Review: L.A. Noire – In het jaar 2006 kwamen uitgever Rockstar Games en ontwikkelaar Team Bondi met een nieuw project: L.A. Noire. Vijf jaar hebben we er dan op moeten wachten, maar eindelijk is deze veelbelovende game dan toch uitgekomen. Als agent door de straten lopen in het Los Angeles van de jaren ’40, dat beloofde wat! Hebben ze de sfeer goed weten na te maken en waan je jezelf echt in de jaren ’40 in Los Angeles? Daar kom je achter in deze review!

Oorlogsheld

Als je L.A. Noire in je PlayStation 3 doet en je zet deze aan, dan krijg je al gelijk een beetje het gevoel van de jaren ’40 in Los Angeles. Alles ademt het uit, de sfeer om de game heen alleen al en dan moet het verhaal in de groeiende stad nog beginnen.

Jij bent Cole Phelps, een beginnende politieagent in Los Angeles die net is teruggekeerd uit de Tweede Wereldoorlog waar hij heeft gevochten tegen de Japanners. Al snel wordt duidelijk dat je meer in je mars hebt en als je een zaak oplost wordt je al snel gevolgd door de hoge heren binnen de Los Angeles Police Department (LAPD).

Je begint bij de afdeling Patrol in uniform en als je door het verhaal heengaat kom je op diverse andere afdelingen terecht. Zo kom je op de afdelingen Homicide, Vice, Traffic en Arson terecht. Elke afdeling heeft zijn eigen onopgeloste cases waarmee jij je bezig moet houden.

Het mooie van de cases die jij moet oplossen is dat ze een verband kunnen hebben met het hoofdverhaal. Bijna alles is gelinkt aan het grote verhaal in L.A. Noire en dat is best bijzonder. Het verhaal is heel duidelijk en goed in elkaar gezet om deze te volgen en zit ook vol met plotwendingen. Tot het einde van de game blijf je in het verhaal zitten en wordt pas duidelijk waar het om draait in L.A. Noire.

City of Angels

Los Angeles ziet er schitterend uit in de jaren ’40 en ook in L.A. Noire is dit niet anders. Herkenbare gebouwen en punten zijn vrijwel precies nagemaakt en ook direct herkenbaar. Vooral de details zien er goed uit en het is echt genieten om door de straten van Los Angeles te mogen lopen of rijden.

De auto’s in de game zijn ook een pracht om in te rijden. De klassieke wagens zijn een lust voor het oog en er zijn er zat waarmee jij jezelf kan vervoeren, samen met je partner. Als je geen zin hebt om te rijden, kan je ook je partner laten rijden en ben je zo bij je bestemming. De auto’s in L.A. Noire rijden echter heerlijk en soepel, dus zelf rijden door Los Angeles is echt geen straf.

De schade aan de auto’s is ook best realistisch te noemen, maar er is toch wel een nadeel. Als je schade hebt aan je auto en je komt op de plaats delict aan, je bent klaar en gaat weer naar je auto, dan is deze gelijk weer helemaal heel. Op zich is dit wel beter, maar wel minder realistisch. Ook  als je een andere auto hebt gevordert om daarmee te rijden en je bent klaar, dan staat weer jouw eigen auto erbij.

Op naar de top

Op zich speelt L.A. Noire best lekker, alleen het voelt allemaal een beetje stijfjes aan. Alles is niet moeilijk om te besturen, maar het is niet een vloeiende game waar je razendsnel doorheen kan gaan. Je moet er ook wel alle tijd voor nemen, want om je aanwijzingen te vinden moet je soms even goed blijven zoeken.

De controller helpt je wel, want als je dicht in de buurt bent van een eventuele aanwijzing dan gaat je controller vibreren. Dan moet je natuurlijk wel een DualShock 3 controller hebben, anders kan je lang zoeken.

Tijdens de verschillende cases kan er van alles gebeuren en kan je van alles doen. Zo kan het zijn dat je bijvoorbeeld iemand te voet moet volgen of dat jij achtervolgd wordt per auto waardoor jij moet ontsnappen. L.A. Noire is vooral een rustige game die af en toe de nodige actie te bieden heeft.

Je bent vooral veel plaats delicten aan het onderzoeken en mensen aan het ondervragen in plaats van echte actie. Er zijn wel aardig wat momenten in de game waar de actie naar boven komt, maar daar draait het niet echt allemaal om. Deze momenten zijn ook niet al te moeilijk gemaakt, iets wat best wel wat moeilijker en nog iets spectaculairder kan.

Detective spelen

In L.A. Noire werk jij je dus omhoog als detective door verschillende afdelingen van de LAPD. Hierbij ben je niet alleen op zoek naar aanwijzingen, maar voer je ook veel gesprekken met verdachten, collega’s of bijvoorbeeld ooggetuigen. Het is aan jou de taak om een vraag te stellen over een bepaald onderwerp.

Wat nog belangrijker is, zijn de antwoorden van de ondervraagde en hoe jij deze behandelt. Je kan elke keer uit drie mogelijkheden kiezen: de waarheid, twijfel en de leugen. Er is er maar steeds één goed en als jij aan de hand van aanwijzingen die je gevonden hebt de juiste keuze maakt, kom je steeds dichterbij de waarheid.

Elke case is in principe verbonden met het verhaal, dus je kan geen case overnieuw doen tijdens het verhaal zelf. Als je een foute beslissing maakt, dan moet je het overnieuw proberen om verder te komen. Zo kan het zijn dat je bijvoorbeeld een bekentenis moet afdwingen of een belangrijke aanwijzing moet hebben voordat je verder kan gaan.

Ook vergaar je intuïtiepunten tijdens ondervragingen. Deze punten kan je gebruiken om bijvoorbeeld een foutief antwoord weg te strepen van de drie mogelijkheden die je hebt. Tevens kan je de community vragen wat zij hebben gekozen. De drie antwoorden krijgen een percentage en zo kan je zien waar de andere L.A. Noire gamers op hebben gestemd over de hele wereld.

Verder kan je ook op pad naar unieke auto’s in de game en op zoek gaan naar bepaalde herkenningspunten. Deze punten zijn voornamelijk bekende gebouwen of pleintjes die in Los Angeles veel aanzien hebben bij toeristen. Ook kan je elke case nog eens dunnetjes overdoen buiten het verhaal om, als je deze natuurlijk al hebt vrijgespeeld.

Graphics & Sound

L.A. Noire is een pracht van een game. Het ziet er allemaal goed uit, alleen ziet het er wel een beetje stijfjes uit. Ook merk je dat de stad zich opbouwt als je ergens naartoe aan het rijden bent. Toch kan het allemaal wel nog beter, zeker als je halve lichaam dwars door een deur gaat. We zijn er zeker van overtuigd dat L.A. Noire grafisch gezien nog beter kan.

De cut-scenes daarentegen zien er ongetwijfeld goed uit, hier is weinig op aan te merken. Ook loopt alles vloeiend in het het verhaal over, van het spelen naar een cut-scene heb je bijna nooit laadschermen. De voice-acting is zowel in de cut-scenes als in de gameplay fenomenaal te noemen.

Qua geluid hebben we echt weinig te klagen. De muziek, de voice-acting, de geluiden: stuk voor stuk prachtig. Vooral de muziek brengt de sfeer helemaal naar boven die je in de game voorgeschoteld krijgt. Net als de gehele setting in de game, je waant je echt in het Los Angeles van de jaren ’40.

Conclusie

L.A. Noire ademt de sfeer uit van het Los Angeles in de jaren ’40. L.A. Noire is voor de rest een rustige game die af en toe actie te bieden heeft, maar het past er allemaal goed in. Een ijzersterk verhaal met verschillende cases die verbonden zijn aan het verhaal, de setting, het klopt allemaal wel. Toch is de game een beetje stijfjes en soms stug, maar dat doet weinig afbreuk aan het speelplezier dat je zal beleven aan L.A. Noire. Voorlopig ben je wel een paar uurtjes zoet in deze prachtige stad en is L.A. Noire een aanrader voor iedereen die een goed verhaal wilt hebben om te spelen.

Pluspunten

  • Goed verhaal
  • Prachtige sfeer
  • Muziek is geweldig

Minpunten

  • De game is een beetje stijfjes
  • Er zitten een paar bugs in