Review: Resistance 3 – Dat ene moment, toen je de PlayStation 3 kocht en de allereerste game in de console liet glijden. Bij veel mensen was dat de launchtitel Resistance: Fall of Man, dat moment staat bij veel mensen in het geheugen gegrift. Snel daarna volgde Resistance 2 en nu zijn we ondertussen aangekomen bij Resistance 3. De eerste twee delen werden zeer goed ontvangen door de gamejournalisten. Weet Resistance 3 de eerste twee delen met de grond gelijk te maken? Je leest het in deze review!

The war is over?!

Resistance 3 speelt zich ongeveer vier jaar na Resistance 2 af. In deze lange tijd is er veel gebeurd, het virus heeft zich vrijwel over de gehele wereld verspreid. Families kunnen niet meer boven op het land leven omdat men anders groot gevaar loopt. Ook Joseph Capelli is een van deze families en leeft met zijn zoon en vrouw al een tijdje onder de grond.

De chimera is inmiddels zo sterk geworden dat de oorlog verloren is. Alleen enkele mensen in het verzet met een familie vechten nog tegen de chimera. SPOILER: In Resistance 2 werd Nathan Hale neergeschoten door Joseph Capelli. Hale was namelijk geïnfecteerd door het virus, dankzij Hale kon er vervolgens een tegengif worden gemaakt, het Hale vaccin. Daardoor is er nog enigszins wat hoop onder de mensheid.

De oorlog is zoals al gezegd werd zo goed als verloren, Capelli besluit echter met enkele andere mensen van het verzet het gevecht door te zetten. De chimera heeft namelijk de ondergrondse schuilplekken gevonden, vanaf hier begint opnieuw de strijd met de chimera. Joseph besluit om naar New-York te reizen omdat daar twee hoge torens staan van de chimera. Het vernietigen van deze torens is de enige kans om de aarde te redden. Het verhaal is niet enorm diepgaand, maar is wel boeiend genoeg om de game te blijven spelen. Je krijgt namelijk toch enigszins een band met hoofdpersonage Joseph Capelli.

Upgrades en wapens

Resistance 3 speelt heerlijk weg, de controls zijn zoals Call of Duty 4 ze heeft geïntroduceerd. Het voelt daardoor meteen goed aan. De wapens van Resistance 3 zijn nu nog uitgebreider en diverser. Zo is er een wapen die vijanden op gruwelijke wijze elektrocuteert. Daarvoor gebruik je de R1 knop, elk wapen heeft een alternatieve functie. Als je vervolgens op R2 duwt schiet het elektrische wapen een grote bol af die de chimera als het ware opzuigt en uit elkaar laat spatten.

Dit is niet het enige nieuwe wapen, een ander wapen kan de chimera in ijs veranderen om ze vervolgens in duizenden stukjes kapot te slaan. De bekende wapens van Resistance 1 en 2 zijn natuurlijk ook aanwezig. Nieuw is dat je de wapens kan upgraden. Als je een wapen langere tijd gebruikt om mee te knallen, dan zal deze op een gegeven moment automatisch een upgrade krijgen. De shotgun krijgt bijvoorbeeld een functie om vuurkogels af te schieten, een ander wapen krijgt een vizier en weer een andere krijgt de mogelijkheid om drie kogels achter elkaar te lossen.

Elk wapen kan in totaal twee keer upgraden. Als je wapen nog geen upgrade heeft gehad heeft deze één ster, bij de eerste upgrade krijgt je wapen twee sterren en bij de laatste upgrade drie sterren. Als een wapen transformeert zie je dat in-game gebeuren, dat is heel leuk gedaan. Meestal heb je één à twee favoriete wapens, wij gebruikten alle wapens nu volop omdat we alle upgrades vrij wilden spelen. Insomniac Games heeft dat heel goed gedaan en meerdere games mogen hier een voorbeeld aan nemen!

Schoonheid en intelligentie

Het grafische stijltje van Resistance 3 is heel, maar dan ook echt heel goed gekozen. Het ziet er allemaal vrij realistisch uit, maar ontwikkelaar Insomniac heeft er ook een licht cell-shaded sausje over gegooid, een beetje cartoon achtig dus. Deze combinatie is echt geniaal, naar onze mening overtreft Resistance 3 in sommige levels Killzone 3. Er zijn echter ook momenten, vooral aan het einde van de singleplayer, dat het grafisch een beetje inzakt, vooral in New-York.

De lichteffecten zijn overigens wel altijd fantastisch. Als je richting een felle lamp kijkt krijg je een hele mooie lens-flare in beeld. Hetzelfde geldt bij de chimera met een sniper, als ze de rode lazer van de sniper op je richten en je dat niet meteen doorhebt zie je in de uiteindes van je scherm, de ooghoeken van je hoofdpersonage, een grote rode lens-flare in beeld. Op deze manier zie altijd wanneer iemand het vizier van een sniper op je gericht heeft.

De kunstmatige intelligentie, van de chimera is op het ene moment zeer sterk en op het andere moment stort het in. Af en toe staan ze met de rug naar je toe en doen ze niets, pas enkele seconde later reageren ze. Maar in het algemeen is de A.I zeer sterk, als je een tijdje op een vaste plek blijft zitten vallen ze je snel van de zijkant aan.  Als je besluit boven in een huisje te gaan zitten ben je niet veilig. De A.I is zo slim dat ze gewoon naar boven klimmen en daar verder gaan met knallen.

Je hebt vele games waarvan je weet dat er iets of iemand gaat komen. In Resistance 3 is dat bijna onvoorspelbaar. Daarnaast heb je niet het probleem dat je een vast punt moet passeren voordat de hordes aan vijanden eindelijk niet meer komen. Dood is dood. Er zijn genoeg soorten chimera’s, je hebt intelligente vijanden met wapens, hersenloze chimera’s die op je af rennen, de grotere eindbazen, en ‘sprinkhaan’ chimera’s. Dit zijn vijanden die heel hoog kunnen springen en van de grond, op een huis en weer naar een ander huis kunnen springen.

Echt overal heb je chimera’s zitten. Voor je, boven je, achter je en noem maar op. Soms werden we chagrijnig omdat we echt van alle kanten beschoten werden. Als je ernstig gewond bent is het niet zo dat je leven automatisch bijvult. Je moet opzoek gaan naar gele capsules om je leven bij te vullen. Deze ‘ouderwetse’ manier vindt misschien niet iedereen even fijn. Wij kunnen het wel waarderen, omdat je zuinig met je leven moet zijn ga je extra tactisch te werk.

Terugkomend op de eindbazen, deze gaan wel op een gegeven moment vervelen. Het zijn steeds dezelfde, of het is een grote chimera spin of een reusachtige vijand dat zich als een aap gedraagt. Beide moet je vier keer in de game afslachten, een beetje jammer. In Resistance 2 was dat namelijk een stuk diverser.

Tussenfilmpjes, geluid en laadtijden

Resistance 3 kent filmische tussenfilmpjes. Maar we zijn er niet helemaal tevreden mee, de gezichtsuitdrukkingen van de personages zijn nogal neutraal. Je ziet de lippen wel bewegen maar verder komen er weinig emoties vrij. Je ziet in de tussenfilmpjes ook de benodigde pixels in beeld, of dit met opzet is gedaan is ons onduidelijk. Het stoorde in ieder geval regelmatig. De audio maakt het er ook niet echt beter op. De spraak is ten eerste veel harder dan de in-game audio, gelukkig kun je dat nog aanpassen bij de instellingen.

En ten tweede klinkt de spraak te studio achtig, vreemde echo’s en regelmatig teveel bas. Tenslotte de laadtijden, ze zijn simpelweg vaak te lang. Als je er net lekker inzit en de game daarna overgaat naar een tussenfilmpje, heb je vrij lang een zwart beeld. Dit haalt je echt volledig uit het spel. Bij een Uncharted of Killzone 3 gaat dit allemaal netjes in elkaar over, voor de rest zijn de tussenfilmpjes oké.

Resistance 3 bevat ook in-game filmpjes. De tussenfilmpjes zijn heel filmisch, tijdens paniek gaat de camera alle kanten op, het is allemaal losjes gefilmd. In de in-game filmpjes zijn de filmpjes erg statisch, strakke bewegingen en snelle inzooms. Het past niet echt bij de sfeer van de game, het filmische effect verdwijnt daardoor.

Move, 3D, en de multiplayer

Resistance 3 maakt gebruik van de PlayStation Move en is in 3D speelbaar. De besturing met de Move voelt goed, het richten gaat snel en makkelijk. Alleen keerde we weer snel terug naar de controller omdat de draaisnelheid met de move net te langzaam gaat. 3D maakt Resistance 3 alleen maar beter, het 3D effect is naar onze mening zelfs beter dan Killzone 3D. je hebt veel minder last van ghosting bij de actieve 3D techniek en het bekende ‘kijkdoos’ effect is perfect. Insomniac maakt volop gebruik van de diepte en veel minder met voorwerpen die op je afkomen.

De online multiplayer is een leuke toevoeging, grafisch ziet het er net zo mooi uit als de singleplayer. Alleen het stijltje is enigszins aangepast. Je hebt de standaard speltypes, Deatmatch, Team Deatmatch, capture the location en aantal zelfverzonnen Resistance 3 speltypes waarbij je energiestaven van de vijand kapot moet schieten. Tevens zijn er killstrikes zoals onzichtbaar worden, een schild of krijg je enkele minuten een Auger tot je beschikking. Een Auger kan door muren heen schieten en hiermee zie je de tegenstanders door de muren heen.

Buiten killstrikes heb je altijd twee andere opties tot je beschikking. Je kunt het een beetje vergelijken met de perks van Call of Duty. Je kunt een hologram van jezelf laten zien of je kunt munitie/leven op de grond gooien, daar kunnen je teammates dan ook gebruik van maken. Zolang deze ‘perk’  beschikbaar is blijft je leven of munitie aangevuld worden. Het is een uitgebreide multiplayer waar je veel plezier aan kan beleven. Je kunt tenslotte je wapenuitrusting veranderen en je multiplayer personage aanpassen.

Conclusie

Resistance 3 heeft nadat het even de weg kwijt was in deel twee weer het rechte pad gevonden. Grafisch is het vaak overweldigend, de wapens zijn zoals altijd grandioos en het verhaal is best interessant. In een dikke 10 tot 12 uur hadden we de singleplayer uitgespeeld. Je kunt er nog voor kiezen om de singleplayer in de co-op mode te spelen of je gaat lekker los in de verslavende multiplayer. Resistance is weer helemaal terug en is voor iedere FPS fan het aanschaffen dubbel en dwars waard!

Pluspunten

  • Lekker lange singeplayer met een goed verhaal
  • De wapens
  • Grafisch overweldigend.
  • Verslavende en uitgebreide multiplayer
  • In de meeste gevallen een sterke A.I
  • Wapen upgrades
  • 3D maakt de spelervaring compleet

Minpunten

  • Weinig diepgang in het verhaal
  • Kleine schoonheidsfoutjes
  • Tussenfilmpjes konden beter