Review From Dust – From Dust is een nieuw strategisch godenspel dat deze zomer uitkwam op de Xbox 360. Nu komt het spel op 14 september ook in de PS Store te liggen. Het genre (strategische goden games) is een tijd uit de running geweest en wij gaan hier kijken of deze game nieuw leven in het genre gaat blazen.

Everything began with dust

Het eerste dat we zien is een redelijk simpel menu met primitieve geluiden. Deze geluiden zijn niet storend en geven heel goed een prehistorische sfeer weer. Voor de rest is er niet veel bijzonders aan het menu, er is een leaderboard en twee spel modi. De eerste spel modus is de verhaal modus en de tweede de challenge modus. In het verhaal speel je levels voor de challenge modus vrij, dit is een simpel, maar toch erg vermakelijk systeem.

Als we met het verhaal beginnen valt er al één ding op, de taal die gesproken wordt is primitief met ondertiteling. Dit kan vervelend zijn voor sommigen maar geeft toch een heel mooie stijl aan de game. Het eerste level is heel standaard en heeft maar één beweging nodig, dat is op het punt klikken waar je mannetjes heen moeten en dan gaan ze er heen. Het tweede level is eigenlijk pas echt het begin. In dit level leer je wat dit spel apart maakt ten opzichte van andere games uit het genre, zoals Populous. Je leert in dit level namelijk dat jij je mannetjes niet kan besturen, maar in plaats daarvan kan jij elementen oprapen. Het eerste element dat je leert oppakken is stof.

Moeder natuur

Je laat in dit tweede level je mannetjes een stadje bouwen, dit kan alleen bij een totempaal in het gebied. Zoals hierboven al gezegd, kun je jouw mannetjes niet of nauwelijks besturen, je kan ze namelijk alleen zeggen waar heen te gaan en je kan alleen plekken aanwijzen waar ook echt wat is zoals een totempaal, repel of het einde van het level. Dit kan soms voor erg irritante momenten zorgen, als bijvoorbeeld het waterpeil wat omhoog gaat en de AI zo dom is om daar een kijkje te nemen, terwijl hij niet kan zwemmen. Dan moet je ze snel redden en dat doe je door wat stof op te rapen en snel op het mannetje te gooien.

Dit stof oprapen gebeurt overigens erg mooi, vloeiend en simpel. Het hele systeem bestaat maar uit een paar knoppen, om de game te spelen heb je eigenlijk alleen R2 en L2 nodig. R2 is het oprapen en L2 is het neerleggen van elementen, wat het spel erg makkelijk lijkt te maken. Maar niets is minder waar, er kan namelijk zoveel misgaan in de natuur, elk level is een andere uitdaging en op zijn eigen manier moeilijk. Soms moet je met wat lava snel een muur maken, zodat een tsunami je stad niet verwoest of moet je met water een bosbrand doven die je stad teistert. Dit lijkt allemaal heel simpel, totdat je alles tegelijk op je af krijgt en niet meer weet waar te beginnen.

De vier elementen water, vuur, planten en zand…

Wat na een paar levels al opvalt, is dat er in de game maar weinig elementen zijn. Je hebt zand waar je land mee kunt maken, water mee kunt stoppen en flora en fauna op kunt laten groeien. Je hebt water waar je vuur mee kunt doven en woestijn kunt bevruchten om het er wat groener uit te laten zien. Je hebt lava waarmee je, als je het laat afkoelen, hardsteen kunt maken en ook makkelijk water kunt stoppen. En je hebt planten die je kunt oprapen, die allemaal weer een aparte gave hebben, bijvoorbeeld een vuurplant steekt bossen in brand en een waterplant dooft dan het vuur weer. Als je na een paar levels met deze elementen hebt gespeeld, denk je wel dat er nog wel wat bij mag komen, maar gelukkig zijn er genoeg andere dingen die elk level anders maken, maar daar praten we zo over.

Als je één van deze elementen opraapt, veranderen ze in een zwevende bal. Deze bal wordt steeds groter tot je aan de maximale grootte zit. Deze bal kun je ergens anders weer plaatsen en zal dan heel dynamisch naar beneden vallen, water zal bijvoorbeeld heel anders naar beneden vallen en andere richtingen ingaan dan zand, wat het spel ondanks de fictie levensecht laat lijken.

Good to be green

Door het spel heen zal je nogal op één man gaan vertrouwen uit je samenleving en dat is je sjamaan. Hij geeft aan als hij iets gevaarlijks voelt aankomen en haalt repels voor je die je beschermen tegen bepaalde gevaren. Als je goed en op tijd reageert op hem, zal jij de samenleving kunnen helpen. Als je een nieuwe stad maakt, krijg je soms ook speciale krachten. Er zijn zes verschillende krachten in het spel en dit verschilt van jellify water (water laten stil staan) tot amplify breath (het maken van grotere elementen ballen). Deze speciale krachten maken ook elk level anders. Zo zal je soms naar een lastig punt moeten streven om een bepaalde kracht te bemachtigen, zodat je de rest van je mannetjes makkelijker kunt laten leven.

Het spel draait er overigens niet alleen om om alle steden te bemachtigen en snel naar het eindpunt te gaan, maar er is ook nog een andere feature in de game genaamd ‘vegetation’. Met deze feature kan je extra levels halen in de challenge modus. Je kan namelijk in elk level een balk vullen, deze balk vul je door meer bossen te laten groeien. Je laat bossen groeien door een stad van jouw in contact te laten komen met zand en in de woestijn met water. Dit lijkt simpel, maar zand ligt niet op bergen en vuur verspreidt zich over deze groene gebieden, dus het maakt het ook weer gevaarlijker. Als je deze factor goed gebruikt, wordt de wereld groener en zullen er ook primitieve beesten verschijnen.

How long?

Het spel is niet bijster moeilijk, maar vergt wel veel concentratie. Zo zal je bijna ieder level (zelfs de begin levels) wel 2 tot 3 keer moeten spelen, voor je snapt wat de bedoeling is. Voor de fans van dit genre klinkt dit als muziek in de oren, maar voor onze shooter liefhebber zal dit misschien niet de beste game zijn. Deze meerdere speelbeurten van een level vergroten de speelduur van dit spel heel erg en dat is ook wel nodig, want zo heel groot is het spel ook weer niet. Het heeft namelijk maar twaalf story levels en je doet ongeveer anderhalf uur over één zo’n level (met de keren overnieuw meegeteld). De challenge modus zal hier ook niet veel aan toevoegen, want deze opdrachten zijn meer voor de fun dan echt heel strategisch en tijdrovend. De challenge modus is overigens wel leuk toegevoegd, want de opdrachten zijn erg vermakelijk en even wat anders dan de constant tactische verhaal modus. De verhaal modus kun je overigens geen verhaal modus noemen, want het verhaal is nogal slecht. Iedere cut-scene is bijna hetzelfde en er zit niet echt een lijn in.

Conclusie

Het spel is voor mensen die dit genre al erg leuk vinden een must have, maar of het nou echt geschikt is voor onze mainstream gamers is een ander verhaal. De game is grafisch erg mooi en de nieuwe speelstijl is zeker goed bedacht. De levels zijn ondanks weinig elementen erg afwisselend en steeds opnieuw een uitdaging. De besturing is erg simpel en dus makkelijk te leren. De enige twee andere minpuntjes te noemen zijn: dat je de mannetjes niet kunt besturen en dat dit soms irritante momenten oplevert en dat het verhaal erg eentonig is.

Pluspunten

  • mooie graphics
  • vernieuwende gameplay
  • simpele besturing
  • primitieve stijl
  • afwisselende levels

Minpunten

  • weinig elementen
  • onbestuurbare mannetjes
  • eentonig verhaal