Onlangs werden we uitgenodigd door Bigben Interactive om het vervolg op het alom geprezen Final Fantasy XIII uit te proberen. Wij reisden dus helemaal af naar het altijd zonnige (behalve vandaag dan) Hilversum om daar op het kantoor maar eens een kijkje te nemen naar het veelbelovende Final Fantasy XIII-2. We werden hartelijk verwelkomt en na de altijd gunstige gratis koffie mochten we meteen aan de gang met de demo van FFXIII-2. Of de demo ons goede hoop heeft gegeven voor het volledige spel? Dat lees je in deze hands-on!

Nog wat mistig

Final Fantasy XIII is absoluut geen slechte game, maar werd door de fans al snel als een neppe Final Fantasy titel geportretteerd. Dit kwam vooral door de lineariteit van de game. Afwijken van het gegeven pad was niet tot nauwelijks mogelijk. Laten we die zorg meteen uit de weg ruimen: Final Fantasy XIII-2 zal een stuk meer open gameplay bevatten. Dit merkte we meteen toen we de map te zien kregen. Een hoop paden die niet leiden naar het einddoel. Of er een overworld map aanwezig zal zijn weten we niet, maar dit was in ieder geval al een flinke verbetering.

Qua verhaal werden we niet veel wijzer uit de demo. We speelden met Serah en Noel en werden meteen in het heetst van de strijd gegooid tegen een onzichtbare kolos. Nadat we korte metten hadden gemaakt met zijn hand verdween hij echter weer en moesten we opzoek gaan naar de reus. Wat meteen opviel was dat de dialogen veel beter zijn uitgewerkt. We konden ook erg veel NPC’s aanspreken en dat voelde meteen anders aan na de geïsoleerde verhaallijn van FFXIII. Het hoofdverhaal is dus nog steeds mistig, maar de demo liet zien dat het verhaal in ieder geval niet zal onder doen voor een FF titel.

Op het puntje van je stoel

Toen we eenmaal de ruïnes van de stad mochten gaan verkennen viel ons wat op. Nergens waren vijanden te bekennen. Waar zijn die gebleven dan? Ze zijn er zeer zeker wel, maar verschijnen plotseling in beeld. Je zult dus weer random encounters krijgen in FFXIII-2. Er zit echter een addertje onder het gras. Als je een vijand tegenkomt dan begint het gevecht nog niet meteen. Er start namelijk een timer en jouw doel is om de vijand zo snel mogelijk aan te vallen. Staat de timer op groen als je hem aanvalt, dan zal je een gevecht in gaan met bonussen, is hij oranje dan zal je neutraal beginnen, maar valt de vijand jou als eerst aan dan begin je met negatieve buffs op je personages. Dit zorgt ervoor dat je altijd alert blijft en snel moet reageren voordat het gevecht ook maar begonnen is.

Toen we eenmaal de setup van het gevechtssysteem zagen voelde dat meteen erg vertrouwd aan. Hier blijft de game erg trouw aan zijn voorganger en de ATB bars en paradigms zijn nog steeds van de partij. Er zijn echter wel wat verschillen. Ten eerste zal je eerste paradigm shift niet langer een korte cutscene starten. Dit kon nog wel eens vervelend zijn bij FFXIII en dit is er dan ook uitgehaald.

Hiernaast is er ook iets nieuws ingevoerd: je feral companion. Je party zal nu bestaan uit twee personages en één monster. Deze feral companions werken net als je andere personages en shiften gewoon mee als je wisselt van paradigm. Ze kunnen echter ook een speciale aanval activeren. Deze start een quicktime event waarop je de juiste knoppen moet indrukken en zo extra schade doet aan je tegenstanders. Er zijn meerdere companions te verzamelen en elk zal ongetwijfeld zijn eigen voordelen en nadelen hebben.

Los van het vaste

Toen de demo begon gingen we natuurlijk als eerst even snel alle knoppen langs en kijken wat ze deden. Alles leek redelijk hetzelfde tot dat we op rondje drukte. Verrek…je kan springen! Je leest het goed, je zit niet langer vast aan de grond. Waar in FFXIII ook gesprongen werd deed de game dit voor jou met behulp van blauwe aangeefpunten. Dit keer zal je het helemaal zelf moeten doen. Dit gaf meteen een groter gevoel van vrijheid.

Na het nodige spring werk en onnodige spring werk, random op springen drukken blijft leuk, vonden we eindelijk de niet meer zo onzichtbare kolos. Na een kort gesprek met je partner kregen we opeens een menu te zien dat in FFXIII erg welkom was geweest: een keuze menu. We kregen vier verschillende keuzes. Er werd ons verteld dat er een apparaat was dat wellicht de kolos kon verzwakken. Vervolgens kregen we de keuze om de kolos direct aan te vallen, het apparaat te gaan zoeken of verschillende personages te raadplegen. Als helden kozen wij natuurlijk om deze niet zo indrukwekkende kerel meteen uit te schakelen. Dit bleek echter niet echt verstandig aangezien hij nogal sterk was. Dan toch maar opzoek naar dat apparaatje? De keuzes waren niet erg ingrijpend, maar de aanwezigheid van de mogelijkheid om keuzes te maken voorspeld dat de uiteindelijke game misschien belangrijke keuzes over laat aan de speler en dit zou de replay value van de game flink vergroten.

Puzzelen met stijl

Ok, waar waren we, oh ja, we waren opzoek naar dat apparaat. Na een aantal gevechten en wat gesprekken waren we aangekomen bij de ruimte waar het apparaat was. Eén van onze companions ging echter helemaal gek en begon “Kupo” te roepen. Oh dat hadden we nog niet verteld hé? Serah en Noel hebben er een Moogle bij als vriend genaamd Mog. Mog zal verborgen items kunnen vinden die erg handig zijn. Met een druk op de knop vond Mog voor ons een mooi artefact waar we in de demo helaas niks mee konden.

Oké, item in de pocket, laten we dat apparaat pakken. Eenmaal geactiveerd werden we plotseling getransporteerd naar een Temporal Rift. Om hieruit te komen moesten we een puzzel oplossen. We moesten alle kristallen pakken die op de weg lagen, maar wel in één keer, want eenmaal op een tegel gestaan viel hij naar beneden. Kippie kak zo geflikt en we konden verder. We kregen echter het bericht dat er verschillende puzzels zullen zitten in de volledige game, dus dit wekte onze nieuwsgierigheid.

Toen de reus eenmaal verzwakt was konden we hem makkelijk neerhalen en eindigde het gevecht met een indrukwekkend cinematic quicktime event. Demo voorbij, thanks for playing…dit smaakt naar meer.

Conclusie

Final Fantasy XIII-2 laat zien dat Square Enix naar de community heeft geluisterd en heeft een aantal dingen drastisch verbetert ten opzichte van het vorige deel. De gevechten zijn sneller en voelen beter aan en alle kleine irritaties uit het vorige deel lijken weg te zijn. Weg is de lineariteit van deel één en de nieuwe puzzels en actie keuzes kunnen voor een erg afwisselende ervaring zorgen. Het voelt alsof we pas het topje van de ijsberg hebben gezien, FFXIII-2 is een titel die je zeker in de gaten moet houden, fan of geen fan.