. Natuurlijk verdient elke game een nieuwe kans en zo ook Dragon Ball: Raging Blast 2. Deze game is alweer de 30e game in de Dragon Ball serie, maar zal deze game ook daadwerkelijk vernieuwing met de oude fibe mengen, of is het 30e jubileum niet bepaald iets om te vieren? Je leest het in deze review!
Been there, done that, got the T-shirt
Dragon Ball Z is een franchise die al jaren lang op ongeveer dezelfde manier in games vertegenwoordigd wordt. Het principe was simpel, men had de keuze uit een aantal saga, wat vijf games achter elkaar exact dezelfde waren, de graphics werden af en toe opgeschroefd en een aantal personages werden toegevoegd.
Gelukkig doet het 30e deel in de serie dit anders, hoewel anders niet altijd goed is natuurlijk. In deze game ontbreekt namelijk een globaal verhaal en kan men in de zogenaamde Galaxy Mode kiezen uit een groot assortiment fighters, om vervolgens verschillende gevechten mee te vechten. Deze gevechten zijn meestal wel in de sfeer van bepaalde saga, maar een verhaal of zelfs een simpele cut scene ontbreekt.
Verbetering?
Bij een vervolg van een game is het natuurlijk altijd belangrijk dat de game verbetering en vooral vernieuwing brengt. Belangrijke punten van kritiek bij het eerste deel van de Raging Blast serie waren dat de camera nou niet bepaald altijd meezat waardoor een groot deel van de actie buiten het beeld viel, de omgevingen dood en dood saai waren en de muziek misschien aantrekkelijk is voor het Japanse publiek, maar daar blijft het ook bij.
Dit tweede deel doet een aantal van deze dingen wel goed. De camera problemen zijn gelukkig verholpen en de vijand blijft gewoon goed in beeld. Helaas zijn de omgevingen nog steeds kaal en is ook de japanse muziek nog steeds erg nadrukkelijk aanwezig.
Graphics
Iets wat Dragon Ball: Raging Blast 2 wel goed doet zijn de prachtige graphics. De omgevingen mogen dan wel kaal zijn, de personages zelf en de aanvallen zien er prachtig uit en zijn heerlijk uitgewerkt. In deze game krijgen we eindelijk het gevoel dat we met echte personages uit de anime serie spelen, in plaats van met poppen van klei.
Never change a winning team
Iedereen die ooit een Dragon Ball game heeft aangeraakt weet ondertussen hoe het werkt. De gameplay verandert al jaren niet op wat kleine besturingsaanpassingen na. Ook met deze game is dat niet anders en de game maakt gewoon nog gebruik van de besturing van het eerste deel. Ergens is dit jammer, want het aanleren van de besturing van elk personage is lastig en het combinaties maken met knoppen is fijner dan het uitvoeren van zogenaamde super attacks met de rechter analoge stick. Deze werkt niet altijd accuraat waardoor een kamehameha soms wordt aangezien voor een rush aanval, of iets anders wat totaal niet de bedoeling was.
Perfect victory!
Gezien de vrijwel identieke gameplay aan het eerste deel van de Raging Blast serie en het ontbreken van een moeilijkheidsgraad in de Galaxy Mode, zal het woord “perfect”, gevolgd door “winner!” maar al te vaak voor fans van de serie verschijnen.
De moeilijkheidsgraad wordt namelijk gebaseerd op het aantal en soort vijanden wat je tegenover je hebt staan. Vecht je alleen met Goku tegen Frieza, Cell, Broly, Buu en Majin Vegeta krijgt het gevecht de naam ?Ultimate? mee, ook al zijn de tegenstanders niet sterker dan normaal. Dit is gelukkig niet het geval in de tournament modus en natuurlijk de online modus, maar het is toch spijtig dat het singleplayer avontuur zo simpel is.
So.. many.. options
In ??n van de eerste Dragon Ball games werd het principe van Ultimate Customization ge?ntroduceerd. In deze modus was elk personage aan te passen qua items, aanvallen en zelfs outfits. In dit deel is dat ook het geval en is het systeem nu uitgebreider dan ooit. Zo zijn er voor de meer dan 90 characters drie aangepaste pakketten te maken, die elk dan weer in te stellen zijn op een bepaald soort vijand. Ga je bijvoorbeeld in een vijf tegen vijf gevecht tegen sterke tegenstanders kan je een team maken wat puur en alleen bestaat uit krachtpatsers met daarbij horende super attacks en items, maar sta je in je eentje tegenover drie vijanden is het ook mogelijk om alles op de verdedigende toer te gooien en zo je ene personage te veranderen in een tank.
Welcome.. to the Cell games!
Iets wat altijd terug kwam in de Cell saga in verscheidene Dragon Ball games waren natuurlijk de Cell games. Dit toernooi werd vaak vertolkt in de vorm van een aantal losse gevechten maar door het ontbreken van een verhaallijn in deze game zijn de Cell games bijna identiek aan de gewone tournament modus. Natuurlijk vragen jullie je af wat het verschil dan precies is en dat ligt aan niets meer dan de stem van de aankondiger. Ook is het niet mogelijk om in de finale tegen Cell zelf te vechten, zoals altijd het geval was in eerdere Dragon Ball games. De Cell games zijn eigenlijk gewoon hetzelfde als de World Tournament modus en dit is wel een gemiste kans.
Anime
Zoals we al zeiden komt in dit deel de ware aard van de Dragon Ball anime serie pas echt naar boven. De personages lijken steeds realistischer en ook de gevechten worden steeds epischer. Om dit gevoel te versterken zit er bij deze game ook een complete anime aflevering, wat een welkome verassing is. Ook al is dit slechts een remake van een oude aflevering blijft dit toch een leuke toevoeging, die het vermelden dan ook meer dan waard is.
Conclusie
Dragon Ball: Raging Blast 2 is een leuke uitbreiding op het eerste deel van de Raging Blast serie en lost een aantal bugs en problemen op. Ook de grafische kwaliteiten zijn flink opgeschroefd en deze game is werkelijk een lust voor het oog, op de kale omgevingen na. Door de toevoeging van een Anime aflevering, het gigantische aantal personages en natuurlijk ook de online gevechten zullen fans uren bezig zijn met deze game. Helaas is er door het ontbreken van cutscenes en ?berhaupt een verhaal weinig te beleven in de Galaxy Modus, zal de game veel te makkelijk zijn voor kenners van de serie en zal deze game weinig interessants aanbieden voor nieuwe liefhebbers van de serie.
Pluspunten:
- Mooie graphics
- Gigantisch aantal personages
- Lost de problemen van het eerste deel naadloos op
Minpunten:
- Weinig vernieuwing
- Ontbreken van een verhaal en cutscenes
- Kale omgevingen
- Cell games en Tournament zijn exact hetzelfde
