De Driver games waren vroeger immens populair vanwege de prachtige bolides, heerlijke gameplay en toffe missies. Met Driver San Francisco wil Ubisoft het succes van vroeger weer behalen en dan wel in San Francisco. Maar is deze nieuwe Driver wel echt Driver waardig, of verpest Ubisoft hiermee de oude succesformule? Je leest het in deze review!

Let’s drive

Driver San Francisco draait natuurlijk maar om één ding en dat is rijden, rijden en nog eens rijden. In oudere Driver games was het nog mogelijk om uit je auto te stappen, maar dat idee heet Ubisoft laten varen in dit deel. In deze nieuwste Driver kruipen we in de huid van John Tanner, een ervaren agent met flink wat kunstjes achter het stuur. Samen met je partner Jones is het jouw taak om de levensgevaarlijke crimineel Jericho te pakken, als plots iets vreselijk mis gaat.

Tijdens de achtervolging van deze ontsnapte crimineel crash je namelijk en ontsnapt Jericho. Er lijkt echter sprake van een geluk bij een ongeluk te zijn, want als John Tanner heb je wat leuke trucjes overgehouden aan het ongeluk, wat deze Driver uniek in de serie maakt.

I’ve got the power!

Als we het hebben over shiften denken de meeste mensen waarschijnlijk aan het schakelen, wat we in sommige serieuze racegames wel eens zien. In Driver San Francisco heeft dit een heel andere betekenis, namelijk het onmiddellijk wisselen naar een andere bolide die op de weg rijdt en de bestuurder van dit voertuig over te nemen. Hoe dit kan? Dat houden we nog even geheim, maar het zorgt wel voor een heel scala aan nieuwe tactieken.

John’s vermogen om te shiften is niet de enige merkwaardige kracht die hij heeft gekregen dankzij het ongeluk. Hij kan ook auto’s op allerlei manieren manipuleren en ze bijvoorbeeld met een gigantische stoot naar voren knallen om een vijand te rammen, of een flinke boost geven zonder ook maar een vleugje nitro. Het klinkt allemaal niet erg realistisch, maar het is en blijft een game en dat hoeft dus ook helemaal niet. Het is alleen jammer dat al deze krachten de game zo gemakkelijk maken. Diverse evenementen die eerst enorm lastig zouden zijn geweest zijn nu een peulenschil; denk maar aan een straatrace waarin je je tegenstanders gewoon neer kan halen met het inkomende verkeer.

Pretty car paradise

San Francisco is een mooie en grote stad om in rond te scheuren, maar in een Fiat Panda is het allemaal net even wat minder. Gelukkig weet Ubisoft dit zelf ook en bevat Driver talloze scheurijzers. De ratio op de weg is niet bepaald eerlijk verdeeld wat ervoor zorgt dat je af en toe vijf Corvettes naast elkaar ziet rijden, maar dit zorgt er wel weer voor dat je altijd een geschikt voertuig hebt om naartoe te shiften als je net je eigen auto sloopt in een achtervolging.

De auto’s zijn in het begin beperkt, maar naarmate je vordert in de game speel je meer gebieden vrij en hiermee ook weer nieuwe auto’s. Het is zoals we zeiden dus mogelijk om naar deze bolides te gaan zoeken door middel van het shiften, maar als je er zeker van wilt zijn dat je een bepaalde wagen ter beschikking hebt moet je garages vrijspelen en de wagens kopen.

Dit kan je doen door Driver Points te verdienen op allerlei verschillende manieren. Het voltooien van events, races en allerlei andere submissies staan garant voor een bepaald aantal Driver Points, wat nog eens uit te breiden valt door te driften en andere trucs uit te halen. De punten kan je dan weer uitgeven aan de eerder genoemde bolides, garage’s en aan bepaalde upgrades voor je speciale krachten.

How does she handle?

Driver San Francisco is natuurlijk een racegame die veel meer richting de kant van de arcade racers op gaat dan realistische simulators als F1 en Gran Turismo, maar Ubisoft heeft natuurlijk wel alles op alles gezet om de wagens zo realistisch mogelijk te laten reageren. Alhoewel de wagens zeker een stuk beter reageren dan in menig arcade racer heeft Ubisoft hier toch een flink aantal steken laten vallen, zeker als we zien dat een gigantische vrachtwagen hetzelfde rijdt als een SLR McLaren.

Ook de snelheid bij de wagens is niet al te realistisch verwerkt. Tussen de gigantische wagens en kleine sportauto’s zal je het verschil in snelheid wel merken, maar als je met een Alfa Romeo 156 een Audi R8 kan bijbenen gaat er iets toch niet helemaal goed. Aan de andere kant zorgt het er wel voor dat je dus inderdaad altijd geschikte bolides hebt om mee rond te scheuren en nooit het gevoel hebt dat je in een afgetrapte golf rijdt, ook als dat wel het geval is.

So much to do, so little time

Het leven van een gamejournalist is druk ingedeeld maar uiteraard wel erg vermakelijk. Het vervelende aan de drukke indeling is helaas dat games als Driver daar niet al teveel rekening mee houden en een gigantische hoeveelheid aan verslavende content aanbieden, waardoor je al gauw een flink aantal uren kwijt bent zonder dat je het door hebt. Het is zeker meer dan eens voorgekomen dat we nog aan het rondscheuren waren in het prachtige San Francisco, op de klok keken en zagen dat we al acht uur achter elkaar bezig waren geweest.

Dit komt door de tactische indeling van de missies in Driver. Je hebt altijd standaard een missie die je ook echt in het verhaal laat vorderen, welke je altijd speelt in je Dodge Charger met je partner Jones. Om deze belangrijke missies vrij te spelen moet je steeds drie minder belangrijke evenementen afronden, welke kunnen variëren van straatraces tot achtervolgingen, het ontmantelen van bommen onder rijdende trucks en ga zo maar door. De variatie is enorm groot en dit zorgt voor dat bekende ‘nog eentje dan’ gevoel.

Now what?

Als je uiteindelijk de vrij lange verhaallijn hebt voltooid zal je zien dat er nog een hoop meer te doen is in San Francisco. Zo kan je nog steeds allerlei events voltooien in de singleplayer, maar heb je natuurlijk ook nog de multiplayer en de challenge modus. Deze laatste biedt een hoop variaties op missies die je wel kent uit de singleplayer en is op zich wel vermakelijk, maar het echte pareltje van deze game is de multiplayer.

Het is namelijk mogelijk om in de multiplayer gewoon vrolijk rond te rijden in San Francisco met alle wagens die de stad te bieden heeft, ook als je ze nog niet hebt vrijgespeeld in de singleplayer. Waar je dus in de singleplayer behoorlijk lang moet sparen voor die prachtige bolide, was de eerste wagen die we tegen kwamen in de multiplayer een bloedsnelle SLR McLaren.

Naast het eindeloos rondjes rijden kan je natuurlijk ook je vrienden of vreemden uitdagen tot een online race, waar je ook weer allerlei diverse modi hebt om uit te kiezen. Er is dus altijd wel wat te doen en voor ieder wat wils, of je nou meer van de riding solo ervaring bent of juist iedereen wilt bewijzen dat je de beste bent.

Conclusie

Driver San Francisco is een zeer vermakelijke arcade racer die doet wat het moet doen; je talloze uren vermaken en je de tijd doen vergeten. Ook al zitten er hier en daar wat haken en ogen aan de game zoals een ietwat te globale besturing en zorgt het shiften er soms voor dat bepaalde evenementen gewoon veel te makkelijk worden. We hebben ons zeker vermaakt met de game en zouden deze aan iedereen aanraden die eens wat anders wilt dan een Need for Speed of een Gran Turismo.

Pluspunten

  • San Francisco is gigantisch
  • Talloze prachtige bolides
  • Veel variatie in de evenementen
  • Enorm veel te doen
  • Driver Points zijn goed uitgewerkt
  • Shiften is erg vet..

Minpunten

  • ..Maar ook een beetje te makkelijk
  • Vrachtwagens en racewagens rijden bijna hetzelfde